Γεια σας φίλες και φίλοι του Ράδιο Κατάληψη του Trikala Voice. Είμαι ο Παντελής μόνος αυτήν την εβδομάδα. Η Μαριάννα θα απουσιάζει σήμερα από την στήλη με τα υπέροχα θέματα της. Ο λόγος είναι επειδή της ζήτησα να κάνω ένα διαφορετικό Ράδιο Κατάληψη και της άρεσε η ιδέα μου.
Φτάσαμε στην στήλη με τον αριθμό 12. Σήμερα θα ασχοληθώ με ένα αγαπημένο μου, ελληνικό άλμπουμ, με ένα άλμπουμ που είναι το 9.9 αν θα το βαθμολογούσα. Το ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ του Σωκράτη Μάλαμα ( το απόλυτο 10 πάει στο ΚΕΦΑΛΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ από Τρύπες ) και το 9.8 ( ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ – ΒΡΑΧΝΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ) για να συμπληρωθεί η τριάδα των μεταλλίων.
Κανονικά θα είχαμε ένα φυσιολογικό Ράδιο Κατάληψη αλλά το Βράδυ Σαββάτου εκεί γύρω στις 21:15 κατέβηκα στην …άδεια η πόλη που πήγαν όλοι, από την Φήκη ( aka Rock Village ) και ξαφνικά ακούω στην Ραδιοφωνική Λέσχη 976 το ‘’Είναι Σκοτάδι’’ του Σωκράτη και ήθελα να βγάλω alarm, να πιάσω δεξιά, να το ανοίξω τέρμα και να το τραγουδήσω σαν να είμαι σε συναυλία και να βραχνιάσω όσο γίνεται. Δηλαδή, στο ψυχή που δεν αμάρτησε ποτέ της δεν αγιάζει. Εκεί πήρα την απόφαση να γράψω για το συγκεκριμένο άλμπουμ. Δημοσιογράφος δεν είμαι, κάποια σχολή δεν έχω βγάλει οπότε αυτά που θα γράψω είναι προσωπικά βιώματα και εμπειρίες από το αγαπημένο μου άλμπουμ του Σωκράτη χρησιμοποιώντας λέξεις που βγαίνουν από μέσα μου.
Πρόλογος
Η σχέση μου με τον Σωκράτη ξεκίνησε το 1998 έχοντας ακούσει το Τσιγάρο Ατέλειωτο στην τηλεόραση και μου έκανε τεράστια εντύπωση. Ζητάω λοιπόν από τον φίλο μου και συμμαθητή Ν.Γ να μου βρει cd από τα Πανεπιστήμια του Σωκράτη( δεν είναι σωστό να τα λέμε αυτά αλλά όλοι ήμασταν έστω και για λίγο πειρατές ) Ο Ψηλός δεν μου χάλασε χατίρι και μου έστειλε. Κύκλο και Λαβύρινθο. Αργότερα τα αγόρασα και αυθεντικά αλλά σαν αυτά δεν έχουν αξία.
Σωκράτης Μαλαμας – Λαβύρινθος 1996
Λαβύρινθος
Στο παράθυρο γέρνω να δω το χρυσάφι του κόσμου θαμπό, μα η καρδιά σου ανασαίνει, κι όπως πριν μ’ ανασταίνει.
Τα Παιδιά Μες Την Πλατεία
Αχ αυτή η εισαγωγή αχ! Είναι από τα τραγούδια που η μελωδία σε ανεβάζει αμέσως και παρασύρεσαι . Αν οι στίχοι Όσα κοστίζουν μια δραχμή γι’ άλλους κοστίζουν μια ζωή. Δεν είναι κρίμα; Δεν είναι κρίμα;
ήταν σε ένα τραγούδι λαϊκό στα μπουζούκια που θα το έπαιζαν 7 μέρες την εβδομάδα που ήταν ανοιχτά τότε θα γύριζαν πολλά τραπέζια
Ο Κήπος
Εδώ μπορώ να γράψω εγκυκλοπαίδεια ολόκληρη ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ του άλμπουμ και σίγουρα top 5 ever ελληνικά.
