Κεκλεισμένων των θυρών η κηδεία της Μακαριστής Φιλοθέης. Συλλυπητήρια μηνύματα

Η σεπτή μορφή της Γερόντισσας Φιλοθέης, Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Ρουσάνου Αγίων Μετεώρων, θα λείψει από κοντά μας, ιδιαίτερα τώρα που η φυσική, η κοινωνική και η πνευματική μας ζωή δοκιμάζονται σκληρά από την Πανδημία, με την οποία η ξεχωριστή αυτή προσωπικότητα του Μοναχισμού έχασε τη μάχη.
Είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω προσωπικά, λαμβάνοντας την ευλογία της πνευματικής της ακτινοβολίας, ενώ ο παρηγορητικός απόηχος της πλούσιας αλλά πάντα διακριτικής φιλανθρωπικής της δράσης με είχε αγγίξει και ως ενεργό πολίτη και ως ιατρό της πόλεως της Καλαμπάκας και ως θεσμικώς ασκούντα κοινωνικό έργο.
Γιατί η Γερόντισσα Φιλοθέη ήταν πάντα κοντά σε κάθε συνάνθρωπο που υπέφερε, σπεύδοντας να καλύψει, με χριστιανική συμπόνια και θεοπρεπή ταπεινοφροσύνη ανάγκες των πιστών. Προσφέροντας πνευματική διδαχή και εμπράγματη αγάπη, σε όποιον έβλεπε να δοκιμάζεται από την αρρώστια, τη φτώχεια, τη βαναυσότητα, τα ναρκωτικά, την πλάνη και την κάθε μορφής αντιξοότητα. Συνεχίζοντας την μακρά παράδοση αλληλεγγύης του Μοναστηριού και πολλαπλασιάζοντας την κοινωνική του δράση και τη λάμψη της πνευματικής του ακτινοβολίας. Γιατί η Μονή Ρουσάνου υπήρξε διαχρονικώς το απάγκιο και η καταφυγή των κατατρεγμένων, δίπλα στις υπόλοιπες Άγιες Μονές της ιδιαιτέρας μου πατρίδας. Εκεί βρήκανε καταφύγιο οι καταδιωκόμενοι κατά τον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του ´97 πρόγονοί μας και έτσι η ιστορία της μονής συνδέθηκε με την πατρική οικογένειά μου καθώς εκεί γεννήθηκε, υπό συνθήκες διωγμού, η γιαγιά μου Χρυσαυγή. Τον ρόλο αυτό του μοναστηριού, ως προπύργιο αλληλεγγύης για τους Καλαμπακιώτες και τις Καλαμπακιώτισσες και όχι μόνον, η εκδημήσασα τον πλάτυνε και τον ανέπτυξε ακόμη περισσότερο με τη χάρη του Κυρίου.
Το οδυνηρό άγγελμα του χαμού της έρχεται να προστεθεί στη χορεία των ξεχωριστών εκκλησιαστικών μορφών που έχασαν τη μάχη με τον SARS-CoV-2, όπως ο Μακαριστός Μητροπολίτης Αλέξιος, η διακριτικά στιβαρή πνευματική σκιά του οποίου θα λείψει, επίσης, από όλους μας. Καθώς βλέπουμε την ελληνική Εκκλησία να δοκιμάζεται και εκείνη από την COVID-19, πληρώνοντας βαρύ τίμημα, με πολλές από τις αγίες κεφαλές της μοναστικής και ποιμαντορικής της ζωής να αποψιλούνται εκ της Πανδημικής νόσου, αυξάνεται η ανάγκη της ευαισθητοποίησης και της υπευθυνότητας όλων των πιστών. Γιατί, μέχρι η επιστήμη να δώσει την οριστική λύση, η προσωπική ευθύνη αποτελεί την απάντηση στην απειλή και την πραγμάτωση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Μιας αλληλεγγύης την οποία προσωποποίησε με το χριστιανικό παράδειγμά της η εκδημήσασα Γερόντισσα Φιλοθέη. Ας είναι αιωνία και αγαθή η μνήμη της.

