Τοποθέτηση Σταύρου Θ. Τραγάνη στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας επί της κατατεθείσας επερώτησης, των περιφερειακών συμβούλων Αθανασίου Τσιάρα και Σταύρου Τραγάνη, σχετικά με την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στις ορεινές κοινότητες του Νομού Τρικάλων.
Κύριε Περιφερειάρχα, Κυρία Πρόεδρε, Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Με αφορμή την δημοσιευθείσα άποψη των προέδρων των ορεινών τοπικών κοινοτήτων του Δήμου Πύλης, με βάσει την οποία τάσσονται κατά της επιχειρούμενης τοποθέτησης ανεμογεννητριών στην περιοχή τους, καταθέτοντας για τη στήριξή της ισχυρά, κατά την άποψή μας, επιχειρήματα, καταθέσαμε την συζητούμενη επερώτηση προς το Περιφερειακό μας Συμβούλιο.
Κύριε Περιφερειάρχα,
Συναισθανόμενοι, λοιπόν, την αγωνία των κατοίκων για το μέλλον του τόπου τους, απευθυνόμαστε σήμερα στο περιφερειακό μας Συμβούλιο ως το ανώτατο πολιτικό όργανο της Περιφέρειας μας, προκειμένου αυτό να πάρει θέση για την επιχειρούμενη εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο Δήμο Πύλης και ειδικότερα στον πρώην Δήμο Πινδαίων, μη αμφισβητώντας σε καμία περίπτωση τις προθέσεις σας και λαμβάνοντας υπόψη ότι έχετε τοποθετηθεί πολλές φορές και επαρκώς στο Περιφερειακό Συμβούλιο αλλά και όπου αλλού χρειάστηκε, για το συγκεκριμένο θέμα της εγκατάστασης αιολικών πάρκων στο χώρο των ορεινών κοινοτήτων της περιοχής μας και ότι στηρίζετε τη βιωσιμότητα τους μέσα από ένα αειφόρο στρατηγικό πλαίσιο ανάπτυξής των.
Επίσης είναι γνωστή και η ευαισθησία τόσο του Περιφερειακού Συμβουλίου, αλλά και των υπηρεσιών της Περιφέρειας για την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος και της προώθησης στρατηγικών επενδύσεων που συμβάλλον στην αειφόρο ανάπτυξη κάθε περιοχής με αξιοποίηση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων.
Κύριε Περιφερειάρχα, Κυρία Πρόεδρε, Αγαπητοί Συνάδελφοι
Η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα που το ανθρώπινο είδος ως υπαίτιο για την δημιουργία της οφείλει να αντιμετωπίσει. Με σύμμαχο την τεχνολογία και τον σωστό σχεδιασμό αυτήν η ξέφρενη πορεία μπορεί να ανασχεθεί.
Αλλά η λέξη κλειδί είναι «ΣΩΣΤΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ».
Δεν υπάρχει πανάκεια στην αντιμετώπιση του προβλήματος και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι προφανώς το βασικό «όπλο» στην φαρέτρα της ανθρωπότητας. Κάποιες από αυτές είναι η υδροηλεκτρική ενέργεια, η γεωθερμία, η ηλιακή ενέργεια, η κυματική ενέργεια, η βιομάζα και η αιολική ενέργεια.
Όμως με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή επιχειρούνται σε πολλές περιπτώσεις ενέργειες, που κατά την άποψή μου, οδηγούν σε αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Ως τέτοιου είδους ενέργεια θεωρώ και την εγκατάσταση του συγκεκριμένου αιολικού πάρκου στη περιοχή του πρώην Δήμου Πινδαίων, του σημερινού Δήμου Πύλης.