Tα φτερά μου ανοίγω στον αέρα ότι απομένει απ’ τη ζωή είναι μια μέρα είν’ ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια δύο χελιδόνια που γυρνάν ξανά στα ίδια
Στις αρχές του 2000 μια παρέα φίλων τα έπινε σε ένα καφενείο απ’ αυτά τα μικρά, τα γραφικά, τα ωραία του χωριού. Μπύρες και τσίπουρο φτάνουν στο άπειρο πάνω στο τραπέζι, τα τασάκια γεμάτα δεν προλάβαινε ο ιδιοκτήτης να τα αδειάσει, οι μεζέδες είναι όπως τους έβλεπε ο καθένας μισό γεμάτους ή μισό άδειους .Δεν είχαν να μιλήσουν για ΕΝΦΙΑ ΔΕΗ ΟΤΕ κτλ αλλά το μόνο που έκαναν είναι χαβαλές. Χαβαλές και κοιτούσαν να γεμίσουν το κεφάλι τους. Είναι αυτά τα πρώτα μεθύσια που τα θυμάσαι όσα χρόνια και να περάσουν ( όχι τα μεθύσια του κλάμπ με βότκα λεμόνι και σφηνάκια τεκίλα ). Το να κουβαλάς μια κασέτα δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο τότε αν το καφενείο το ένιωθες δικό σου ζητούσες να το ακούσεις κιόλας . Έτσι έγινε κ τότε . Φτάνει στον ΚΗΠΟ. Αυτό ήταν. Την νεολαία την χαρακτηρίζουν ατίθαση από πάντα έτσι και έγινε . Ο Κήπος χορεύτηκε ζεμπέκικο, τι ζεϊμπέκικο δηλαδή απλά παραπατούσα με τα χέρια στον αέρα σαν να απομένει μια μέρα. Κανένας ρυθμός, αλλού έπαιζε το τραγούδι αλλού παραπατούσα εγώ . Τα ποτήρια που σπάσαμε δεν μας τα χρέωσαν, αντιθέτως χτυπούσε παλαμάκια κ το μαγαζί το ίδιο. Η παρέα μπορεί να άλλαξε στο πέρασμα τον χρόνων να βρισκόμαστε μερικοί, όχι όλοι να λέμε για το μέλλον μας, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το παρελθόν.
Το Γράμμα
Το ασθενοφόρο στην αρχή που λες μπορεί να είναι μπορεί να μην είναι . Τελικά ΕΙΝΑΙ το είπε ο ΙΔΙΟΣ ο Σωκράτης.
Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια
Η χειρότερη ημέρα της εβδομάδας μαζί με την Τρίτη. Από σχολείο ακόμα δεν ήθελα να έρθει ποτέ η Κυριακή, ειδικά το απόγευμα της. Π Ο Τ Ε’ .Και όταν μεγαλώνεις Κυριακή απόγευμα πρέπει να αποχαιρετάς αγαπημένα πρόσωπα και να τα αφήνεις 365 χιλιόμετρα πίσω.
Θέλω να `ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε Πως νιώθουμε παράφορα Πως ζούμε έτσι αδιάφορα
Όταν άκουσα πρώτη φορά αυτόν τον στίχο μέσα μου ένιωσα σαν τα λέει ο ένας ο εαυτός μου στον άλλον .Ο ένας θέλει να ζήσει, ας έχει το γυαλί ραγίσει, κ να ξυπνήσει τον άλλον που τον είχε φάει η μιζέρια.
Αλλά τελικά την επανάσταση την κάνεις λίγο μεγαλύτερος. Κάθεσαι, τα πίνεις, μιλάς για το πώς νιώθεις παράφορα και δεν ζεις πλέον αδιάφορα. Και δεν χρειάζεται να ξαναπικραθείς Κυριακή βράδυ γιατί απλά τα αγαπημένα σου πρόσωπα είναι δίπλα
Του Ασώτου
Όταν τελειώνει η επανάσταση που πιστεύεις ότι έχεις κάνει. Όταν βλέπεις ότι όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν που λέει και ο Νικόλας.
Μα έλα που βαρέθηκα και θέλω πια ν’ αλλάξω να γίνω άνθρωπος κι εγώ τα σκάρτα μου να κάψω
Άσε Τα Ψέμματα
Όταν λες ψέματα στον εαυτό σου, ότι δεν με ενδιαφέρει πια, ότι ας κάνει την ζωή του ο καθένας, μέχρι εδώ ήταν, τέλος δεν θα ασχοληθώ ΞΑΝΑ. Αλλά ξέρεις ότι είναι ψέματα και το μόνο που θέλεις να κάνεις είναι αα, πριν παντρευτείς να σε φιλήσω μια φοράα…
Είναι κρίμα να ζεις με αυτόν τον καημό, να χάσεις για μια ζωή τον άνθρωπο που αγαπάς χωρίς ένα τελευταίο φιλί και που ξέρεις μπορεί να είναι και το πρώτο για την υπόλοιπη ζωή σου
Καλημέρα
Καλημέρα Ήλιε Καλημέρα ( Ουπς λάθος)
Οι στίχοι αυτοί που πάλι σου μιλάνε στην ψυχή και βλέπεις τον εαυτό σου. Είναι οι …
Όταν σωπαίνει ο άνθρωπος πέφτει μες στο πηγάδι…
Και να βγεις από το πηγάδι
Εκεί που βλέπει τα θολά και στα βαριά ακουμπάει, κάνει το έργο μια στροφή κι ο νους του ξεκολλάει.
