Η Συμφωνία της 7ης – 4 – 17 στη Μάλτα « έγινε με όρους παράδοσης ηττημένου» εκτίμησε σε δηλώσεις της η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜ.ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Δεν εξήγησε βέβαια γιατί η « ισχυρή Ελλάδα» ( Κ.Σημίτης ), των μεγάλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων, ΗΤΤΗΘΗΚΕ στα ζητήματα της υπερχρέωσής της, της ουσιαστικής χρεωκοπίας της και της καταφυγής της στους Δανειστές με όρους υποτέλειας – εξάρτησης – κηδεμονίας. Δεν εξήγησε τι έφταιξε για τα τεράστια ελλείμματα της ελληνικής οικονομίας, για τη διασπάθιση – κατασπατάληση των πόρων, για το στρεβλό νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξής της, για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, για το φαύλο – διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, για το μεγάλο φαγοπότι με το δημόσιο χρήμα που στέλνει στη φυλακή και στο σκαμνί κορυφαία πρώην στελέχη του Κόμματός της, καθώς και για τις μνημονιακές Συμφωνίες καταστροφικής εσωτερικής υποτίμησης – φτωχοποίησης του ελληνικού λαού.
Η Συμφωνία της Μάλτας δεν ήταν ασφαλώς « το Βατερλώ της Κυβέρνησης», όπως δημαγώγησε ο κ.Μητσοτάκης στη Βουλή και όπως θα επιθυμούσε το σύνολο των Κομμάτων που πιέζουν για πρόωρες Εκλογές. Ήταν όμως ένας ακόμη οδυνηρός Συμβιβασμός με το ΔΝΤ και το Ευρωπαϊκό Ιερατείο που εξουσιάζει στην Ενωμένη Ευρώπη. Μια ακόμη Συμφωνία αναγκαστικού χαρακτήρα, κατόπιν νέων ακραίων εκβιασμών των Δανειστών προς την Ελληνική Κυβέρνηση, που παρά τις μεταξύ τους διαφωνίες – οι οποίες αποκαλύφθηκαν σε όλους στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ – επιδιώκουν τελικές λύσεις σε βάρος της Ελλάδας. Η Συμφωνία της Μάλτας ήταν ένας ακόμη « επονείδιστος» Συμβιβασμός για μια Κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, με καλύτερες ασφαλώς επιλογές από κείνες για τις οποίες αρχικά εκβίαζαν οι Δανειστές, αλλά με αντιλαϊκές – ανεπιθύμητες ρυθμίσεις. Η ιδεολογικοπολιτική αιτιολόγηση είναι ότι « κάθε τι άλλο θα ήταν χειρότερο για τον λαό και τη χώρα». Το « κάθε τι άλλο θα ήταν χειρότερο» αφορά την έξοδο της Ελλάδας από την Ενωμένη Ευρώπη, σε πολύ δυσμενείς πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες ( έξοδος Μεγ.Βρετανίας από την ΕΕ με ενστάσεις της Σκωτίας, εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ, Λευκή Βίβλος για Ευρώπη «πολλών ταχυτήτων», Τουρκική επιθετικότητα, ανοικτό προσφυγικό, πόλεμος στη Συρία, αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή… ). Αφορά ένα σενάριο GREXIT που βρίσκει τους πιο αντιφατικούς υποστηρικτές : από την Ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, τη Χρυσή Αυγή, τη Λεπέν, τον Βόλφανγκ Σόϊμπλε, την Εναλλακτική για τη Γερμανία, τον Τέντ Μάλοχ.… μέχρι την ΛΑΕ, την ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ…και άλλα πολιτικά μορφώματα στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Στη βάση αυτή, οι κατηγορίες περί « άτακτης συνθηκολόγησης» του ΣΥΡΙΖΑ, περί « εγκαινίων 4ου μνημονίου» ( Κ.Χατζηδάκης ), περί « αντιστασιακής κωλοτούμπας» ( Γ.Βούλγαρης ) ή περί « υποταγής άνευ όρων στα κελεύσματα των δανειστών» ( Κ. Σκανδαλίδης – « ΤΑ ΝΕΑ») από κείνους που συγκρότησαν το νεοφιλελεύθερο μέτωπο του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ στο Δημοψήφισμα, ακούγονται σαν λαϊκισμός αισχίστου είδους, καθώς κανένα από τα Κόμματα των « ευρωλάγνων» της Γηραιάς συντηρητικής Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων ( Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜ.ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ) δεν προτείνει μια άλλη στρατηγική – ΡΗΞΗΣ με τις παράλογες -νεοφιλελεύθερες απαιτήσεις των Δανειστών.
Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι στα ενθαρρυντικά της Συμφωνίας της Μάλτας, τα οποία αξιοποιήθηκαν στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ για τη προώθηση της 2ης αξιολόγησης της 3ης Σύμβασης και την επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων ( μαζί με την υπερκάλυψη του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2016 – 3,9% έναντι στόχου 0,5% ), είναι :
– Η δυνατότητα της Κυβέρνησης να συνεχίσει το Πρόγραμμα για το οποίο πήρε νέα λαϊκή εντολή στις Εκλογές της 20-9-2015 και να αξιολογηθεί για την υλοποίησή του στο τέλος της 4ετίας.