Αγωνιούν οι κάτοικοι της περιοχής αυτής, αγωνιούμε και εμείς, για τη μελλοντική τους επιβίωση αφού όπως τονίζουν «….Το μόνο που μας έχει μείνει, σ’ αυτή την άγονη περιοχή (ούτε κάμπος, ούτε βιομηχανία, ούτε υποδομές, ούτε λίμνη) είναι η κτηνοτροφία, οι δασικές εργασίες, οι προσπάθειες δημιουργίας υποδομών αγροτουρισμού και η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ μας, καθότι φτωχοί μεν αλλά ζούμε σ΄ ένα τόπο απαράμιλλης άγριας ομορφιάς, όπως εμείς που επιμένουμε να ζούμε εδώ, την αντιλαμβανόμαστε και όπως επίσης πολλοί λάτρεις της φύσης, των δασών και κυρίως των Αλπικών τοπίων, από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. Η παρέμβαση για την οποία συζητάμε , αν προκύψει, θα μας τελειώσει την περιοχή. Η υποβάθμιση του τόπου μας θα είναι τρομακτική και δεν την αντέχουμε….»
Όμοιες αγωνίες έχουν εκφράσει και στο παρελθόν οι κάτοικοι του Ασπροποτάμου και της ευρύτερης περιοχής Μαλακασίου για αντίστοιχα επιχειρούμενα έργα βιομηχανικής κλίμακας που βρίσκονται σε διάφορα στάδια αξιολόγησης και σχεδιάζεται να εγκατασταθούν σε όλες σχεδόν τις κορυφογραμμές του Ασπροποτάμου και μέχρι το Μαλακάσι. Πολλές από αυτές βρίσκονται μέσα σε προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA 2000. Αξίζει να τονισθεί ότι οι ανεμογεννήτριες, έχουν έναν μικρό χρόνο ζωής, περίπου 25 χρόνια.
Για 25 λοιπόν χρόνια θα καταστρέψουμε ότι ομορφότερο υπάρχει στην περιοχή των Τρικάλων; Μια περιοχή πλούσια σε βιοποικιλότητα; Μια περιοχή στολίδι για τον Νομό μας;
Θα «διακοσμήσουμε» τις απάτητες κορυφές μας με σιδερένια κατασκευάσματα τεραστίου ύψος; Θα αφήσουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα νέων δρόμων, που απαιτούνται για να διέλθουν τα φορτηγά μεταφοράς των εξαρτημάτων τους, να χαράξουν τις πλαγιές των βουνών της Μεσοχώρας, του Ασπροποτάμου και του Μαλακασίου;
Ας μη ξεχνάμε και τα κατολισθητικά φαινόμενα που παρουσιάζονται στην περιοχή μας και τις επιπτώσεις προς αυτή την κατεύθυνση που θα προκύψουν από την φόρτιση των κορυφογραμμών με τεράστια επιπλέον βάρη καθώς και από τις παρεμβάσεις για τη διάνοιξη νέων οδών πρόσβασης για τη μεταφορά και τοποθέτηση των ανεμογεννητριών.
Επίσης οι επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στην βιοποικιλότητα κάθε άλλο παρά αμελητέες νομίζω ότι είναι. Τα πουλιά προσκρούουν στα πτερύγια τους και θανατώνονται. Έτσι οι φιδαετοί, τα όρνια, οι χρυσαετοί κινδυνεύουν να πέσουν θύμα αυτών των πτερυγίων και οι δρόμοι μετανάστευσης των αποδημητικών πουλιών θα κλείσουν. Επιπλέον τα πολλά χιλιόμετρα νέων δρόμων καταστρέφουν το ενδιαίτημα πολλών ζώων και τα εκτοπίζουν από την περιοχή.
Έτσι η ορεινή πέρδικά που ακόμη ακμάζει στα ορεινά της Μεσοχώρας, στον Ασπροπόταμο και στο Μαλακάσι απειλείται και αυτή.
Σημαντικές είναι οι επιπτώσεις τόσο των έργων υποδομής όσο και των ανεμογεννητριών, λόγω της δίνης που δημιουργείται, στα έντομα και τις νυχτερίδες.
Έτσι η ισορροπία της φύσης διαταράσσεται από έργα βιομηχανικής κλίμακας που σχεδιάζονται να εγκατασταθούν σε μια παρθένα περιοχή.
