Την πρώτη Κυριακή του νέου έτους, Κυριακή προ της Εορτής των Φώτων, 2 Ιανουαρίου 2021, ο Μητροπολίτης Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης Χρυσόστομος, κατόπιν αδείας και ευλογίας του Κυριάρχου Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου, μετέβη και ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πατρών.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέλεσε την εις Διάκονο Χειροτονία του Αλεξάνδρου Αγγελοπούλου, σκορπίζοντας χαρά και συγκίνηση στους οικείους του, αλλά και τους απλούς πιστούς που κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό για να παρακολουθήσουν τόσο τη Θεία Λειτουργία όσο και την χειροτονία του.
Απευθυνόμενος στο νέο Διάκονο ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ανέφερε τα κάτωθι:
«Παιδί μου ευλογημένο,
Άκουσα μετά προσοχής και συγκινήσεως την προσλαλιά σου και καθώς από τα τρίσβαθα της ψυχής ανέρρεαν λόγια και συναισθήματα για τούτη την ευλογημένη ώρα της ζωής σου, της προσωπικής σου Πεντηκοστής, επιθυμώ να σου υπομνήσω μερικές σκέψεις μου προς επιστηριγμόν πνευματικόν και νουθεσία πατρική για το νέο σου ξεκίνημα στην ιερατική οικογένεια.
Τό πρώτον, όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω ευγνωμόνως τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πατρών κ.κ. Χρυσόστομον, τόν σεπτόν Ποιμενάρχην της Αποστολικής Εκκλησίας ταύτης, γιά τήν κανονική αυτού άδεια και ευλογία να τελέσουμε σήμερα τήν Θεία Λειτουργία στον πανίερο Ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών καί νά προβούμε στο Μυστήριο της εις Διάκονον χειροτονίας σου.
Το δεύτερον, θα ήθελα να ευχαριστήσω και εσένα πολυαγαπημένε μου αδελφέ, π. Ιερόθεε, Προϊστάμενε του μεγαλοπρεπούς αυτού Ιερού Ναού, για την φιλόξενη δοχή καί την αβραμιαία υποδοχή που μας επεφύλαξες.
Υποδιάκονε Αλέξανδρε,
Καλείσαι από σήμερα, να ενδυθείς τό αγιασμένο καί αιματοβαμμένο ράσο του ελληνορθόδοξου Κληρικού που το εκλέϊσαν μεγάλες μορφές, της Εκκλησίας μας. Θες να ακούσεις τη συμβουλή μου; Να το τιμήσεις το ράσο παιδί μου. Να το αγαπήσεις. Κάθε φορά που θα το φοράς, να το ασπάζεσαι με ευλάβεια και το σταυρό σου να κάνεις, γιατί σε αξίωσε ο Θεός τέτοιας μεγάλης τιμής και ευλογίας.
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού, σε μιά εποχή κρίσεως των αξιών, αποϊεροποιήσεως των ιερών καί των οσίων της φυλής και του Γένους μας.
Σε μιά εποχή που λίγο πιστέψαμε νά δεχθούμε ότι: «πάντες εξέκλιναν άμα ηχρειώθησαν, ουκ’ έστι ποιών χρηστότητα, ουκ έστι έως ενός».
Κοντέψαμε να πιστέψουμε ότι όλα χάθηκαν, η ελπίδα έσβησε, η πίστη στο Θεό μειώθηκε και τόσα άλλα.
Όχι όμως, παιδί μου καί αδελφοί μου.
Ουκ όλλυται η ελπίς.
Δεν χάθηκε η ελπίδα. Δεν έσβησε το φώς. Δεν σίγησε η αλήθεια. Κάθε φορά που ένας νέος, φέρελπις, ευσεβής και ενάρετος προσέρχεται γονατιστός στην Αγία Τράπεζα και αναμένει την επέλευση του Παναγίου Πνεύματος για να καταστή, όπως, εν προκειμένω, εσύ, Διάκονος της Εκκλησίας του Χριστού, αναπτερώνεται το ηθικό μας, ζωντανεύει και πάλι η χαρά μέσα μας, στερεώνεται έντονα στην ψυχή μας η βεβαιότητα του λόγου του Ιερωτάτου Πατρός της Εκκλησίας μας, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ότι: «Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία· πολεμουμένη νικά επιβουλευομένη περιγίνεται υβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται·δέχεται τραύματα, και ου καταπίπτει υπό των ελκών».
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού και καλείσαι να αγαπήσεις έτι πλέον τις Ιερές Ακολουθίες. Δεν νοείται Κληρικός, παιδί μου, είτε έγγαμος, είτε άγαμος, που να μην τελεί τίς ακολουθίες του Νυχθημέρου.
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού και καλείσαι να διακονείς την Εκκλησία του Χριστού με ιερό ενθουσιασμό, με υπακοή και ταπείνωση, με θυσιαστικό πνεύμα και αυταπάρνηση, με εκκλησιαστικό ήθος, με θερμουργό ζήλο και αγάπη ειλικρινή για τα πράγματα του Θεού.
