Του Βασιλείου Ζιώζια : Συνταγματάρχου Ε.Α. Προέδρου
ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. / Τρικάλων .
18 / 30 Οκτωβρίου 1828. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ. [Πρώτος Κυβερνήτης της Νεωτέρας Ελλάδος. Η μητέρα του Διαμαντίνα, το γένος Γονέμη, καταγόταν από το Αργυρόκαστρο, όπου μέχρι τα τελευταία χρόνια διατηρόταν, και ίσως διατηρείται, το πατρικό της σπίτι].. «Αν αποβλέψωμε εις την ιστορίαν και εις τα έτι σωζόμενα μνημεία και εις τας γνώμας των περιηγητών και γεωγράφων, η έκτασις της γης ταύτης (της επικρατείας της Ελλάδος) ορίζεται προς βορράν από των εκβολών της Βοϊούσης (του Αώου) κατά την Αδριατικήν θάλασσαν».
19 Νοεμβρίου 1913. ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ . Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Βασιλέως Κωνσταντίνου προς τον Πρεσβευτή της Αυστροουγγαρίας, προς τον οποίον τόνισε : «Οι Ηπειρώται θα αγωνισθούν μέχρις εσχάτων δια την ματαίωσιν της αδίκου απόφάσεως του (Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας),προσθέσας μάλιστα, ότι εάν τα πράγματα εξετραχύνοντο θα παρητείτο του θρόνου και θα ετίθετο επικεφαλής του Βορειοηπειρωτικού Αγώνος.»
8 Φεβρουαρίου 1914. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΡΕΊΤ. [Υπουργός των Εξωτερικών επί κυβερνήσεως Ελ. .Βενιζέλου. Το απόσπασμα είναι από την απάντηση της Ελληνικής Κυβερνήσεως προς την Διακοίνωση των Μεγάλων Δυνάμεων, να εγκαταλείψει η Ελλάδα ή την Βόρειον ΄Ηπειρον ή τα Νησιά Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο μέχρι της 31ης Μαρτίου 1914.] «Παρ’ ολην την οδύνην, την οποίαν δοκιμάζει η βασιλική κυβέρνησις, εκ της υποχρεώσεως να αποχωρισθή χωρών κατά συνείδησιν και κατά πολιτισμόν από χιλιετηρίδων Ελληνικών, αι οποίαι μετά τόσους αιώνας εχαιρέτησαν με αισθήματα ασυγκρατήτου πατριωτισμού την εθνικήν των αποκατάστασιν, η Ελλάς συμμορφουμένη προς τας αποφάσεις των Δυνάμεων, θα δώση διαταγάς εις τα στρατεύματά της να εκκενώσουν εντός της ταχθείσης προθεσμίας τα επιδικασθέντα εις την Αλβανίαν εδάφη».
20 Μαρτίου 1914. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΑΛΛΗΣ.
«…Φρονώ, ότι [η επερώτησίς μου] αύτη ανταποκρίνεται εις πόθον ολοκλήρου του Ελληνισμού, διότι δεν είναι δυνατόν την στιγμή κατά την οποίαν ο Ελληνικός Στρατός αποχωρεί εκ των αιματοβρέκτων εκείνων χωμάτων, τα οποία δια πάσης θυσίας ανεκτήσαμε, δεν είναι δυνατόν, λέγω, παρά να συγκινείται δια το πάθημα, το οποίον υφίσταται το Ελληνικόν ΄Εθνος, εκ της τοιαύτης αποχωρήσεως, του στρατού εγκαταλείποντος όπισθεν αυτού εις την τύχην του, πληθυσμούς ακραιφνούς Ελληνικούς υπέρ τας 200.000..Η επερώτησίς μου εις εν και μόνον αποβλέπει: εις το να απόστείλω τον αδελφικόν ασπασμόν εις τους αγωνιζομένους αδελφούς υπέρ της ιδίας αυτών ελευθερίας, υπέρ της ιδίας των υπάρξεως, και να βεβαιώσω αυτούς, ότι μετά παλμών καρδίας αποβλέπομεν εις την εξέγερσιν αυτών κατά μιάς αδίκου, αλλά και αγρίας καταδίκης, την οποίαν αι πολιτισμέναι Μεγάλαι Δυνάμεις εξήνεγκον κατ’ αυτών.»
