πρωτ. Αθανασίου Πολ. Τύμπα, θεολόγου – μουσικού
Ακόμη και τα πρώτα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας σε διάφορα σημεία της χώρας μας γινόταν επαναστάσεις, όπως του Μητροπολίτου Τρίκκης Διονυσίου του Φιλοσόφου. Αυτά τα κινήματα αλλά κυρίως το μαρτυρικό τέλος πολλών χριστιανών που ο λαός τους τιμούσε ως αγίους, είναι που κράτησαν ζωντανή την πίστη, έως την επιτυχημένη επανάσταση του 1821. Δύσκολα τα πρώτα χρόνια της σκλαβιάς και φτωχικά.
Ένα νέο παλικάρι, ο Νικολάκης, ξεκινά από το Μέτσοβο να βρει καλύτερη τύχη στα Τρίκαλα που τότε, στις αρχές του 17ου αιώνα, ήταν το κέντρο της Θεσσαλίας. Έπιασε δουλειά σε ένα Τουρκικό αρτοπωλείο. Αυστηρό το αφεντικό του. Μετά από πολλές πιέσεις το μικρό παιδί αρνείται την πίστη του και εξισλαμίζεται από φόβο. Λίγες ημέρες περνούν, συναισθάνεται το λάθος του και επιστρέφει στο Μέτσοβο όπου ζει μέσα στην μετάνοια και την αυστηρή χριστιανική ζωή.
Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και η φτώχεια στο ορεινό Μέτσοβο τον αναγκάζουν να κατέβει στα Τρίκαλα για να πουλήσει δαδί. Ένας κουρέας τον αναγνωρίζει και αρχίζει μαζί με άλλους Τούρκους να τον βρίζουν δημόσια γιατί πρόδωσε το Ισλάμ και έγινε Χριστιανός. Αυτό βέβαια τότε ήταν η σπουδαιότερη αιτία θανάτου και μαρτυρίου για τους Έλληνες χριστιανούς. Το γνώριζε καλά ο Νικόλαος γι’ αυτό δωρίζει όλο του το δαδί στον κουρέα ώστε να τον αφήσει ελεύθερο και τρέχει ξανά κατά το Μέτσοβο να γλιτώσει.
Φτάνοντας όμως στο Μέτσοβο κάνει πάλι την αυτοκριτική του και μετανοεί για την συμπεριφορά του. Πέφτει στα πόδια του πνευματικού του και του ζητά την ευλογία να τρέξει προς το μαρτύριο στα Τρίκαλα. Βλέποντας ο πνευματικός του το αμετακίνητο φρόνημα του Γεωργίου τον αφήνει να πορευτεί στο μαρτύριο και του δίδει την ευλογία του. Παρουσιάζεται μπροστά στον κριτή των Τρικάλων και λέγει: «εγώ Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω».
Ο κριτής καταλαβαίνει ότι ούτε με κολακείες, ούτε με χρήματα, ούτε με απειλές μπορεί να τον μεταπείσει, γι’ αυτό διατάζει να τον βασανίσουν σκληρά και να τον αφήσουν πολλές ημέρες νηστικό στην φυλακή. Ο άγιος υπομένει καρτερικά την πείνα και την δίψα. Όταν για δεύτερη φορά βρίσκεται μπροστά στον ανακριτή δεν προδίδει την πίστη του γι’ αυτό οι Τούρκοι αποφασίζουν να τον ρίξουν στην φωτιά στην πλατεία των Τρικάλων.
Μέσα στην φωτιά ο Άγιος Νικόλαος δοξολογεί τον Χριστό γιατί αξιώθηκε να ατιμαστεί και να θανατωθεί για χάρη Του. 17 Μαΐου του 1617 μαρτύρησε ο Άγιος. Ένας ευλαβής κεραμοποιός έδωσε το βράδυ χρήματα στους φύλακες και πήρε την αγία κάρα του Νεομάρυρα και την έκρυψε στον τοίχο του σπιτιού του χωρίς να πει σε κανένα τίποτε διότι φοβόταν τους Τούρκους.
Το σπίτι του κεραμοποιού αγόρασε κάποιος που ονομαζόταν Μέλανδρος. Τις βραδινές ώρες της 17ης Μαΐου του 1618 είδε φως να λάμπει στο σημείο του τοίχου που βρισκόταν η αγία κάρα. Το πρωί γκρέμισε τον τοίχο σε εκείνο το σημείο και βρήκε την Αγία Κάρα. Θεώρησε τον εαυτό του ανάξιο να κρατήσει αυτό τον θησαυρό γι’ αυτό τον δώρησε στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων όπου είχε αδελφό μοναχό.
Η πόλη των Τρικάλων τίμησε τον Άγιο Νικόλαο εκ Μετσόβου με έναν περικαλλή ναό στην είσοδό της όπως ερχόμαστε από το Μέτσοβο και την Καλαμπάκα. Ας συμμετάσχουμε στο πανηγύρι του ναού όπου ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος θα υποδεχθεί με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια την Αγία Κάρα του Αγίου που θα έρθει από την Ιερά Μονή Βαρλαάμ την Κυριακή το απόγευμα 16 Μαΐου . Τιμή μας να την έχουμε κοντά μας. Ας τρέξουμε όλοι να την προσκυνήσουμε κι ας γίνουμε δέκτες,ανάλογα με την πίστη μας, της θαυματουργικής της δυνάμεως.