 

Δήλωση πρ. βουλευτή και νομάρχη Ηλία Βλαχογιάννη

Έφυγε από κοντά μας-“εκοιμήθη”- η καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Ρουσσάνου Μετεώρων ΦΙΛΟΘΈΗ.
Ήταν μια Σεβάσμια γερόντισσα, με ευσέβεια, ταπεινότητα,ήθος, ανθρωπιά, καλοσύνη…
Όσοι τη γνωρίζαμε, έχουμε ένα καλό λόγο να λέμε για το χαρακτήρα της,το έργο της,την προσφορά της…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκεπάσει.
Καλό Παράδεισο, Ηγουμένη.

 

Ἐπιστολιμαῖος ἐ­ξό­δι­ος χαι­ρε­τι­σμός

τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων

εἰς τὴν ὁ­σι­ω­τά­την ἐν μο­να­ζού­σαις Φιλοθέην Κοσβύρα,

Κα­θη­γου­μέ­νην τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἁγίας Βαρβάρας Ρουσάνου

Ἁγίων Μετεώρων.

Τελειωθείσης ἐν Κυρίῳ τῇ 9ῃ Δεκεμβρίου σω­τη­ρί­ου ἔ­τους 2020.

 

Φιλτάτη Φιλοθέη ἐκ γῆς ἀπέπτη,

λιποῦσα τοῖς τέκνοις διάγραμμα βίου.

Τῇ δ’ ἐνάτῃ προμήτωρ Ἄννα ἀμμᾶν παρέλαβεν.

 

Συμ­με­τέ­χου­σαι εἰς τὴν ὀ­δύ­νην τῶν Ἀ­δελ­φῶν τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἁ­γί­ας Βαρ­βά­ρας Ρου­σά­νου, διὰ τὴν πρὸς Κύ­ριον ἐκ­δη­μί­αν τῆς ὁ­σι­ω­τά­της καὶ σε­μνο­πρε­πε­στά­της Γε­ρον­τίσ­σης Φι­λο­θέ­ης, ἐ­πα­να­λαμ­βά­νο­μεν τὰ λό­για τοῦ ἁ­γί­ου Θε­ο­δώ­ρου τοῦ Στου­δί­του πρὸς τὴν σύγ­χρο­νόν του ἡ­γου­μέ­νην Εὐ­φρο­σύ­νην: «Ὤ, πῶς ἀ­πέ­πτη ἀφ᾿ ἡ­μῶν ἡ κα­λὴ ἀμ­μάς, ἡ χρι­στο­φό­ρος γυ­νή, τὸ κει­μή­λιον τῆς σω­φρο­σύ­νης, τὸ κε­χα­ρι­τω­μέ­νον πρό­σω­πον, τὸ τῆς εὐ­λα­βεί­ας τέ­με­νος .­.. ὁ ἡ­γι­α­σμέ­νος να­ός, ὁ ἐ­λαι­ὼν τῆς συμ­πα­θεί­ας, ὁ οἰ­κτιρ­μὸς τῆς ἐ­πι­δό­σε­ως, ὁ ἄ­φθο­νος ὀ­φθαλ­μός, ἡ ἀ­βά­σκα­νος καρ­δί­α, ἡ καὶ πρὸ θα­νά­του ἔκ­δη­μος τῶν τῇ­δε διὰ τὸν πο­θού­με­νον Νυμ­φί­ον Χρι­στὸν καὶ διὰ τὴν ἐ­κεῖ­σε ἄ­λυ­πον ζω­ήν».

Ἡ ἀ­εί­μνη­στος Γε­ρόν­τισ­σα Φι­λο­θέ­η, εὐ­κλε­ὲς τέ­κνον λευ­ϊ­τι­κῆς οἰ­κο­γε­νεί­ας ἐκ τῆς Ἀ­γναν­τιᾶς Κα­λαμ­πά­κας, παι­δι­ό­θεν παρ­θε­νεύ­ου­σα, μὲ ζῆ­λον διὰ τὴν ἔν­θε­ον μο­να­στι­κὴν πο­λι­τεί­αν, ἐ­τί­μη­σε τὸ μο­να­χι­κόν σχῆ­μα, ἀ­σκη­θεῖ­σα πρῶ­τον ὡς ὑ­πο­δειγ­μα­τι­κὴ ὑ­πο­τα­κτι­κὴ εἰς τὴν Ἱ­ε­ρὰν Μο­νὴν Κοι­μή­σε­ως τῆς Θε­ο­τό­κου Στα­γιά­δων, ὑ­πὸ τὴν κα­θο­δή­γη­σιν τῆς ἀ­ει­μνή­στου Γε­ρον­τίσ­σης Θε­ο­νύμ­φης (†2013), κα­τὰ τὰ ἔ­τη 1970-1988.