20 Μαρτίου 1914. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙZEΛΟΣ. [Πρωθυπουργός].(…) «Ο κ.Βουλευτής της Αρκαδίας προτού κατέλθη του βήματος διεβεβαίωσε τους αγωνιζομένους εν Ηπείρω, περί της συμπαθείας της Βουλής και έπεμψεν προς αυτούς αδελφικόν ασπασμόν.΄ Ότι οι αγωνιζόμενοι εν Ηπείρω έχουσι με το μέρος των τας συμπαθείας όχι μόνον του Ελληνικού λαού, αλλά και της Ελληνικής Φυλής είναι βεβαίως απολύτως ασφαλές (…).»
20 Μαρτίου 1914. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ.(…)
….ο αγών των αγωνιζομένων σήμερον, είναι α-γών. όχι μόνον ελευθερίας, αλλά αγών υπάρξεως Κύριε Πρωθυπουργέ(…).Νομίζω, ότι μετά συμπαθείας πρέπει να προσβλέψετε της τύχης των υπό της Ευρώπης καταδικασθέντων Ελληνικών πληθυσμών». [Τα πιο πάνω αποσπάσματα είναι παρμένα από τις αγορεύσεις στη Βουλή που έγιναν για τον Βορειοηπειρωτικόν Αγώνα].
2 . Δεκεμβρίου 1934. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ .
«Η τύχη των Ελληνικών κοινοτήτων της Αλβανίας θίγει τόσον βαθέως την ελληνικήν ψυχήν, ώστε εάν προς στιγμήν εγίνετο δεκτή,υπόθεσις απολύτως αδύνατος, κατά την οποίαν ο Διεθνής Οργανισμός της Γενεύης δεν θα κατορθωνε να ασφαλίσει τα μειονοτικά των δικαιωμάτων, η Ελλάς δεν θα εδίσταζε να φθάσει μέχρις
αποχωρήσεως από την Κοινωνίαν των Εθνών και καταγγελίας κάθε υποθήκης, η οποία θα ήτο πρόσκομμα προς τούτο, διά να καταφύγει εν ανάγκη εις την χρήσιν της δυνάμεως της προς ανόρθωσιν του παραβιαζομένου δικαίου των εν Ηπείρω ομοεθνών της». { Η δήλωση έγινε τον Δεκέμβριο του 1934, διότι η Αλβανία είχε αντικαταστήσει τα ελληνικά σχολεία των Βορειοηπειρωτών με αλβανικά και οι Βορειοηπειρώτες είχαν καταγγείλει την Αλβανία στην Κοινωνία των Εθνών. Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα των Αθηνών «Πατρίς»στις 2-12-1934}.
1940-1941. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΟΣ
«Η Βόρειος ΄Ηπειρος είναι Ελληνική.
1.Ιστορικώς,διότι από 5.000 περίπου ετών υπήρξεν αναπόσπαστον τμήμα του Ελληνικού σώματος. Διότι από της προιστορικής εποχής των Σελλών ή Ελλών ή Ελλήνων, μέχρι του μεσαιωνικού, περί το Αργυρόκαστρον Δεσποτάτου, ποτέ δεν ηθέλησε να χωρίση την τύχην της από την τύχην των Πανελλήνων.
2.Γεωγραφικώς,διότι τα Ακροκεραύνια είναι το δυτικότατον φυσικόν σύνορον του Ελληνικού κορμού, διότι ήδη ο Στράβων ετοποθέτει τα βορειοδυτικά όρια της Ελλάδος εις το Ωρικόν, την σημερινήν Χειμάρραν και ο Πτολεμαίος την απεκάλει «αρχέγονον Ελλάδα».
3.Διανοητικώς,διότι η πρώτη πόλις που εφώτισε τους μεταμεσαιωνικούς χρόνους με το τυπογραφείον και εν γένει με την διανόησιν της, από τας αρχάς ήδη του 16ουαιώνος, είναι η Μοσχόπολις.
4.Ψυχικώς, διότι τα τέκνα της εστράφησαν αείποτε προς την μητέρα Ελλάδα, διότι ο Σίνας από την Μοσχόπολιν,ο Αρσάκης από την Πρεμετήν, οι αδελφοί Ζάππα από το Λάμποβον, ο Μπάγκας από την Κορυτσάν και άλλοι έδωκαν τον τίμιον καρπόν της εργασίας των δια να εξωραϊσθή η πρωτεύουσα του Γένους, η Αθήνα,
5.Οικονομικώς, διότι ολόκληρος η ΄Ηπειρος, βόρεια και νότια, με κέντρον τα Ιωάννινα, αποτελεί εν ενιαίον γεωοικονομικόν συγκρότημα και δεν ημπορεί να ζήση το ένα τμήμα χωρίς το άλλο, ουδέ η Ηπειρωτική πρωτεύουσα χωρίς την φυσικήν της ενδοχώραν.
