Συγκλονινισμένη η γνωστή Τρικαλινή δικηγόρος από τον αιφνίδιο χαμό του καλύτερού της φίλου, Χρήστου Ρουσιαμάνη.
Γράφει:
Σήμερα αποχαιρέτησα τον φίλο μου Χρήστο Ρουσιαμάνη στο στερνό του ταξίδι:
«Αγαπημένε φίλε Χρήστο,
Πόνος και ανείπωτη θλίψη.
Για σένα, που έφυγες άδικα κι αναπάντεχα.
Από χθές δεν είσαι πιά μαζί μας.
Έφυγες για το στερνό σου ταξίδι.
Η απλότητα και η ωραιότητα της καρδιάς σου σε πρόδωσε.
Σήμερα, είμαστε εδώ, στον τόπο που γεννήθηκες, έζησες και που τόσο αγάπησες και σ΄ αποχαιρετούμε.
Είμαστε όμως λίγοι.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που σ΄ αγάπησαν, που σε τίμησαν, που συμπορεύτηκαν μαζί σου, δεν βρίσκονται σήμερα ανάμεσά μας.
Δεν το επέτρεψε η συγκυρία.
Σ΄ αποχαιρετούν όμως από μακριά και αποτίουν, μαζί με μας, φόρο τιμής σε εσένα και στο μεγαλείο της καρδιάς σου.
Το άκουσμα της αιφνίδιας και αναπάντεχης αναχώρησής σου από τούτο τον κόσμο, συγκλόνισε τους φίλους σου, συγκλόνισε την οικογένειά σου και τους συγγενείς σου. Συγκλόνισε τους ανθρώπους που είχαν την τύχη και την ευτυχία να σε γνωρίσουν και να συναναστραφούν μαζί σου. Συγκλόνισε ολάκερη την Τρικαλινή κοινωνία και πέρα από αυτή.
Η απώλειά σου βαριά για όλους μας.
Στο διάβα της ζωής σου πορεύτηκες και διακρίθηκες για την εντιμότητά σου, την ευθύτητά σου, την εργατικότητά σου, την επιστημονική σου επάρκεια, το ήθος σου το επαγγελματικό, ως φαρμακοποιός, που ταυτίστηκε πλήρως με την έννοια της ανιδιοτελούς προσφοράς στον συνάνθρωπό σου.
Και όλα αυτά με απαράμιλλη αξιοπρέπεια και μεγαλείο ψυχής. Με περισσή γενναιοδωρία, χωρίς διάκριση, χωρίς όρια και χωρίς ανταλλάγματα.
Συχνά έλεγα στους άλλους για σένα:
Αν υπάρχουν δέκα άνθρωποι, με την πραγματική έννοια και διάσταση της λέξης, ο Χρήστος Ρουσιαμάνης είναι ένας από αυτούς. Αν υπάρχουν δύο, τότε ο Χρήστος Ρουσιαμάνης είναι ο ένας από τους δύο.
Πόσους και τόσους ανθρώπους βοήθησες, που διάβαιναν την πόρτα σου καθημερινά στο φαρμακείο σου;
Πόσοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι που σου ζήτησαν την βοήθειά σου, κάθε είδους και την αρνήθηκες;
Και όλα αυτά αβίαστα, χωρίς κόπο, χωρίς κούραση, χωρίς ανταλλάγματα. Μέσα απ΄την καρδιά σου.
Η έννοια του ανθρώπου έρχεται και αντανακλά πλήρως στο πρόσωπό σου, όπως και η έννοια του επιστήμονα και η έννοια του πολιτικού αδρός.
Πιστός στις ιδεολογικές σου και πολιτικές σου απόψεις, με σταθερή θέση και σαφή τεκμηρίωση και ποτέ δεν κάμφθηκες απ΄αυτές, για τυχόν οφίτσια.
Ήσουν αγωγνιστής ακούραστος και πολύτιμος σύντροφος και συνοδοιπόρος.
Ξεκάθαρος, όπως και ολόκληρη η ζωή σου.
Η πολιτική σου διαδρομή διακρίνεται από την προσφορά και την ανιδιοτέλεια.
Ασχολήθηκες με τα κοινά από νεαρά ηλικία και μέχρι το τέλος συμμετείχες ενεργά στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
Διετέλεσες Πρόεδρος στην πρώην Κοινότητα Ράξας και υποψήφιος Δήμαρχος στον Δήμο Παραληθαίων.
Υπηρέτησες τον πολιτικό σου χώρο, ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής, για πολλά έτη, όπως και πανελλήνια, σε επιτροπές ανασυγκρότησης.
Η μεγάλη σου αγάπη, όμως, ήταν το κυνήγι και πραγματικά το υπηρέτησες, ως Πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Τρικάλων, για πολλά έτη.
Οι ικανότητές σου όμως ξεπερνούσαν τα παραπάνω. Το αξιακό σου σύστημα όπως, ήταν πάνω από όλους και από όλα.
Η οικογένειά σου όμως, φίλε αγαπημένε Χρήστο, και οι δικοί σου άνθρωποι, πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι για όλα αυτά, για τις αξίες που διέκριναν τη σύντομή ζωή σου, αλλά πάνω από όλα για την έννοια της «φιλίας» που έχεις δώσει την πραγματική διάστασή της.
Δημιούργησες στη σύντομη ζωή σου φίλος, πραγματικούς φίλους.
Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να λεγόμαστε και να είμαστε φίλοι σου, και για μένα προσωπικά, θα μας λείψει η πληθωρική παρουσία σου, η καλοσύνη σου, η φιλοτιμία σου, η γενναιοδωρία σου, η συντροφικότητά σου.
Ήσουν μια σταθερά, για μάς, μέσα στο πλήθος των σχέσεων και των συναναστροφών, στην καθημερινότητα.
Ήσουν ένας πολύτιμος φίλος.
Αφήνεις πίσω δυσαναπλήρωτο κενό.
Φίλε Χρήστο,
Θα μπορούσα να πώ πολλά, αλλά πάλι θα είναι λίγα για την προσωπικότητά σου..
Σύντομο, φίλε Χρήστο Ρουσιαμάνη, το διάβα της ζωής σου, μεγάλο όμως το αποτύπωμα στη συλλογική μνήμη.
Θα σ΄ αποχαιρετήσω με τις παρακάτω λέξεις:
«Μια αστραπή η ζωή σου, μα πρόλαβες να φωτίσεις τόσα πολλά και τόσων πολλών τα σκοτάδια».
Θα μας λείψεις πολύ.
Θα μου λείψεις πολύ.
Καλό ταξίδι.
Καλό Παράδεισο νάχεις».
