Εν έτη 2024 και τα αυτονόητα γίνονται πράξη. Ο λόγος; Για την κατασκευή ράμπας ΑμεΑ στο Δημοτικό Κοινοτικό Κατάστημα του Μικρού Κεφαλόβρυσου που ολοκληρώθηκε με τα μέλη της Τ.Κ. να ευχαριστούν τους αρμόδιους γιατί έπραξαν, αυτό που όφειλαν.
«Ένα χρόνιο αίτημα για ράμπα ΑΜΕΑ ΣΤΟ Δημαρχιακό Μέγαρο έγινε επιτέλους πράξη σε λίγες μέρες θα ακολουθήσει κι άλλη μεταξύ κοινοτικού γραφείου και πλατείας Αγ. Γεωργίου .Ευχαριστώ την τεχνική υπηρεσία και τον Αντιδήμαρχο Γιώργο Καταβούτα για την άμεσή ανταπόκριση» σημειώνει ανάρτηση του, ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Μικρού Κεφαλόβρυσου
Δηλαδή, χρειάστηκε η συμβολή της Τεχνικής Υπηρεσίας και του αρμόδιου Αντιδημάρχου Τρικκαίων για την κατασκευή της ράμπας…
Μια ράμπα που καταλήγει στο δρόμο, ρίξαμε και λίγο τσιμέντο, κλείνοντας την ροή των υδάτων και όλα είναι καλώς τοποθετημένα;
Πόσο δύσκολο ήταν ο Δήμος Τρικκαίων να κατασκευάσει μια σωστή ράμπα που θα έχει – παράλληλα – επαφή με το κτίριο- όπως συμβαίνει στο Δημαρχείο Τρικάλων, στο Πνευματικό κέντρο και στο Δημαρχείο της Φήκης;
Η αλήθεια είναι ότι:
Πρέπει όλα τα δημοσιά κτίρια να έχουν και ράμπα ΑΜΕΑ.
Μια ράμπα που πρέπει να έχει την προβλεπόμενη κλίση .
Μια ράμπα που πρέπει να έχει τις προβλεπόμενες προδιάγραφες για να γίνεται η χρήση της.
Η πραγματικότητα είναι:
Αντί αυτών έχουμε μια πρόχειρη κατασκευή, κακόγουστη που ενδεχομένως δείχνει και τον τρόπο αντιμετώπισης των χωριών της περιφερείας από την δημοτική αρχή.
Μια ράμπα που δημιουργεί προβλήματα κλείνοντας το πεζοδρόμιο μπροστά στο δημαρχείο δηλ. ένας πολίτης –ΑΜΕΑ –που κινείται στο πεζοδρόμιο πρέπει να κατεβεί στο δρόμο για να παρακάμψει την υποτιθέμενη ράμπα που έγινε για αυτόν.
Οι αρμόδιοι- σύμφωνα με το ευχαριστήριο – θεωρούν ότι τηρούνται οι προδιάγραφες προσβασιμότητας;
Η «απειλή» ότι θα κατασκευαστούν ακόμα δύο, ίδιες ράμπες να υποθέσουμε ότι πρόκειται για εικασία;
«Τρίκαλα, Τόπος να ζούμε»