6.Στρατηγικώς,διότι άμυνα ασφαλής της Βορειοηπειρωτικής Ελλάδος, χωρίς κατοχήν των στενών Τεπελενίου-Κλεισούρας και του περί την Κορυτσάν ορεινού συγκροτήματος, δεν δύναται να νοηθή.
7.Νομικώς,ανεγνωρίσθη η Ελληνικότης της με σειράν διεθνών πράξεων, με το πρωτόκολλον της Κερκύρας της 17ης Μαϊου 1914, με την πρόσκλησιν των Μεγάλων Δυνάμεων προς την Ελλάδα, όπως την καταλάβη τον Οκτώβριο του 1914, με την συμφωνίαν Τιτόνι-Βενιζέλου της 19ης Ιουλίου 1919, με την απόφασιν της συνδιασκέψεως των Παρισίων της 13ης Ιανουαρίου 1920.
Είναι τέλος και προπάντων Ελληνική αισθηματικώς η Βόρειος ΄Ηπειρος, διότι τρις, κατά την διάρκειαν μιάς τριακονταετίας, το 1912, το 1914, και το 1940, εποτίσθη το χώμα της από άφθονον και πολύτιμον Ελληνικόν αίμα, και εσπάρησαν και αι κορυφογραμμαί της από τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά. Η Βόρειος ΄Ηπειρος ήτο, είναι και θα μείνη εις τους αιώνας Ελληνική».
15 Νοεμβρίου 1941.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΣΟΥΔΕΡΟΣ. (Πρωθυπουργός της εξόριστης, κατά την. Ιταλογερμανικήν κατοχή, κυβερνήσεως]. «Οραματίζομαι την Ελλάδα, μετά τον πόλεμο, μεγαλυτέραν και υπερήφανον, περιλαμβάνουσα και την Βόρειον ΄Ηπειρον, την Μακεδονίαν, την Θράκην, την Δωδεκάνησο και την Κύπρον». [Από ομιλία του που έγινε στο Λονδίνο στις 15-11-1941].
18 Οκτωβρίου 1944. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. «(…) Σκοπός μας δεν είναι μόνον η Εθνική Απελευθέρωσις. Είναι επίσης και η Εθνική μας Ολοκλήρωσις. Το Συμβόλαιον του Λιβάνου, το οποίον έχουν συνυπογράψει όλα τα κόμματα, όσα μετέχουν εις την Κυβέρνησιν, ορίζει ως περιεχόμενον του εθνικού μας προγράμματος «την πλήρη εθνικήν μας αποκατάστασιν και την πλήρη ασφάλειαν των νέων συνόρων μας». Η Βόρειος ΄Ηπειρος αποτελεί αναπόσπαστον τμήμα της Ελλάδος. Και έχει προσφάτως καθαγιασθεί και από τους τάφους των ηρώων μας, Τα Δωδεκάνησα θα επανέλθουν εις την Ελλάδα».
20 Ιουνίου 1945. Η ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.[Η Επιτροπή αυτή είχε συγκροτηθεί από έξη ( 6 ) πρώην Πρωθυπουργούς και έξη (6) Υπουργούς των Εξωτερικών]. «Η Τραγική τροπή την οποίαν από τινος χρόνου προσέλαβον τα γεγονότα εν Βορείω Ηπείρω και η θλιβερά τύχη του Ελληνικού πληθυσμού της περιοχής αυτής (…) μας εξαναγκάζει να απευθύνωμε την κατωτέρω ανακοίνωσιν προς την Ελληνικήν κυβέρνησιν, ίνα επισύρομε αμέριστον την προσοχήν αυτής επί του ζητήματος τούτου.(…..)Λαμβανομένων υπ’ όψιν των ανωτέρω η Επιτροπή θεωρεί, ότι η μόνη επιβαλλομένη λύσις, όπως τεθή τέρμα εις την αφόρητον αυτήν κατάστασιν θα ήτο, όπως αι Σύμμαχοι Δυνάμεις, προβώσιν εις την κατάληψιν της Βορείου Ηπείρου χρησιμοποιούσαι προς τούτο και Ελληνικάς Δυνάμεις, αποτελούσας τμήμα και τελούσας υπό τας διαταγάς του Συμμαχικού στρατού(….). Μόνον δια τοιαύτης προσωρινής κατοχής, μέχρι του οριστικού καθορισμού των νοτίων συνόρων της Αλβανίας υπό της επικειμένης Συνδιασκέψεως της Ειρήνης, θα ηδύνατο να τεθή τέρμα εις την προεκταθείσαν τραγικήν κατάστασιν εν Βορείω Ηπείρω,(….).
