Στην ανοιχτή διαβούλευση παρουσία της υπουργού πολιτισμού κ. Κονιόρδου με θέμα το ΠΔ που αφορά τις εναλλακτικες μορφές τουρισμού στην περιοχή των Μετεώρων παρευρέθηκε και εκπροσώπησε Το Ποτάμι η Γραμματέας της ΤΟ Το Ποτάμι Τρικάλων κ. Ζαχαρούλα Γιαβρούτα – Λούδα
Ακολουθεί η τοποθέτησή της:
Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Χαιρόμαστε πολύ που είστε μαζί μας σήμερα και σας καλωσορίζουμε σ αυτό τον ευλογημένο τόπο όπως είπαν οι περισσότεροι. Βέβαια αυτό δεν θα το αισθανθείτε από τα όσα ακούσατε ή θ ακούσετε αλλά να, έτσι το λέμε για να σπάει ο πάγος… Ονομάζομαι Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα. Ζω, εργάζομαι και μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ. Επίσης, είμαι η Γραμματέας του Ποταμιού στο Νομό Τρικάλων. Ασχολούμαι με το συγκεκριμένο θέμα από το 2014. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με την πολιτική. Σας περιμέναμε από τον Ιούνιο. Αλλά επειδή είχατε αναλάβει σχετικά πρόσφατα τα καθήκοντά σας έπρεπε να σας ενημερώσουν οι βουλευτές σας, πράγμα απόλυτα κατανοητό. Αν σκεφτείτε ότι περιμένουμε το συγκεκριμένο ΠΔ 22 χρόνια, οι 2 μήνες δεν είναι τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα. Δεν έχει γίνει ως τώρα καμία σωστή διαβούλευση. Έγινε μόνο από τη μία πλευρά και μάλιστα χωρίς όρους. Η έλλειψη πλαισίου ως σήμερα δημιούργησε τεράστια προβλήματα τα οποία δεν λύνονται με μια συλλήβδην απαγόρευση αλλά με διάλογο. Κι αυτός δεν μπορεί να γίνει ούτε ηλεκτρονικά, ούτε σε μια τοποθέτηση 5 λεπτών, ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο. Ο διάλογος πρέπει να γίνει με ανθρώπους που έχουν εμπειρία, αν είναι δυνατόν διεθνή εμπειρία, και όχι υπόγειες διαδρομές, διαρροές κι έλλειψη εμπιστοσύνης. Δεν είναι δύο πλευρές. Οι μέσα στις Μονές και οι απέξω. Είμαστε το ίδιο, ζούμε στον ίδιο τόπο. Αν ο σκοπός μας είναι πως θα απαγορεύσουμε κάτι, εντάξει το καταφέραμε. Αν στόχος μας είναι να βελτιώσουμε κάτι, τότε είμαστε ακόμη χιλιόμετρα μακριά. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν είναι μεγάλες και μέχρι στιγμής τα μεγέθη των ανθρώπων που ασχολήθηκαν ήταν αντιστρόφως ανάλογα όπως τουλάχιστον φάνηκε εκ του αποτελέσματος Σίγουρα έχετε καταλάβει ότι επικρατεί μεγάλη αναταραχή εδώ. Σας μιλώ για τα πρόσφατα γεγονότα. Καταγγελίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας μέρα παρά μέρα κι έχουν ως αποδέκτη υφισταμένη σας την οποία είδα να σας συνοδεύει σήμερα. Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ζητήσω να με-να μας προστατεύσετε. Αναφέρομαι στην κυρία Μαντζανά. Η αίσθησή μου είναι πως το ενδιαφέρον της κυρίας Μαντζανά περιορίζεται στις φωτογραφίες που θα βγάλει με τους επίσημους επισκέπτες της περιοχής μας κι όχι με την ουσία και την κρισιμότητα των θεμάτων που εισηγείται. Και θέλω να μάθω Ποιες είναι οι εισηγήσεις που έχει κάνει η κυρία Μαντζανά βάσει των οποίων ελήφθησαν αποφάσεις που αφορούν στην περιοχή των Μετεώρων; Είτε ήταν στο ΚΑΣ, είτε στο Υπουργείο. Κι αν έχετε καλυφθεί από τις απαντήσεις που έχουν δοθεί στις καταγγελίες αυτές. Μέχρι κι ο Συνήγορος του Πολίτη ρωτάει, μεταξύ άλλων και την συγκεκριμένη υπηρεσία.
Οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού είναι απόλυτα εναρμονισμένες με την περιοχή στην οποία βρισκόμαστε. Η αναρρίχηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή και τα έθιμα αυτού του τόπου. Και μάλιστα πια είναι ολυμπιακό άθλημα. Η ορειβασία, το ποδήλατο, η πεζοπορία, η σχοινοβασία κι άλλα αθλήματα μπορούν να δώσουν τη σωστή ανάπτυξη που τόσο έχουμε ανάγκη. Και τα έχουμε όλα εδώ. Έτοιμα και μας περιμένουν. Βούληση χρειάζεται και κανόνες. Όλοι μπορούμε και πρέπει να συνυπάρξουμε. Το Μνημείο κινδυνεύει –όπως και όλη η χώρα- από τον μαζικό τουρισμό κι όχι από τους λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού. Δεν θα αναπτύξω περισσότερο το θέμα γιατί ως Ποτάμι πριν λίγους μήνες είχαμε κάνει εκδήλωση για τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού στην περιοχή, παρουσία του βουλευτή μας κ. Γιώργου Αμυρά και είναι γνωστές οι θέσεις μας. Πήγατε στα Μετέωρα. Δεν ξέρω αν είδατε τα μονοπάτια που ΔΕΝ υπάρχουν. Που είναι σκεπασμένα από βάτα, σκουπίδια, μπάζα ή λύματα Σας είπε κανείς τα ονόματα από κάποια έστω βράχια; Αυτά τα βράχια που κάποιοι αναφέρουν σ ένα ΠΔ χωρίς να ξέρουν καν που βρίσκονται, μέσα από ένα γραφείο ενός Υπουργείου; Εγώ έντεκα χρόνια ζω εδώ κι ακόμη να τα μάθω. Σ αυτή την αίθουσα όμως υπάρχουν άνθρωποι που τα γνωρίζουν σπιθαμή προς σπιθαμή. Που σκαρφαλώνουν πάνω τους από παιδιά. Και πιο πριν σκαρφαλώνανε οι πατεράδες τους και πιο πριν οι παππούδες τους και για να μην μακρηγορώ, αναρριχητές ανέβασαν τους μοναχούς στα βράχια και χτίστηκαν τα μοναστήρια που σήμερα είναι Παγκόσμιο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Ιερός Χώρος. Και ανήκει σε ΟΛΟΥΣ. Γιατί διαβάζω διάφορα τις τελευταίες μέρες κι αισθάνομαι την ανάγκη να το πω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ. Κι αυτούς τους ανθρώπους αλλά και όσους θέλουν να έρθουν τους διώχνουμε Θα αναφέρω ένα ακόμη παράδειγμα από το σχέδιο.
Δεν γίνεται να απαγορευθεί κάθε κινηματογράφηση. Αναφέρομαι φυσικά εκτός του χώρου των Ιερών Μονών. Την ίδια στιγμή έπρεπε ήδη να έχει γίνει ένας οργανισμός ή μια δομή που θα αναζητά παραγωγές, ταινίες κλπ. Και φυσικά καμία σχέση δεν θα έχουν με τα γυρίσματα που γίνανε πρόσφατα στην περιοχή μας κι απορώ πραγματικά από πού και πώς πήραν άδεια να τα πραγματοποιήσουν. Έτσι δημιουργείται ένα στεγανό που οδηγεί με βεβαιότητα στην απομόνωση και δεν νομίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο. Εκτός αν είναι. Αν αυτό που θέλουμε είναι να μην ανεβαίνει κανείς πάνω και οι Μοναχοί να αφιερωθούν στην προσευχή τους από αύριο κόλας θα πάω να αλυσοδεθώ στο δρόμο και δεν θα περνάει ούτε κουνούπι. Κυρία Κονιόρδου δοθήκατε ολοκληρωτικά σε κάτι που αγαπήσατε παράφορα. Στην τέχνη σας. Στο θέατρο. Πώς θα αισθανόσασταν αν μια μέρα κάποιος σας το απαγόρευε; Θα μου πείτε, είναι τέχνη, είναι η ζωή μου. Κι εγώ το ίδιο θα σας πω, συμπληρώνοντας πως είναι αθλητισμός κι εδώ είναι το σπίτι μας. Και δεν μπορεί να μας διώξει κανείς. Αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη κι αυτό. Πάμε να το δούμε πρακτικά. Ρεαλιστικά. Πολιτικά. Ξεκινάμε θυμίζοντας πως θα βάλετε την υπογραφή σας σε ένα ΠΔ που θα ορίζει τις απαγορεύσεις στο χώρο των Μετεώρων ο οποίος ανακηρύχθηκε ιερός με το νόμο 2351 και έχει μεταξύ άλλων και την υπογραφή του Άκη Τσοχατζόπουλου. Από πάνω θα μπει η δική σας. Σ αυτό το νόμο λοιπόν δεν υπάρχει πουθενά η λέξη αναρρίχηση που τόσο αβίαστα αναφέρεται στο σχέδιο ΠΔ. Αλλά ας το αφήσουμε κι αυτό γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναλύσουμε το κακογραμμένο αυτό σχέδιο. Αν πραγματικά θέλετε να δώστε μια λύση έχετε μια μοναδική ευκαιρία και σας τη δίνει το ίδιο όσο απίστευτο κι αν ακούγεται.