Τό ἔ­τος 1988, μὲ τὴν σο­φὴν πρό­νοι­αν καὶ ἐ­πι­λο­γὴν τοῦ πρό­τρι­τα κοι­μη­θέν­τος ἀ­οι­δί­μου μη­τρο­πο­λί­του Τρίκ­κης καὶ Στα­γῶν κυ­ροῦ Ἀ­λε­ξί­ου, τοῦ καὶ πνευ­μα­τι­κοῦ των πα­τρός, ἐγ­κα­τε­στά­θη μὲ πλειά­δα μο­να­ζου­σῶν εἰς τὴν ἐ­ρει­πω­μέ­νην τό­τε μο­νὴν τῆς Ἁ­γί­ας Βαρ­βά­ρας Ρου­σά­νου, τὴν ὁ­ποί­αν κυ­ρι­ο­λε­κτι­κῶς ὡς Κτι­τό­ρισ­σα ἀ­νε­στή­λω­σεν, ἐ­πε­ξέ­τει­νε καὶ ἐ­κάλ­λυ­νε, με­τα­τρέ­πον­τας αὐ­τὴν εἰς μί­αν κυ­ψέ­λην πνευ­μα­τι­κῆς ἐρ­γα­σί­ας καὶ προ­σφο­ρᾶς.

Ἡ ἐμ­πνευ­σμέ­νη προ­σω­πι­κό­τη­τά της μὲ τὸ εἰ­ρη­νι­κό της βλέμ­μα, τὸ σε­μνο­πρε­πὲς πα­ρά­στη­μα, τὴν ὁ­λό­καρ­δον φι­λο­ξε­νί­αν της καὶ μὲ τὰς σο­φὰς συμ­βου­λάς της, ἐ­νέ­πνε­ε τὴν συ­νο­δί­αν της, ἡ ὁ­ποί­α δια­ρκῶς ηὔ­ξα­νε, καὶ ἀνέπαυε τὸν κά­θε ἐ­πι­σκέ­πτην τῆς ἱ­ε­ρᾶς Μάν­δρας της.

Παν­θο­μο­λο­γου­μέ­νως ὑ­πῆρ­ξε ὑ­πό­δειγ­μα μο­να­χῆς μὲ ἀ­νύ­στα­κτον κα­θη­με­ρι­νὴν λα­τρεί­αν, ἐρ­γα­τι­κό­τη­τα ὑ­πὲρ δύ­να­μιν, ἐγ­κάρ­διον ψαλ­τι­κήν, συμ­πά­θειαν καρ­δί­ας, ἀλ­λὰ καὶ αὐ­στη­ρὰν τή­ρη­σιν τῆς πα­ρα­δε­δο­μέ­νης μο­να­χι­κῆς τά­ξε­ως.

Ἰ­σχύ­ουν καὶ δι᾿ αὐ­τὴν τὰ λό­για τοῦ ἱ­ε­ροῦ Θε­ο­δώ­ρου τοῦ Στου­δί­του:

«Τίς σε ἰ­δὼν οὐκ ἠ­γά­πη­κε; Τίς δὲ συν­τυ­χὼν οὐ γε­γλύ­κα­ται; Ὦ Μῆ­τερ Φι­λο­θέ­η, ὡς κα­λός σου ὁ δρό­μος! Ὡς ὅ­σιόν σου τὸ μνη­μό­συ­νον!  μα­κά­ριον τὸ ὑ­πό­μνη­μά σου! Εὐ­φραί­νου εἰς τὴν χα­ρὰν τοῦ Κυ­ρί­ου σου».

Οἱ ἀ­να­στη­λώ­σεις τοῦ ὅ­λου κτι­ρια­κοῦ συγ­κρο­τή­μα­τος, ἡ ἵ­δρυ­σις καὶ ἱ­στό­ρη­σις τῶν πα­ρεκ­κλη­σί­ων τοῦ Γε­νε­σί­ου τῆς Θε­ο­τό­κου καὶ τῆς Ἁ­γί­ας Βαρ­βά­ρας, ὁ πύρ­γος μὲ τὰς νέ­ας πτέ­ρυ­γας τῶν κελ­λί­ων καὶ τῶν ἐρ­γα­στη­ρί­ων, καὶ ἡ ὅ­λη εὐ­πρέ­πεια τοῦ πε­ρι­βάλ­λον­τος χώ­ρου, κα­θὼς καὶ ἡ δη­μι­ουρ­γί­α δύ­ο εὐ­πρε­πῶν με­το­χί­ων καὶ ἀ­γρο­κτη­μά­των, ὑ­πῆρ­ξαν ση­μαν­τι­κό­τα­τα ἔρ­γα τῆς εὐ­κλε­οῦς τρι­αν­τα­δι­ά­χρο­νης ἡ­γου­με­νί­ας της.

