Πως είναι δυνατόν ένας παππούς να ασελγεί σε ανήλικη; Η επιστήμη απαντά!

 

Αναζητούμε στο trikalavoice.gr απαντήσεις στα ερωτήματά και στις απορίες μας και απευθυνθήκαμε στον γνωστό μας Xρίστο Χ. Λιάπη MD, MSc, PhD Ψυχίατρο – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών, Πρόεδρο ΚΕΘΕΑ, Μέλος Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας.

“Δεν είναι απόλυτα γνωστή η αιτιολογία που οδηγεί ένα άτομο στην εκδήλωση σεξουαλικού ενδιαφέροντος προς τα παιδιά ή προς πολύ νεαρά άτομα” λέει στο trikalavoice.gr και εξηγεί: “Κάθε περίπτωση σεξουαλικού εγκλήματος με ανήλικο θύμα θα πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά. Ο δράστης μπορεί να είναι έφηβος, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι 50% των ενήλικων δραστών ξεκίνησαν την παιδεραστική τους συμπεριφορά κατά την εφηβεία τους. Οι έβηβοι αυτοί μπορεί να είναι ταυτόχρονα θύματα και θύτες σεξουαλικής κακοποίησης μικρότερων παιδιών. Η πορεία αυτών των εφήβων παρουσιάζει, συχνά, μια αυξανόμενη παραβατικότητα με την πρόοδο της ηλικίας τους. Οι δράστες, μπορούν, επίσης, να διακριθούν σε “ευκαιριακούς” και σε εκείνους που εμφανίζουν πρωτογενείς, σταθερές παιδεραστικές τάσεις. Οι τελευταίοι είναι άτομα που δημιουργούν και επιδιώκουν ευκαιρίες για να εκτονώσουν τις διεστραμένες σεξουαλικές τους παρορμήσεις σε παιδιά. Η εκτόνωση αυτή δρα αλυσιδωτά προκαλώντας τη συνέχιση αυτών των πράξεων,ενώ συχνά ανευρίσκονται σε αυτούς στοιχεία από το φάσμα των διαταραχών της προσωπικότητας. Στους  “ευκαιριακούς” παιδεραστές μπορεί να είναι συχνό ένα μοτίβο ανεπιτυχούς αλληλεπίδρασής και είσπραξης συνεχιζόμενων ματαιώσεων στην ερωτική προσέγγιση ενήλικων ερωτικών συντρόφων, οπότε και κακοποιούν κάποιο παιδί ή πολύ νεαρό άτομο υπό ορισμένες συνθήκες. Ειδική μνεία θα πρέπει, επίσης, να γίνει για άτομα με υποκείμενη ψυχοπαθολογία, τους καλούμενους “δευτερογενείς παιδερεστές”,οι οποίοι, σε έδαφος ψυχωτικών διαταραχών, μείζονος κατάθλιψης ή οργανικού ψυχοσυνδρόμου (δηλαδή μιας οργανικής νόσου του εγκεφάλου που εκφράζεται και με βαριές συμπεριφορικές διαταραχές), όταν βρεθούν σε ψυχοπιεστικές συνθήκες εκδραματίζουν καταπιεσμένη παιδεραστική συμπεριφορά, η οποία περιορίζεται και ανιχνεύεται ως ξένη προς αυτούς, σε περιόδους ελέγχου της νόσου. Τέλος, άτομα με νοητική υστέρηση μπορεί να εκδηλώσουν σεξουαλικώς κακοποιητική συμπεριφορά προς παιδιά, στο πλαίσιο ανώριμων και αδέξιων ερωτικών συμπεριφορών. Σε κάθε περίπτωση, η ορθή απονομή δικαιοσύνης και ο τελικός ποινικός κολασμός ενός ειδεχθούς και αποτρόπαιου, τόσο με όρους ασυμβατότητάς του προς τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και τις ανθρωπιστικές αξίες, όσο και με όρους κοινωνικής απαξίας, αδικήματος, όπως αυτό της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκου, ειδικά όταν υπεισέρχονται και παράγοντες οικονομικής συνδιαλαγής και υλικού κέρδους, θα πρέπει να περιλαμβάνει την ορθή διενέργεια πραγματογνωμοσύνης που θα εξετάζει, ανάμεσα στα άλλα και με τη χρήση κατάλληλων απεικονιστικών εργαλείων και ψυχομετρικών δοκιμασιών -ειδικά όταν η ηλικία των δραστών είναι προχωρημένη- υποκείμενες ανοϊκές διαταραχές ή μετωπιαίου τύπου παθολογία που σχετίζεται με άρση των αναστολών και ανάρμοστη υπερσεξουαλικότητα, με τον νομικό μας πολιτισμό να τιμωρεί, με αμείλικτο τρόπο και τον κρατικό μας μηχανισμό να προλαμβάνει, τις εγκληματικές καταστάσεις εκείνες όπου το παιδί μετατρέπεται σε “αντικείμενο” διεστραμένης εκτώνοσης νοσηρών τάσεων, αντί να αντιμετωπίζεται ως ανθρώπινο ον που προσωποποιεί το ατομικό και κοινωνικό μας μέλλον“.

• Ενδεικτική επιστιμονική βιβλιογραφία Alevizopoulos 2015, Latzman 2017, Mathews 2019

 

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;