πρωτ. Αθανασίου Πολ. Τύμπα, Θεολόγου – Μουσικού.
Το θέμα θα προσπαθήσω να το προσεγγίσω πρώτα ως Ορθόδοξος Χριστιανός και έπειτα ως Έλληνας. Στο Βυζάντιο για έντεκα περίπου αιώνες απορροφήθηκαν πολλοί πολιτισμοί της Μεσογείου αλλά και της Ανατολής. Συνδετικός κρίκος όλης της αυτοκρατορίας ήταν η Ορθόδοξή Πίστη η οποία δεν έχει να φοβηθεί τίποτε διότι είναι η μόνη που αποκαλύφθηκε από τον αληθινό Θεό. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν: ”πας μη Έλλην Βάρβαρος” ενώ ο Απόστολος Παύλος: ”δεν υπάρχει Έλληνας ή Ιουδαίος ή Βάρβαρος ή άνδρας ή γυναίκα που να μην είναι ίσοι απέναντι στον Θεό”.
Δεν με φοβίζει λοιπόν το σημερινό μεταναστευτικό πρόβλημα. Τι έγινε με τους εξακόσιους χιλιάδες Αλβανούς που πριν είκοσι χρόνια ήρθαν στην πατρίδα μας; Πολλοί από αυτούς Βαπτίστηκαν, βοήθησαν στην οικονομική αναγέννηση της χώρας και όσοι δεν μπόρεσαν να ενσωματωθούν γύρισαν πίσω στην πατρίδα τους. Σήμερα οι μετανάστες είναι σαράντα χιλιάδες.
Το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το μεταναστευτικό αλλά η υπογεννητικότητα των Νεοελλήνων που δημιουργεί τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα. Ο δυτικός τρόπος ζωής μας και η νοοτροπία του νεοπλουτισμού θέλουν την κάθε οικογένεια να έχει στην χώρα μας κατά μέσο όρο ένα παιδί. Μας φταίνε λοιπόν οι πρόσφυγες όταν εμείς κάνουμε τετρακόσιες χιλιάδες εκτρώσεις τον χρόνο; Γίναμε ορθολογιστές όπως όλοι οι Ευρωπαίοι γι’ αυτό αποδεχθήκαμε τον υλιστικό τρόπο υπολογισμού της ζωής μας και την καλοπέρασή μας. Φυσικά χωρίς καμιά αντίδραση τόσο το επίσημο κράτος όσο και ο απλός λαός αποδέχεται την ομοφυλοφιλία και έπεται η αποδοχή της παιδεραστίας, της κτηνοβασίας και κάθε άλλης ανωμαλίας που θα εφεύρει ο δυτικός κόσμος.
Μας φταίνε οι Πρόσφυγες όταν εμείς δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας ή όταν εμείς έχουμε διαλύσει την παιδεία μας; Ποιος γονέας πήγε εκδρομή το παιδί του στην Ακρόπολη, στην Βεργίνα ή σε ένα Ορθόδοξο μοναστήρι;
Δεν με φοβίζει ο Μωαμεθανισμός διότι τετρακόσια χρόνια επί Τουρκοκρατίας οι Έλληνες δεν αλλοιώθηκαν παρόλο που ήταν υπόδουλοι σε έναν βάρβαρο και σκληρό κατακτητή. Χιλιάδες ήταν οι άγιοι και οι Νεομάρτυρες που έζησαν αυτά τα δύσκολα χρόνια και τους τιμούμε εμείς σήμερα. Χιλιάδες είναι και οι Τούρκοι που άλλαξαν πίστη, βαπτίστηκαν και μάλιστα πολλούς από αυτούς τους τιμούμε ως αγίους όπως ο άγιος Δανιήλ ο εξ Αγαρηνών.
Αυτό που με φοβίζει είναι το ότι τα παιδιά μας δεν έχουν βαθιά μέσα στην καρδιά τους τον Χριστό. Γνωρίζουν άριστα τι είναι το καράτε, τι είναι το τάε-κβο-ντό, ο διαλογισμός, ο υπνωτισμός, η σατανολατρεία και αν τους ρωτήσεις κάτι για τον άγιό τους δεν γνωρίζουν τίποτε, αν και τώρα πολλοί νεοέλληνες προτιμούν ονόματα αρχαιοελληνικά που δεν εορτάζουν ποτέ.
Με φοβίζουν οι οικογένειες τις οποίες θα κάμουν οι Έλληνες που θα ερωτευτούν Μωαμεθανές και θα παντρευτούν με πολιτικό γάμο. Θα δουν προκοπή και ευτυχία; τα παιδιά τους σε τι θα πιστεύουν; Οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι πάντρευαν τα παιδιά τους από τα δέκα έξι τους χρόνια για να μην κάνουν μικτούς γάμους.
Με φοβίζει η Ελληνική παιδεία η οποία ούτε την Ιστορία των Ελλήνων ούτε το μάθημα των θρησκευτικών διδάσκει με σωστό τρόπο. Με φοβίζουν οι πολιτικοί οι οποίοι θαυμάζουν τον Ευρωπαϊκό διαφωτισμό και γονατίζουν μπροστά σε κάθε προσταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος με φοβίζει ο εαυτός μου διότι κανένα βήμα προς την αγιότητα δεν έκαμε, γι’ αυτό και στην ενορία μου, όπως και σχεδόν σε όλες τις ενορίες της πατρίδας μας πολλοί λίγοι είναι οι γονείς που εκκλησιάζονται την Κυριακή με τα παιδιά τους, ενώ από την άλλη βασιλεύουν τα ναρκωτικά, ο πανσεξουαλισμός, τα διαζύγια, ο φόβος για τους πρόσφυγες, η τεμπελιά και το βόλεμα του καθενός μας με όποιο τρόπο νόμιμο ή άνομο μπορεί ώστε να μην βλαφτούν τα συμφέροντα μας και τα δικαιώματά μας.
Ο ατομισμός και ο υλισμός που γεννήθηκαν μετά τον Γαλλικό Διαφωτισμό στην Φιλοσοφία της Δύσεως έγιναν πια και τρόπος ζωής μας, ίσως ο ερχομός των προσφύγων και των αλλοθρήσκων στην χώρα μας να μας ξυπνήσει λίγο για να δούμε κατά πού βαδίζουμε.