Κι αυτή είναι η πρότασή μου. Και ως κάτοικος της περιοχής και ως Ποτάμι. Αποσύρτε το. Παγώστε το, βρείτε εσείς τη λέξη, λίγη σημασία έχει και πάμε να το κάνουμε σωστά. Δώστε την εντολή στο Δήμο Καλαμπάκας, την Ορειβατική Λέσχη Καλαμπάκας, την Ιερά Μητρόπολη, τις Ιερές Μονές, την Πανελλήνια Λέσχη Ορειβασίας, Αναρρίχησης, την Εφορία Αρχαιοτήτων Τρικάλων να χαρτογραφήσουν την περιοχή. Δεν έχουμε ιδέα τι υπάρχει εκεί πάνω. Ποια είναι τα κατάλοιπα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος; Ποιες είναι οι αναρριχητικές διαδρομές; Τι πρέπει να προφυλαχτεί κι από ποιόν; Δώστε τους λοιπόν ένα χρονικό περιθώριο δύο ετών να συνεργαστούν και να κάνουν την πιο σημαντική δουλειά που έχει γίνει ποτέ για τον τόπο. Πριν την υπογραφή του ΠΔ. Γιατί δεν έχει κανένα νόημα να γίνει κατόπιν εορτής. Και στη διάρκεια των δύο αυτών ετών να γίνει σωστά και η δημόσια διαβούλευση όπως ορίζεται από το νόμο Καλλικράτη. Σε πολιτισμένο κλίμα, με απόλυτο σεβασμό από όλες τις πλευρές και με μόνο γνώμονα το καλό του τόπου και την προστασία του Μνημείου. Έτσι έχοντας πια στα χέρια σας όλα τα στοιχεία τεκμηριωμένα και σωστά να μπορέσετε να βάλετε την υπογραφή σας σε ένα ΠΔ που δεν θα είναι γραμμένο στο πόδι, δεν θα έχει εμφανιστεί νύχτα μέσα στη Μεγάλη Βδομάδα λίγες μέρες πριν από μια συνεδρίαση-παρωδία του Περιφερειακού Συμβουλίου. Κι επίσης θα συμπεριλαμβάνει και τις απαραίτητες προβλέψεις για την προστασία του μνημείου κι αναφέρομαι σε απαγορεύσεις διάνοιξης δρόμων ή μονοπατιών, διαχείριση απορριμμάτων, πρόβλεψη για τουαλέτες σ ένα χώρο που επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι και δεν υπάρχουν και φυσικά ανταποδοτικά οφέλη για τον Δήμο στον οποίο μένουν μόνο τα σκουπίδια. Θα προτιμούσα να κάναμε αυτή τη συζήτηση κάτω από άλλες συνθήκες. Περπατώντας στα μονοπάτια, μπαινοβγαίνοντας στα Μοναστήρια, απολαμβάνοντας αυτό το θαύμα που τόσο απλόχερα μας δόθηκε. Και κάποιοι έχουν υπερασπιστεί με τη ζωή τους. Και να ακούτε. Όχι μόνο εμάς. Τη φύση, το Θεό. Όλοι χωράμε εδώ πάνω. Αρνούμαι να μπω στη συζήτηση περισσότερο του συγκεκριμένου σχεδίου γιατί με προσβάλει. Και ως κάτοικο κι ως επαγγελματία της περιοχής κι ως πολιτικό στέλεχος κι ως μαμά παιδιών που σκαρφάλωσαν σ αυτά τα βράχια. Αλλά πιο πολύ ως κάτοικο του Νομού που φεύγουν οι νέοι μας στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά και είναι από τα Μετέωρα. Δεν το μπορώ. Δεν το αντέχω.
Δώστε μας την ευκαιρία να ζήσουμε στον τόπο μας. Μην μας διώχνετε.