Δεν πέρασαν πολλές μέρες από την είδηση πως «έφυγε η ηγουμένη της Ι.Μ. Ρουσάνου» και θέλω να την αποχαιρετήσω ως απλός πολίτης και όχι με την ιδιότητά μου, ως η Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχ/των Τρικάλων.
Γερόντισσά μου,
‘Ολοι μιλάνε για την πνευματική, ευγενική, ήρεμη και γαλήνια μορφή σου. Για μένα ήσουν ο πρωτοστάτης άγγελος των Μετεώρων, μια μοναδική μοναστική παρουσία, με ψιλόλιγνο, στητό παρουσιαστικό και πλατύ χαμόγελο.
Αν και ηγουμένη και νέα κτίτωρ της Ι. Μ. Ρουσάνου, ουδέποτε πρόβαλες τον εαυτό σου, αλλά πάντοτε έδινες τόπο στη νέα γενιά της μονής. Δεν δίσταζες να αναγνωρίζεις την άγνοιά σου σε θέματα τεχνολογίας και, όταν απαιτούσαν οι περιστάσεις να αποσταλεί κάποιο ηλεκτρονικό μήνυμα, μου απαντούσες χαριτωμένα: «Δε ξέρω εγώ, Κρυσταλλία μου, από αυτά. Θα πω την Μαξίμη, την Ισιδώρα, την Κασσιανή, το νέο αίμα της μονής».
Εκτός από τη Μονή Ρουσάνου, που την κατέστησες συγκρότημα επιβλητικό και μεγαλόπρεπο στο μετεωρίτικο τοπίο, ανησυχούσες και έδειχνες έμπρακτο ενδιαφέρον για τη Μονή Σταγιάδων, από όπου ξεκίνησες τη μοναστική σου πορεία και για τη γενέτειρά σου την Αγναντιά, ενώ τελευταία σου έγνοια ήταν ο Άγιος Νικόλαος Αύρας.
Γερόντισσά μου,
Την στενοχώρια σας για την κοίμηση του μακαριστού κ. Σεραφείμ διαδέχθηκε η χαρά για τον νέο Μητροπολίτη κ. Θεόκλητο. Χαρούμενη και περήφανη σας είδα στην όμορφή τελετή, όπου ο Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων παρουσίασε πέρυσι τη νεοϊδρυθείσα μητροπολιτική Ακαδημία Θεολογικών και Ιστορικών Μελετών Αγίων Μετεώρων, αλλά και στην παρουσίαση των ψηφιοποιημένων χειρογράφων της μονής, στη Δημοτική βιβλιοθήκη Καλαμπάκας. Και εκεί, όμως, επαναλαμβάνατε με ταπείνωση: «δε ξέρω εγώ από αυτά», και αποδίδατε το εγχείρημα στο νέο αίμα της μονής.
Γερόντισσα, προσπαθώ να βάλω σε τάξη σκόρπιες σκέψεις και συναισθήματα για να σκιαγραφήσω έστω και λίγο την μορφή σας. Είμαι λυπημένη και συναισθηματικά φορτισμένη. Χρησιμοποιώ πότε ενικό και πότε πληθυντικό…Σας ένοιωθα τόσο κοντά μου αλλά πρέπει να χαιρετίσω και την Αγία Ηγουμένη της Ι.Μ. Ρουσσάνου!!!!
Διαρκής ήταν και η αγωνία σας για το άτομό μου και τους γονείς μου. Μου δίνατε θάρρος και δύναμη, όταν λύγιζα υπό το βάρος προσωπικών και επαγγελματικών ζητημάτων, και είσαστε πάντοτε βέβαιη πως οι άγιοι των Μετεώρων θα βοηθήσουν.
Γερόντισσα μου,
ήσαστε για μένα μια δεύτερη μάνα και στήριγμα σε πολλές δύσκολες προσωπικές στιγμές μου. Η ήρεμη και γαλήνια φωνή σας με ηρεμούσε και με γαλήνευε. Η παρουσία σας και ο άνετος αλλά πάντα καταλυτικός σας λόγος θα μείνουν ζωντανά μέσα μου. Αξέχαστες θα μου μείνουν και οι συζητήσεις μας στο μικρό αρχονταρίκι δίπλα στο τζάκι, όπου δεχόμουν το κέρασμα και την ευλογία σας από τα απαλά, στοργικά, μητρικά χέρια σας.
Έχω τόσα να σας πω, αλλά πρέπει, μιμούμενη εσάς, Γερόντισσα, που ήσασταν λιγομίλητη και δεν θέλατε να σας επαινούν να σταματήσω. Φύγατε για τις ουράνιες μονές και μας λείπετε, αλλά σας νιώθουμε πάντα δίπλα μας και θα μας βοηθάτε με τον τις μεσιτείες σας.
Αγία Ηγουμένη έγραψα πολύ λίγα από τις αναμνήσεις μου από την παρουσία Σας στα ΄Αγια Μετέωρα και ελάχιστα από όσα αρμόζουν στην μοναστική προσωπικότητά Σας.
Γερόντισσά μου, καλό παράδεισο. Ξέρω ότι εκεί ψηλά είστε στη γειτονιά των αγγέλων, χαμογελάτε και αγκαλιάζετε τα αγαπημένα σας άγια Μετέωρα.
Αιωνία η μνήμη Σας Καλό Παράδεισο Γερόντισσά μου
Η Μονή Ρουσσάνου θα είστε πάντα Εσείς!!!
Κρυσταλλία Μαντζανά