Την τελευταία Κυριακή του Φλεβάρη ο Ορειβατικός Περιηγητικός Όμιλος Πύλης είχε προγραμματισμένη ανάβαση στην Οίτη. Η ανάβαση για λόγους ασφαλείας ακυρώθηκε, καθώς το χιόνι που έπεσε στην περιοχή έκανε δύσκολη έως και απαγορευτική ακόμα και την μετακίνηση με το αυτοκίνητο.Στον απόηχο της έναρξης της φωτογραφικής έκθεσης του Σπορ Τρικάλων για τα 20 χρόνια από την ίδρυση του, δεν θα μπορούσε να λείπει η συζήτηση περί Κυριακάτικης εξόρμησης.
Έτσι λοιπόν έπειτα απο διαβούλευση ο κλήρος έπεσε στην Λουπάτα, κορυφή κοντινή και γνωστή σε όλους μας. Έπειτα απο σύντομη επικοινωνία αποφασίστηκε η απο κοινού εξόρμηση. Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση τα Στουρναραΐικα. Μετά το χωριό κινούμαστε δεξιά στο χωματόδρομο που καταλήγει στο διάσελο ανάμεσα στη Λουπάτα και στο Μαυροπούλι στα 1.400 μέτρα περίπου. Από εδώ ο στόχος ορθώνεται μπροστά μας στα 2.066 μέτρα. Γρήγορα ανεβαίνουμε την πρώτη ράχη προς τα δυτικά. Αμέσως μια θάλασσα από κορυφές προς όλες τις κατευθύνσεις γεμίζει κάθε μας ματιά. Χατζή,Τζουμέρκα,Κακαρδίτσα,Περιστέρι στα βορειοδυτικά,Κόζιακας,Όλυμπος και Κίσσαβος στα ανατολικά και στο νότο τα Άγραφα με ατελείωτες κορυφές.
Το χιόνι , λιγοστό για την εποχή, δεν μας δυσκολεύει στην ανάβαση παρα στα τελευταία 100 μέτρα. Φτάνοντας στο πυροφυλάκιο , ο βοριάς μας υποδέχεται με άγριες διαθέσεις.Σύντομη στάση για ανασύνταξη και ξεκινάμε για την τελική ανάβαση. Απο δω και πάνω τα πάντα παγωμένα. Διαλέγουμε προσεκτικά τα περάσματα και τα βήματά μας για να προσεγγίσουμε όσο πιο εύκολα γίνεται τον στόχο μας. Έπειτα απο δυόμιση ώρες πορείας είμαστε στην κορυφή. Πλέον το βλέμμα χάνεται μέχρι την Αστράκα και το Σμόλικα. Ακολουθούν τα κλασσικά μαθήματα γεωγραφίας και οι απαραίτητες φωτογραφίες. Ήρθε η ώρα όμως της επιστροφής καθώς το βουνό με τον παγωμένο αέρα μας δείχνει για άλλη μια φορά το αφιλόξενό του πρόσωπο. Επιλέγουμε την επιστροφή από την ίδια ράχη που ανεβήκαμε. Κατεβαινοντας προς το πυροφυλάκιο συναντηθήκαμε και με μια ομάδα ορειβατών απο τον Σ. Ο. Χ. Τρικάλων, η οποία επέλεξε και αυτή,την κορυφή της Λουπάτας για εξόρμηση . Μετά από όλες τις υπέροχες εικόνες, η συνέχεια δόθηκε σε ταβέρνα της περιοχής, όπου οι ιστορίες για βουνά έδιναν και έπαιρναν ως είθισται. Για τον Οποπ, Μερτσιώτης Νίκος