και προσπαθείς να δεις το φως να νιώσεις καλύτερα σαν ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Ταξίδι
Κλασικό τραγούδι Σωκράτη που στρώνει ιδανικά το έδαφος για το επικό φινάλε
Ψυχή ησυχία για να βρεις πρέπει πολύ να παιδευτείς, σαν να πληρώνεις τον καιρό, με πόνο και με στεναγμό.
Ταξίδι στο κέντρο της γης για μια νέα ζωή
Ανάβω Μια Φωτιά
Η σύγκρουση δυο κόσμων μέσα σου το τι πρέπει τι δεν πρέπει , το άσπρο με το μαύρο.
Xρωστάω όσα δεν έζησα μα κι όσα έχω ζήσει μες στην καρδιά μου ανατολή και στο μυαλό μου η δύση
Ψάχνοντας μια ισορροπία για να μπορέσεις να τα βγάλεις να δεις το αύριο με άλλο μάτι.
Είναι Σκοτάδι
Όταν φτάνεις στο τέλος, όταν ξέρεις δεν έχει πιο κάτω ,όταν δεν αντέχεις τον εαυτό σου , όταν δεν θες να τον δεις στον καθρέφτη γιατί ντρέπεσαι για αυτόν, πιστεύεις το πιο γλυκό είναι το βιολί που το παίζει ο θάνατος ( στίχος Θ.Π)
κορώνα γράμματα η ζωή μα εγώ το κέρμα χάνω
και
μια χαραμάδα αφήνουμε το φως για να περάσει
ΛΥΤΡΩΣΗ
ΣΩΤΗΡΙΑ
Μισή Πίστη
Αυτά λες βρε Σωκράτη και σ’ αγαπάμε
Και κάθε βράδυ θα σκαρώνω μια ιστορία που θα `χει ήρωα τον άλλο μου εαυτό αυτόν που ζει μόνο μέσα στη φαντασία και είναι έτοιμος να κάνει φονικό
ΔΕΝ αντέχεις τίποτα, δεν βρίσκεις κανένα ενδιαφέρον πουθενά. Νιώθεις μόνος εγκλωβισμένος στον μικρόκοσμο σου, μόνο αδιέξοδο τα ΟΝΕΙΡΑ
Ευτυχείς, Λυπημένοι Και Πότες
Επική Είσοδος
ότι αγαπούσα το’ δωσα κι ότι ποθούσα το `χασα.
Στα τραγούδια πάντα θα κλαίμε Σωκράτη μου.
Λένε οι ψυχολόγοι κι οι φίλοι μου οι λόγιοι “απλά τα πράγματα να λες και στα τραγούδια να μην κλαις να μην κλαις”.
ΚΑΙ στα δικά σου έχουμε κλάψει και για ξένα έχουμε κλάψει ΚΑΙ θα κλαίμε.Είναι ΚΑΘΑΡΣΗ
περνούν τα χρόνια περνούν κι οι φίλοι…
Για χρόνια νομίζεις ότι ο μοναδικός φίλος που καίγεται για σένα είναι το τσιγάρο, αλλά έρχεται η στιγμή που μπορεί να το κόψεις και να περάσει η εποχή του όπως οι φίλοι…
Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες με κρασί, με καπνό, και δυο νότες ταξιδέψαμ’ αργά, σε κρεβάτια ζεστά μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ’ αργά.
η ζωή μας όλη
Ο ιδανικός επίλογος για ένα ΕΠΙΚΌ ΆΛΜΠΟΥΜ
Επίλογος
Ο Λαβύρινθος ήταν όλη η συναισθηματική εφηβεία μας. Οι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΈΣ μέρες της εβδομάδας περιμένοντας το Σαββατοκύριακο να δεις τους φίλους να πιείς να ξεχαστείς να γελάσεις να σχολιάσεις μουσική συνεντεύξεις ΚΑΙ στο τέλος να καταλήξεις να τον ακούς ΞΑΝΑ.
Π/
Για σχόλια – παρατηρήσεις στείλτε μας e-mail radiokatalipsh@gmail.com
Αν θες να μας ακούσεις
Σάββατο 11:00-13:00
Ραδιοφωνική Λέσχη 97.6
Τι Κι Αν Είναι Σάββατο
Π.Μ.