Έφυγε από την πρόσκαιρη ζωή ο Βαγγέλης Παπαδημητρίου και τώρα πλέον ευρίσκεται εις την Βασιλείαν των Ουρανών, «ένθα απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός».
Άφησε πίσω την σύζυγό του, Δήμητρα Γκρίζου, που τον συμπαραστάθηκε όλη την ζωή, τρία κορίτσια με τους άνδρες τους, δέκα εγγόνια και δύο δισέγγονα.
Πλήρης ημερών άφησε τα εγκόσμια, γιατί «το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον».
Ο Βαγγέλης ήταν παιδί πολύτεκνης και φτωχής αγροτικής οικογένειας, από το Μεγαλοχώρι Τρικάλων.
Σε παιδική ηλικία αναγκάστηκε να κυνηγήσει την ζωή και ήρθε στην πόλη, όπου εργάστηκε για να κτίσει το μέλλον της ζωής του.
Δούλεψε σε αλωνιστικά συγκροτήματα της εποχής και έγινε αυτοδίδακτος τεχνίτης στον τομέα αυτόν.
Έτσι μπήκε στο χώρο του εμπορίου και αργότερα απέκτησε ιδιωτικό βυτιοφόρο μεταφοράς και διανομής καυσίμων, μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε.
Ήταν αγωνιστής στη ζωή, τίμιος άνθρωπος με αρχές και αξίες και πολύ κοινωνικός.
Δεινός κυνηγός, όργωσε όλα τα κυνηγοτόπια από την Θράκη μέχρι την Πελοπόννησο και εξελέγη Αντιπρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Τρικάλων επί 20 χρονιά.
Με αγάπη και ειλικρίνεια στήριξε τα συμφέροντα των χιλιάδων κυνηγών του Νομού.
Κάποτε, όμως, ο Ουρανός, που λέγεται «Ζωή» τελειώνει, γιατί όπως γράφουν οι Πατέρες της Εκκλησίας «Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν».
Η παρουσία του μεγάλου πλήθους κατά την εξόδειο ακολουθία στην Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, δείχνει το πόσο αγαπητό πρόσωπο ήταν.
Να είναι ελαφρύ το χώμα που σκέπασε τον φίλο και συνεργάτη Βαγγέλη Παπαδημητρίου.
Δρ. Κώστας Πατέρας