Του Γεωργίου Παπασίμου
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
Η παγκόσμια επέλαση της πανδημίας του covid-19 έχει μετατρέψει τον πλανήτη σε κινηματογραφικό στούντιο για τα γυρίσματα ταινίας επιστημονικής φαντασίας ενός δυστοπικού κόσμου. Ουδείς μπορούσε να φανταστεί την έκταση και την βιαιότητα του φαινομένου. Ακλόνητες βεβαιότητες, σιδερένια δόγματα και αυτονόητες συνήθειες τελούν πλέον σε πλήρη αναστολή και απειλούνται με κατάρρευση.
Ο φόβος ενός αόρατου εχθρού, που απειλεί την ζωή κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, πλούτου, φτώχειας, δεξιοτήτων κλπ ισοπεδώνει τις ανισότητες και τις διακρίσεις στις καπιταλιστικές κοινωνίες του πλανήτη.
Λόγω του πλανητικού φόβου, ο οποίος διευρύνεται κάθε μέρα, ιδεολογικά και οικονομικά δόγματα, τα οποία διαμόρφωσαν έως σήμερα στρεβλά την τρέχουσα παγκοσμιοποίηση καταρρέουν. Από την έννοια της άκρατης παγκοσμιοποίησης και της εξαφάνισης του ρόλου του έθνους, την δραματική μείωση και συντριβή του Κράτους πρόνοιας και των συστημάτων δημόσιας υγείας προς όφελος της αγοράς και των ιδιωτών, έως τη χειραγώγηση των μαζών, μέσω του αδηφάγου καταναλωτισμού και της ιδιώτευσης στις σύγχρονες μεταδημοκρατίες. Πρόκειται για στραπάτσο της παγκοσμιοποίησης και της κατάργησης των συνόρων των εθνικών κρατών. Από το άνοιγμα και την ισοπέδωση των πάντων υπέρ των συμφερόντων της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας των πολυεθνικών και των φεουδαρχών του πλούτου, οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο των πάντων. Έτσι έχουμε όχι μόνο την επαναφορά των εθνικών συνόρων, που ξαφνικά μετατρέπονται σε δίχτυ ασφαλείας για τους ανθρώπους, αλλά και την δημιουργία εσωτερικών συνόρων (!!!) εντός των ιδίων των κρατών με χαρακτηριστική περίπτωση την Ιταλία.
Από την άλλη, η απουσία της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και των πνευματικών αξιών που υπονομεύτηκαν, χάριν του απόλυτου εξοντωτικού ανταγωνισμού και της δογματικής νεοφιλελεύθερης σκέψης, επανέρχονται στο προσκήνιο εξαιτίας του θανατηφόρου κορονοϊού και του αισθήματος του φόβου και της ματαιότητας, μπροστά στην μαζική απειλή του θανάτου.
Είναι η ώρα της αποτίμησης και του αναστοχασμού για την αιτία της φθοράς του πλανήτη και της ανθρωπότητας, που δεν είναι άλλη από την άναρχη επιθετική ανάπτυξη του παγκόσμιου καπιταλισμού κάτω από τον μανδύα και τις «ιαχές» της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Αυτό έχει γιγαντώσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, των βίαιων κλιματολογικών αλλαγών και την έξαρση των νόσων και των επιδημιών, από την ασύδοτη ρύπανση του περιβάλλοντος, που επιφυλάσσει για την ανθρωπότητα η παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία.
Ειδικότερα, η Ευρώπη, που φαίνεται ότι θα πληρώσει το μεγαλύτερο φόρο αίματος αυτής της πανδημίας, εξαιτίας της καθυστέρησης λήψεως έγκαιρων μέτρων προκειμένου να μη θιγούν οικονομικά συμφέροντα και η κυρίαρχη σκληρή μονεταριστική αντίληψη, που έχει επιβάλλει ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός, βρίσκεται μπροστά σε ριζικές αναταράξεις. Το ευρωπαϊκό κατασκεύασμα θα καταρρεύσει, αν δεν ληφθούν άμεσα ριζοσπαστικά μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης των πολιτών και των επιχειρήσεων προκειμένου να διατηρηθούν πάση θυσία οι θέσεις εργασία με την παράλληλη ενίσχυση των νοικοκυριών.
Η αντίρρηση των χωρών του Βορρά, με προεξάρχουσα την Γερμανία, για την δημιουργία του άκρως απαραίτητου ευρωομολόγου για τον κορωνοϊό, που θα αποτελούσε το απαραίτητο πλαίσιο οικονομικής αλληλεγγύης και προϋπόθεση αντιμετώπισης της προβλεπόμενης σφοδρής οικονομικής ύφεσης, είναι βέβαιο ότι αν τελικώς δεν καμφθεί, θα αποτελέσει το «φέρετρο» της Ε.Ε. Και αυτό γιατί είναι βέβαιο ότι οι υπόλοιποι πόλοι του παγκόσμιου καπιταλισμού, Αμερική, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κλπ, όπως και στην κρίση των τοξικών ομολόγων του 2007 θα κινηθούν επιθετικά δίνοντας τεράστια ρευστότητα στις οικονομίες τους για να ανταπεξέλθουν και να μην περιπέσουν σε ύφεση, που μπροστά της το κραχ του 1929, θα φαντάζει ένα απλό πυροτέχνημα.
Τέλος από την επιδημία αυτή απειλείται για πρώτη φορά και η ρίζα του κακού που απειλεί άμεσα την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη, ο ανεξέλεγκτος καπιταλισμός, ο οποίος ωθεί την ανθρωπότητα ολοταχώς στον νέο αιώνα προς την βαρβαρότητα χάριν της ασυδοσίας των πολυεθνικών και της «τυραννίας» των ισχυρότερων. Είναι βέβαιο ότι τυχόν επιμήκυνση του χρόνου αποτελεσματικής αντιμετώπισης του covid-19 θα πλήξει τον ίδιο τον καπιταλισμό, ως κυρίαρχου συστήματος από τον 16ο αιώνα στον Δυτικό κόσμο και από τον 21ο αιώνα σε όλον τον πλανήτη με την μετατροπή της Κίνας σε παγκόσμιο καπιταλιστικό εργοστάσιο.
Η απαγόρευση της κίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων, η παράλληλη κατακόρυφη μείωση της ζήτησης και της προσφοράς εμπορευμάτων, πλην των απαραιτήτων για την διατροφή και την υγεία των πληθυσμών και η αργή αλλά σταδιακή αποτίναξη από τους ανθρώπους, λόγω του ιδιότυπου εγκλεισμού τους, των χρόνιων χειραγωγικών συνηθειών της καταναλωτικής κοινωνίας, αποτελούν μεσομακροπρόθεσμα δυναμική σύνθεση για σοβαρή υπόσκαψη των θεμελίων και υπέρβαση του καπιταλιστικού συστήματος.