– Η αξιοποίηση διαφοροποιήσεων στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία από την πολιτική του Συμφώνου στυγνής δημοσιονομικής πειθαρχίας
– Η αξιοποίηση εκδηλώσεων Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης από αρκετές Ευρωπαϊκές Χώρες ( Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μάλτα, Κύπρο, στις 3 Συνόδους των Χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου ), εκδηλώσεων που εκφράζονται ακόμη και στη Γερμανία ( π.χ. Γκάμπριελ, Σταϊνμάγερ, ΝΤΙ ΛΙΝΚΕ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ – ΠΡΑΣΙΝΟΙ… ), εκδηλώσεων αριστερής ριζοσπαστικής αλληλεγγύης ( ΖΑΝ ΛΥΚ ΜΕΛΑΝΣΟΝ… )
– Η δυνατότητα λήψης αντισταθμιστικών μέτρων όπως η κατάργηση της συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη για τους συνταξιούχους που παίρνουν κάτω από 700 ευρώ και η μείωση της συμμετοχής για τους άλλους συνταξιούχους, τα προγράμματα ενεργητικής απασχόλησης – ανάσχεσης της φυγής των νέων επιστημόνων, η επιδότηση ενοικίου, τα σχολικά γεύματα, η αύξηση των δικαιούχων για βρεφονηπιακούς σταθμούς, οι διευκολύνσεις στην αγροτική ανάπτυξη, η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση φορολογικών συντελεστών για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, καθώς και της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης.
– Η αποδοχή από όλο και περισσότερους αναλυτές και πολιτικούς, του δικαιώματος της Ελλάδας να έχει μια 2η ευκαιρία για τη μετάβασή της στην ενάρετη εποχή για την οικονομία της, παρόμοια με εκείνη που είχε η Γερμανία μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ( HEINDESBLAT, μελέτη του ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΠΕΤΕΡΣΟΝ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους… ). Διαπιστώνουμε μια νέα δέσμευση πολλών ηγετικών στελεχών της Ενωμένης Ευρώπης ( Μοσκοβισί, Σαπέν, Πιτέλα, Τζεντιλόνι, Γιούνκερ, Ντομπρόφσκις, Ντράγκι… ) για συγκεκριμένα μέτρα Βιώσιμης Εξυπηρέτησης του Χρέους στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Ακόμη και η κ.Μέρκελ μετά τη συνάντησή της με την κ.Λαγκάρντ αναφέρθηκε στην έκφραση « ισχυρής ευρωπαϊκής βούλησης για διευκόλυνση της Ελλάδας» στο κείμενο της τελικής Συμφωνίας για τη 2η Αξιολόγηση, ενώ η κ.Λαγκάρντ έστειλε σαφές μήνυμα στους Ευρωπαίους εκπρόσωπους των Δανειστών ότι για να πάρει μέρος το ΔΝΤ στο ελληνικό Πρόγραμμα, πρέπει τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που θα ανακοινωθούν το 2018 να αποφασιστούν από τώρα με τις τεχνικές λεπτομέρειές τους. « Οι δανειστές πρέπει να αλλάξουν ρότα στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους» έγραψε πρόσφατα το ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚ και να αποδεχθούν ότι « η άμεση μείωση του χρέους θα ήταν η πιο άμεση και ξεκάθαρη επιλογή. Εναλλακτική λύση είναι ένα πακέτο άλλων παραχωρήσεων όπως η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων, η επέκταση των λήξεων των δανείων, η περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή…».
