Τον κίνδυνο να ερημοποιηθούν εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής τόνισε στο 4ο Επιχειρηματικό Φόρουμ Ελλάδας-Σουηδίας ο Βουλευτής Τρικάλων και Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ν.Δ., Κώστας Σκρέκας. Στην ομιλία του στο συνέδριο που διοργάνωσε το Ελληνο-Σουηδικό Εμπορικό Επιμελητήριο ανέφερε «Δεν μπορεί μια πολιτεία να προετοιμάζει και να σχεδιάζει το μέλλον χωρίς να λαμβάνει υπ όψιν την Κλιματική Αλλαγή, είναι σα να στερούμε το μέλλον από τα παιδιά μας».
Επίσης επεσήμανε ότι το 87% της ενέργειας παράγεται από ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, άνθρακα, φυσικό αέριο), από τα οποία εκλύεται κατά την καύση τους το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), που είναι ο βασικός ένοχος για την κλιματική αλλαγή. Πρώτη και μεγαλύτερη πηγή παραγωγής εκπομπών CO2 είναι η παραγωγή ενεργείας, με δεύτερη πηγή τις μεταφορές που αθροιστικά ευθύνονται για το 75% των αέριων εκπομπών ρύπων CO2.
Στη συνέχεια ανέλυσε τις επιπτώσεις που θα επιφέρει η Κλιματική Αλλαγή στην Ελλάδα με σημαντικότερες την αύξηση της θερμοκρασίας και του αριθμού των ημερών με καύσωνα, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τη μείωση των βροχοπτώσεων, καθώς και την αύξηση της συχνότητας εμφάνισης των ακραίων καιρικών φαινόμενων. Οι συνέπειες των αλλαγών αυτών θα έχουν επιπτώσεις στην εθνική οικονομία. Ειδικότερα, επιπτώσεις θα υπάρξουν στην γεωργική παραγωγή, στον τουρισμό, στις ακτογραμμές της χωράς αλλά και στη ζωή και την υγεία των Ελλήνων που θα διαβιώνουν σε ένα θερμότερο κλίμα. Επιπλέον, παρατήρησε ότι η μείωση των βροχοπτώσεων μπορεί να μετατρέψει σε ξηρικά μέχρι και το 60% των καλλιεργήσιμων αρδευόμενων (ποτιστικών) εκτάσεων. Προσέθεσε δε ότι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας σημαίνει πως εμβληματικές παραλίες, μοναδικού κάλους, θα εξαφανιστούν κάτω από τόνους θαλασσινού νερού.
Ο κος Σκρέκας, τέλος υποστήριξε ότι δεν αρκεί μόνο να υπογράφονται συμφωνίες, αλλά η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να δράσει πριν να είναι αργά και να θεσμοθετήσει μέτρα αντιμετώπισης της Κλιματικής Αλλαγής. Συγκεκριμένα, τα μέτρα αυτά πρέπει να αφορούν αφενός σε μέτρα πρόνοιας για αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και αφετέρου στον περιορισμό των αιτιών που την προκαλούν, μέτρα δηλαδή, για τον περιορισμό των εκπομπών CO2.