Επιβάλλεται λοιπόν να μην αγνοηθεί η γνώμη των τοπικών κοινωνιών για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στους τόπους τους.
Τι θα συμβεί άραγε με την παραδοσιακή κτηνοτροφία, που αποτελεί είδος προς εξαφάνιση και που με νύχια και με δόντια κρατιέται στις περιοχές του πρώην Δήμου Πινδαίων, του Ασπροποτάμου και του Μαλακασίου;
Το μέλλον των ορεινών αυτών περιοχών, βρίσκεται σε αυτούς του τελευταίους ήρωες κατοίκους κτηνοτρόφους και δασεργάτες των χωριών και στον αειφόρο οικοτουριστικό τουρισμό που δειλά-δειλά αναπτύσσεται λόγω του φυσικού κάλους της περιοχής.
Αλλά αν οι βουνοκορφές αντί για πετροπέρδικες, αετούς, αγριόγιδα, ζαρκάδια, αρκούδες κ.λ.π. έχουν ανεμογεννήτριες, σίγουρα ο περιπατητής επισκέπτης θα διαλέξει να πάει αλλού, όπως για παράδειγμα στις Άλπεις που βεβαίως δεν έχουν ανεμογεννήτριες…
Κλείνοντας προφανώς και δεν λέμε όχι συνολικά στην αιολική ενέργεια και στα αιολικά πάρκα, αλλά όπως σε κάθε βιομηχανικής κλίμακας έργο θεωρούμε ότι απαιτείται σωστή χωροθέτηση -συμβατή με το χώρο υποδοχής- , ώστε να ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις στην βιοποικιλότητα και το τοπίο.
Οι ορεινές περιοχές των Τρικάλων, αλλά και οι βουνοκορφές τους δεν είναι μέρος μιας τέτοιας, κατά τη γνώμη μας, σωστής χωροθέτησης!
Κύριε Περιφερειάρχα, Κυρία Πρόεδρε, Αγαπητοί Συνάδελφοι
Η προγενέστερη αλλά και η πολύ πρόσφατη ιστορία, μας έχει διδάξει ότι η διατάραξη των οικοσυστημάτων και η εκτόπιση των οργανισμών που ζουν σε αυτά, έχει απρόβλεπτες αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορούν να απειλήσουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Ας μάθουμε λοιπόν επιτέλους από τα λάθη μας!
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, οφείλει να επικαιροποιεί και να υπενθυμίζει προς κάθε κατεύθυνση την διακηρυγμένη θέση του για τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Είναι γνωστή άλλωστε και η προσωπική σας θέση κ. Περιφερειάρχα ότι η άποψη των τοπικών κοινωνιών θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη χάραξη στρατηγικής, για τον τρόπο αλλά και το μοντέλο ανάπτυξης τους.
Οφείλουμε να τοποθετηθούμε για μια φορά ακόμη και να επαναεπιβεβαιώσουμε του τι είδους ανάπτυξη θέλουμε, ποιο παραγωγικό μοντέλο εμείς διεκδικούμε για τον τόπο μας επ’ ωφέλεια όλης της τοπικής μας κοινωνίας και κυρίως της νέας γενιάς.
Μιας νέας γενιάς που απελπισμένα και εναγωνίως αποζητεί ζωτικό χώρο ύπαρξης.
Μιας νέας γενιάς που καλείται να πληρώσει το λογαριασμό για κάτι που η ίδια δεν είναι συμμέτοχη.
Οι καιροὶ οὐ μενετοί λοιπόν!!
Τέλος Κύριε Περιφερειάρχη, Κυρία Πρόεδρε, Αγαπητοί Συνάδελφοι
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τους στίχους ενός δημοτικού μας τραγουδιού «Για δέστε τον αμάραντο σε τι βουνό φυτρώνει…» ευελπιστώντας ότι δεν χρειαστεί να παραφραστεί και να ακούγεται ως «Για δέστε τις ανεμογεννήτριες σε τι βουνά φυτρώνουν……..».