Πα­ρὰ τὰ ἐ­στε­νω­μέ­να οἰ­κο­νο­μι­κὰ τῆς ἀ­να­στη­λού­με­νης ἱ­ε­ρᾶς μάν­δρας της, ἐ­βο­ή­θει ἀ­φει­δῶς καὶ ἀ­θο­ρύ­βως πλῆ­θος λα­ϊ­κῶν καὶ νε­ο­συ­στά­των μο­να­στη­ρί­ων, καὶ αἱ εὐ­χαὶ ὅ­λων αὐ­τῶν τὴν συ­νο­δεύ­ουν σή­με­ρον εἰς τὸ ὑ­πε­ρου­ρά­νιον πέ­ταγ­μα τῆς ψυ­χῆς της, ἔν­θα τὴν ἀ­να­μέ­νουν μὲ ἀ­νημ­μέ­νας λαμ­πά­δας αἱ προ­κοι­μη­θεῖ­σαι ὑ­πο­τα­κτι­καί της Βε­ρο­νί­κη καὶ Εἰ­ρη­ναί­α.

Προ­ει­σό­διον προ­σκλη­τή­ριον διὰ τὰ ἄ­νω σκη­νώ­μα­τα ἐ­δέ­χθη πανευ­φρο­σύ­νως πρὸ ἑ­νὸς σχε­δὸν ἔ­τους τὴν με­γα­λο­πρε­πε­στά­την καὶ ἀρ­γυ­ρο­κό­σμη­τον Βα­το­πε­δι­νὴν Πα­να­γί­αν, διὰ νὰ εἶ­ναι πλέ­ον ἡ ἀ­κα­τα­μά­χη­τος Πα­ρα­μυ­θί­α εἰς τὴν ἀ­πορ­φα­νι­σμέ­νην Ἀ­δελ­φό­τη­τα.

Δὲν ὀρ­φά­νε­ψαν μό­νον οἱ θε­ό­λε­κτες ψυ­χὲς τῆς συ­νο­δί­ας της, ἀλ­λὰ καὶ ὁ ἁ­γι­ο­με­τε­ω­ρί­τι­κος καὶ ὁ ἁ­παν­τα­χοῦ τῆς Ἑλ­λά­δος ὀρ­θό­δο­ξος μο­να­χι­σμός!

Πο­λυ­σέ­βα­στη καὶ ἀ­λη­σμό­νη­τη Γε­ρόν­τισ­σα Φι­λο­θέ­η,

εἰ­σε­θλοῦ­σα εἰς τὸν οὐ­ρά­νιον πλέ­ον πο­θη­τὸν Νυμ­φῶ­να,

προ­σκύ­νη­σον καὶ δι’ ἡ­μᾶς τὴν Πα­να­γί­αν Τριά­δα,

με­τά­νι­σον εἰς τὴν Οὐ­ρά­νιον Προ­ε­στῶ­σαν, τὸ Τεῖ­χος τῶν Παρ­θέ­νων,

δε­ή­θη­τι εἰς τὴν Ἁ­γί­αν Βαρ­βά­ραν ὑ­πὲρ τῆς λί­αν ὀ­δυ­νω­μέ­νης καὶ θλι­βο­μέ­νης πα­τρί­δος ἡ­μῶν καὶ τοῦ πλή­θους τῶν ἀ­σθε­νῶν, ἵ­να κο­πά­σῃ ὁ Κύ­ριος τὴν μά­στι­γα τῆς λοι­μι­κῆς καὶ θα­να­τη­φό­ρου νό­σου, πα­ρέ­χων εἰ­λι­κρι­νῆ καὶ βα­θεῖ­αν με­τά­νοι­αν εἰς τὸν πο­νε­μέ­νον ἑλληνικὸν λα­ὸν καὶ φω­τι­σμὸν εἰς τοὺς ἰατροὺς καὶ τοὺς ἄρ­χον­τας, δι­α­λύ­ων τὰς θανατηφόρους πλεκτάνας τοῦ εἰσρεύσαντος ἰοῦ.