Μην αποκτήσεις ποτέ εξοικείωση με την Αγία Τράπεζα. Μην αφήσεις το κοσμικό πνεύμα να παρασύρει στο διάβα του ότι ιερό και άγιο εμφωλεύει μέσα στην καρδία σου. Αγάπησε την Παράδοση της Εκκλησίας, ώστε να καταστείς ένας παραδοσιακός Κληρικός, που θα σε χαίρεται ο ουρανός και θα σε καμαρώνει ο Λαός του Θεού.
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού, και θα κληθείς να υπηρετήσεις σε μια ιστορική Μητρόπολη, αυτή την Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης, που ανέδειξε Αγίους, όπως τον Πολιούχο μας Άγιο Βησσαρίωνα, τον Άγιο Οικουμένιο, και τόσους άλλους που κοσμούν το ουράνιο στερέωμα ως φωτεινοί Αστέρες, που ανέδειξε επίσης αγιασμένους Αρχιερείς, ευσεβάστους Ιερείς και Μοναχούς.
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού, σε μια Ιερά Μητρόπολη που φιλοξενεί στους κόλπους της Μοναστήρια, με ισχυρές πνευματικές καταβολές, με πρώτο αυτό το της Δουσίκου, που στα σπλάχνα της αναπαύονται χιλιάδες ψυχές, θεονοσταλγικές και θεοπόθητες.
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού, και στους θόλους της καρδιάς σου ας αντιλαλεί ο λόγος του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης: «Ἀξιώθηκες, νά γίνεις Διάκονος Χριστοῦ καί λειτουργός καί θεωρός τῶν μυστηρίων καί κοινωνός καί κῆρυξ τοῦ Εὐαγγελίου. Τώρα ἀνεμπόδιστα καί ἄμεσα βλέπεις τό θεῖο φῶς καί μεταλαμβάνεις, ὄχι διά μέσου Σεραφείμ, δηλ. ἱερέως, ἀλλά σύ ὁ ἴδιος εἶσαι Σεραφείμ διά τῆς ἱερωσύνης καί εἶσαι ὁδός καί ὁδηγός τῶν ἄλλων πρός τό φῶς. Εἶσαι Χερουβείμ καί βλέπεις διά τῶν μυστηρίων Αὐτόν πού βλέπει τά πάντα. Εἶσαι Σεραφείμ πυρφόρος κρατώντας τόν ζωντανό ἄνθρακα. Εἶσαι θρόνος, γιατί ἀναπαύεται σέ σένα ὁ πανταχοῦ παρών. Εἶσαι ἄγγελος, ὡς ὑπηρέτης τοῦ Θεοῦ καί λειτουργός. Καί ὅ,τι κάνουν οἱ ἄγγελοι στόν οὐρανό, τοῦτο τελεῖς καί σύ κάτω στήν γῆ, γιατί ἔτσι θέλησε ὁ τεχνίτης τῶν ὅλων· νά τελεῖται μία καί ἡ αὐτή λειτουργία ἄνω καί κάτω.
Γίνεσαι σήμερα Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού και καλείσαι να οπλιστείς με τα χαρίσματα που πρέπει να κοσμούν κάθε Κληρικό: πίστη πρός τον Θεό, αγάπη προς τον συνάνθρωπο, ταπεινό φρόνημα, ασκητική διάθεση, προσευχητική εσωτερική κατάσταση, πνεύμα συγχωρητικότητος για όλους, πατρική αγκαλιά για κάθε εμπερίστατο και πονεμένο συναμαρτωλό αδελφό, φιλοπατρία, ανεξικακία, υπομονή στις θλίψεις, αντοχή στους πειρασμούς, καρτερία της Χάριτος του Θεού, εγκράτεια στις επιθυμίες, χαλιναγώγηση του λογισμού, εκδίωξη του εγωϊστικού φρονήματος και τόσα άλλα.
Είσελεθε τέκνον μου πνευματικό, με χαρά στο στάδιο της αγίας ιερωσύνης, και πάλεψε με νύχια και με δόντια, με ορατούς και αοράτους εχθρούς και γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώη σοι ο Κύριος, τον στέφανον της ζωής.
Υποδιάκονε Αλέξανδρε,
Σε συγχαίρω εκ μέσης καρδίας για αυτήν την ηρωϊκή απόφασή σου, όπως και την καλή σου σύζυγο, την ευλαβεστάτη Ανδρονίκη. Ήρθατε κοντά μου εντελώς απρόσεμνα, πλην όμως με του Θεού το Θέλημα και γι’ αυτό δοξάζουμε τον Θεό.
Θα είμαστε κοντά σας με όλη μας την πατρική αγάπη, και πάντοτε θα προσευχόμαστε για σένα, ώστε να πραγματοποιηθεί και σε σένα αυτό που ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης λέγει για τον Κληρικό που ακολουθεί τό σταυρωμένο δρόμο της αγίας Ιερωσύνης.
«Άπτει λύχνον ο Θεός ιερέα, και τίθησιν επί λυχνίας της εαυτού φωτοφόρου καθέδρας, ιν’ εξεστράπτη φωτισμόν τη Εκκλησία και δογμάτων και πράξεων.».
Είσελθε εις την χαράν του Κυρίου Σου».
