Οι μνήμες νωπές για όλους, ο πόνος αβάσταχτος, μια τραγωδία που θα πλανιέται πάνω από τη χώρα μας για πάντα… Πως συνεχίζει κανείς τη ζωή του μετά από ένα τέτοιο γεγονός…Τα παιδιά δεν φεύγουν ποτέ μέσα από τι σπίτι! Βρίσκονται πάντα εκεί!
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την ημέρα αυτής της ανείπωτης τραγωδίας κι όλος ο κόσμος μαθητές, φοιτητές, δημόσια κι ιδιωτικά σωματεία ξεχύθηκαν σήμερα 28 Φλεβάρη στους δρόμους να θυμίσουν πως τα Τέμπη δεν θα ξεχαστούν και να απαιτήσουν απονομή δικαιοσύνης! Θα έλεγα πως το λιγότερο που πρέπει να κάνει η πολιτεία και οι δικαστικές αρχές είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη στο μέγιστο επίπεδο γιατί αυτό είναι το αυτονόητο!
Αυτό που πρέπει όμως παράλληλα να γίνει είναι η υλοποίηση όλων αυτών των έργων και η διόρθωση κάθε στρεβλής λειτουργίας στον ελληνικό σιδηρόδρομο και γενικότερα στα μέσα μεταφοράς για να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά μια παρόμοια τραγωδία.
Έτσι λοιπόν πρέπει να απαντηθούν με ειλικρίνεια από τους αρμόδιους τα παρακάτω ερωτήματα:
- Ποια έργα τηλεματικής έχουν γίνει από πέρσι μέχρι φέτος
- Ποιος είναι ο σχεδιασμός και το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση αυτών των έργων
- Πώς διασφαλίζεται η ασφαλή μετακίνηση των πολιτών μέχρι την ολοκλήρωση των απαραίτητων έργων υποδομών και τεχνικών εγκαταστάσεων
- Πότε θ’ αρχίσει και πώς θα γίνεται η εξειδίκευση των υπαλλήλων για την τηλεδιοίκηση των τρένων, λεωφορείων κι άλλων μέσων μεταφοράς
Η απάντηση στα παραπάνω αναγκαία!
Η ολοκλήρωση όλων όσων απαιτούνται για την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών αυτονόητη και παράλληλα απαίτηση όλων των πολιτών για να μη θρηνήσουμε ξανά- δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι- θύματα.
Γεώργιος Τσιάκαλος