Μὲ τὰς εὐ­χὰς τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του ποι­με­νά­χου ἡ­μῶν κ. κ. Θε­ο­κλή­του, ὁ ὁ­ποῖ­ος εὐ­στόρ­γως πε­ρι­έ­βαλε τὴν συ­νο­δί­αν σου, μὲ τὴν εὐ­χὴν τῶν ἁ­γί­ων Καθηγουμένων καὶ Γε­ρόν­των σου Ἰ­σι­δώ­ρου Βαρ­λα­α­μί­του καὶ Ἐ­φραὶμ Βα­το­πε­­δι­νοῦ, καὶ μὲ τὰς προ­σευ­χὰς ὅ­λων τῶν συ­να­σκου­μέ­νων πα­τέ­ρων καὶ ἀ­δελ­φῶν ψυ­χῶν,

εὐ­λο­γη­μέ­νη νὰ εἶ­ναι ἡ ἄ­νο­δός σου εἰς τὰ οὐ­ρά­νια σκη­νώ­μα­τα,

συν­τρο­φευ­μένη ἀ­πὸ τοὺς Ἀγ­γέ­λους, τοὺς ὁ­ποί­ους ἠ­γά­πας,

ἐ­λευθέρα ἀ­πὸ τὰ τε­λώ­νια τοῦ σκό­τους,

εὐ­πρόσ­δε­κτος εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν θε­ου­μένων.

Ἀπό­λα­υε τὴν θέ­αν τῶν Οὐ­ρα­νί­ων,

τὸ τρισ­σο­λαμ­πὲς Φῶς τῆς Θε­ό­τη­τος,

εὐ­φραί­νου εἰς τὰ κάλ­λη τοῦ Πα­ρα­δεί­σου,

πρεσβεύουσα διὰ τὴν σω­τη­ρί­αν ὅ­λων ἡ­μῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι βα­θέ­ως σὲ ἐ­κτι­μή­σα­μεν, σὲ ἠ­γα­πή­σα­μεν καὶ ἐ­πὶ ἔ­τη ἀ­δελ­φι­κῶς συ­να­γω­νι­στή­κα­μεν διὰ τὴν ἀ­να­συγ­κρό­τη­σιν τοῦ ἁ­γι­ο­με­ω­ρί­τι­κου κέν­τρου τῶν Ἁ­γί­ων Με­τε­ώ­ρων.

 

Πο­λυ­σέ­βα­στη καὶ εὐ­λο­γη­μένη Γε­ρόν­τισ­σα Φι­λο­θέ­η

«Κα­λὸν Πα­ρά­δει­σον».

 

Ἡ Καθηγουμένη Χριστονύμφη καὶ αἱ Ἀδελφαὶ

τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων

Συλλυπητήριο Μήνυμα του Συλλόγου «Μετεώρων Λιθόπολις» για την εκδημία της μακαριστής Γερόντισσας Φιλοθέης

Μετά βαθυτάτης  θλίψεως πληροφορηθήκαμε την κοίμηση της αγαπητής σε όλους μας Γερόντισσας Φιλοθέης. Η αναχώρησή της μας αιφνιδίασε και μας στεναχώρησε σφόδρα! Από εσπέρας της σήμερον η αγιασμένη ψυχή της βρίσκεται στο έλεος και στην κρίση του Δικαίου Κριτού, του Δημιουργού και Πλάστη όλων μας.

Διερμηνεύοντας τα αισθήματα του συνόλου των μελών του Συλλόγου «ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΛΙΘΟΠΟΛΙΣ», ευχόμαστε ειλικρινώς ο Κύριος της Ζωής και του θανάτου, η όντως Ζωή, να αναπαύσει την ψυχή της εν χώρα ζώντων.

Λυπούμεθα και θλιβόμαστε, ως άνθρωποι, γι’ αυτόν τον χωρισμό. Διατηρούμε όμως βεβαία και ζωντανή την ελπίδα της συναντήσεώς μας στην αναστάσιμη Χαρά.

Καλόν Παράδεισο, μακαριστή Γερόντισσα. Καλή Ανάσταση!