Οι πρώην Πρωθυπουργοί:Γονατάς Σ, Καφαντάρης Γ, Πλαστήρας Ν, Σοφούλης Θ, Τσουδερός Εμ, Παπανδρέου Γ.
Οι πρώην Υπουργοί Εξωτερικών :Αλεξανδρής Α, Θεοτόκης Ι, Μάξιμος Δ, Ρέντης Κ.
Οι πρώην Υφυπουργοί των Εξωτερικών: Δραγούμης Φ , Μελάς Γ.»
1945. ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
«Είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε βίαιη αλλαγή των συνόρων του 1939 από οποιαδήποτε μεριά και αν έρχεται. Τη μόνη δημοκρατική αρχή, που αναγνωρίζομε είναι η αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών. Η αρχή αυτή ισχύει και για τα Δωδεκάνησα, και για την Κύπρο και για την Βόρειο Ήπειρο. Παράλληλα επιμένουμε να εφαρμοστεί και μια άλλη δημοκρατική αρχή για τις εθνικές μειονότητες, η αρχή της ισοτιμίας, του σεβασμού γι’ αυτές».
1962.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ. [Πρόεδρος της Κυβερνήσεως].
«Παρακολουθών πάντοτε με συγκίνησιν τους αγώνας σας δια την ικανοποίησιν των απαραγράπτων δικαίων του Ελληνισμού επί της μαρτυρικής Βορείου Ηπείρου και το ενεργόν ενδιαφέρον σας, δια την πρόοδον του ελευθέρου τμήματος της ενδόξου γενέτειρας σας, εύχομαι ολοψύχως δια την ευόδωσιν των εργασιών του Συνεδρίου σας και την πραγματοποίηση των σκοπών της Ομοσπονδίας σας»
21 Φεβρουαρίου 1965. Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ. Επισκέφτηκε με την έγκριση της κυβερνήσεως του Γεωργίου Παπανδρέου, το φυλάκιο της Κακαβιάς και επάνω στην εκεί πυραμίδα έγραψε με μπογιά: «ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΕΔΩ».
21 Φεβρουαρίου 1984. ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. «(…)Ταυτόχρονα θα πρέπει να στείλομε ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση της Αλβανίας :Υπάρχει ο ομφάλιος λώρος που στηρίζεται στο Έθνος μεταξύ των Ελλήνων στον Ελλαδικό χώρο και των Ελλήνων όπου γης. Δεν πρόκειται να ανεχθούμε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων στην Αλβανία(…).Αλλά θα πρέπει να είναι σαφές, προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι η Κυβέρνηση της Ελλάδος έχει μία ιδιαίτερη δέσμευση και υποχρέωση απέναντι στον Ελληνισμό, είτε βρίσκεται στην Τουρκία, είτε στην Αλβανία, είτε βρίσκεται οπουδήποτε πάνω στη γη.(…) Δεν μπορούμε να μην συμπαρασταθούμε σ’ αυτόν τον Ελληνισμό, ο οποίος χειμάζεται και θα κρίνουμε ποία είναι τα πιο πρόσφορα μέσα στην κατεύθυνση αυτή, και στο διμερές επίπεδο, αλλά και σε διεθνή βήματα, όπως π.χ. στα Ηνωμένα Έθνη».
9 Ιουνίου 1985 ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ. [Πρόεδρος της Δημοκρατίας]. «Εδώ στην Ήπειρο περισσεύει ο πόνος, αφού η εθνική αποκατάσταση ήλθε πολύ αργότερα, μόλις στις μέρες των πατέρων σας, κολοβωμένη όμως κι αυτή. Γι’ αυτό και στους πικραμένους αδελφούς σας, τους αδελφούς μας που πέρα από τα σύνορα ζουν στην περιοχή που γεωγραφικά λέγεται Βόρειος Ήπειρος, αυτήν την περιοχή ολόκληρος ο Ελληνισμός δεν τους ξεχνάει».