Με τα δεδομένα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ – η Κοινοβουλευτική του Ομάδα – η Κυβέρνηση – θα κριθούν για την ικανότητά τους να υλοποιήσουν τη αποστολή που ανέλαβαν με τη λαϊκή εντολή της 20 – 9 – 15 :
– Το εναλλακτικό – αδιάφθορο – ελκυστικό αριστερό πρότυπο διακυβέρνησης
– Τη μείωση των ανισοτήτων
– Το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο για τη βιώσιμη – δίκαιη – ευφυή ανάπτυξη
– τη προσέγγιση, σε πιο δύσκολα δεδομένα, των ρυθμών μεγέθυνσης που προϋπολογίστηκαν για το 2017 ( 2,7 % ), την ταχύρρυθμη αναπτυξιακή εκτίναξη, την επίτευξη των πρωτογενών πλεονασμάτων για το 2017 ( 1,75% ) και το 2018 ( 3,5% )
– Τη παραγωγική ανασυγκρότηση,
– το «πράσινο» ενεργειακό μοντέλο με πρώτες ύλες φθηνότερες και φιλικότερες προς το περιβάλλον
– Τη θεαματική αύξηση των θέσεων απασχόλησης, τη δραστική μείωση της ανεργίας, τη δυνατότητα προσέλκυσης – επιστροφής των παιδιών με τα προσόντα που μεταναστεύουν, τις ΚΟΙΝΣΕΠ, τα Κέντρα Κοινότητας, την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, τα Δίκτυα της νέας γενιάς, τις ευρυζωνικές συνδέσεις για φοιτητές, τα έργα τεχνολογίας – πληροφορικής – ρομποτικής – νανοτεχνολογίας – ψηφιακής πολιτικής …
– Την ενίσχυση των επιχειρήσεων που δημιουργούν νέες θέσεις σταθερής εργασίας, καινοτομούν, επενδύουν στη ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, κάνουν συμπράξεις – συνεργατικά σχήματα, μειώνουν τις εισαγωγές, έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό…
– Την απλοποίηση σύστασης επιχειρήσεων
– Τη μείωση των τιμών καταναλωτή με πακέτο δράσεων εποπτείας
– τη πλήρη αξιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, του ΕΤΕΑΝ, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, του Ταμείου ΣΥΝ-ΕΠΙΧΕΙΡΩ, του Ταμείου Συμμετοχών και Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, των Διαρθρωτικών Ευρωπαϊκών Ταμείων, των δράσεων του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, την σωστή απορρόφηση του νέου ΕΣΠΑ…
– Τις Ομάδες Παραγωγών, τους νέους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, τη παραγωγή ποιοτικών και υγιεινών τροφίμων, την υλοποίηση του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020.
– Την ελαχιστοποίηση των εισαγωγών και τη κάλυψη των εγχώριων αναγκών σε κρέας – κτηνοτροφικά προϊόντα, φάρμακα, καύσιμα…
– Την ελευθερία των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, την επεκτασιμότητα των Κλαδικών Συμβάσεων από το 2018
– Το Περιουσιολόγιο, το Κτηματολόγιο, τους Δασικούς Χάρτες, τα μεγάλα δίκτυα μετακινήσεων – μεταφορών οδικά και σιδηροδρομικά
– Τις ώριμες προωθητικές Μεταρρυθμίσεις στην Υγεία ( ΤΟΜΥ, ΠΦΥ – Αυτοτελή ΤΕΠ, Επείγουσα Περίθαλψη…), στην φαρμακευτική πολιτική, στην Παιδεία ( αναμόρφωση Λυκείου -Εισαγωγικών εξετάσεων, ελεύθερη πρόσβαση στα μεταπτυχιακά, ενισχυτική διδασκαλία… ), τη Πρόνοια ( Εθνικό Σύστημα, ΚΕΑ… ), τη Δημόσια Διοίκηση ( Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, αξιοκρατία ), την Αυτοδιοίκηση…
– Τη ρήξη με το πελατειακό συντηρητικό κράτος, τη γραφειοκρατία
– Την εξουδετέρωση της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου, της ρεμούλας, της διαφθοράς, της σπατάλης, της διαπλοκής…
– Τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό ρύθμισης των χρεών και των «κόκκινων» δανείων, το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, τον Ανοικτό Καταπιστευτικό Μηχανισμό για παροχή προκαταβολών χωρίς εγγυήσεις, την ελάφρυνση της φορολογικής – ασφαλιστικής επιβάρυνσης, την αποτελεσματική προστασία της 1ης κατοικίας των μη στρατηγικών κακοπληρωτών από τα πιράνχας της αγοράς…
– Τη προώθηση της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, της αναβάθμισης των μικρών επιχειρήσεων, του εκσυγχρονισμού των ΜΜΕ τουριστικών επιχειρήσεων, της κοινωνικής οικονομίας, των αυτοδιαχειριστικών πρωτοβουλιών τύπου ΕΝ.ΚΛΩ.…
Εάν πραγματοποιηθούν όλα αυτά μέχρι το 2019, με καλό συντονισμό και επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου, εάν αποδεικνύουμε ότι η Ελλάδα του 2019 είναι πολύ καλύτερη από εκείνη του 2014 και εάν επιτευχθεί η Έξοδος από την Επιτροπεία των Δανειστών, το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα θα είναι εντελώς διαφορετικό και θα επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει τον κεντρικό πυρήνα μιας νέας Κυβέρνησης ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ της χώρας, με συμμάχους όσους θέλουν την οριστική πολιτική και προγραμματική ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗΣ και των χαμένων ευκαιριών. Στον στόχο αυτό θα διευκολύνουν και τα συμπεράσματα των Εξεταστικών Επιτροπών για τη διερεύνηση της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στην υγεία και στα εξοπλιστικά προγράμματα. Κυρίως θα διευκολύνει η ανάληψη της ιδεολογικής ηγεμονίας στη διαρκή σύγκρουση ΔΕΞΙΑΣ – ΑΡΙΣΤΕΡΑ, με σύγχρονους ιδεολογικοπολιτικούς και προγραμματικούς όρους.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΚΕ ΥΓΕΙΑΣ