Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα διάφορα εγκλήματα που έκαναν αίσθηση στην κοινή γνώμη. Τα εγκλήματα αυτά έγιναν από ανθρώπους που φάνηκε ότι έπασχαν από κάποια ψυχική διαταραχή (πχ, η μητέρα που σκότωσε την κόρη της και αυτοκτόνησε, ο πατέρας που κάηκε στη Νέα Σμύρνη μαζί με τα παιδιά του).
Ένα ερώτημα που θα μπορούσε να αναδειχθεί, είναι αν υπάρχει σχέση μεταξύ διαφόρων ψυχικών διαταραχών και του εγκλήματος ή αν και σε αυτήν την περίπτωση σκεφτόμαστε με στερεότυπα και στιγματίζουμε για μια ακόμη φορά τους ψυχικά πάσχοντες.
Απευθύναμε το ερώτημα στον ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή Αχιλλέα Οικονόμου και μας έδωσε την ακόλουθη απάντηση:
« Η σχέση των ψυχικών διαταραχών και του εγκλήματος δεν είναι ούτε σαφής ούτε ευθεία. Άτομα με ψυχικές διαταραχές μπορεί να εγκληματούν, αλλά οι εγκληματικές συμπεριφορές τους μπορεί να μην έχουν σχέση με τη διαταραχή τους. Από τα δεδομένα που υπάρχουν έως σήμερα, αυξημένη εγκληματικότητα εμφανίζουν άτομα που είναι χρήστες ουσιών και ιδιαίτερα οι εθισμένοι στο αλκοόλ. Παλαιότερες έρευνες στις ΗΠΑ είχαν δείξει ότι στις μισές σχεδόν ανθρωποκτονίες υπήρχε χρήση αλκοόλ, όπως επίσης αυτή ήταν η αιτία και των μισών τροχαίων δυστυχημάτων.
Από τις «κλασσικές» ψυχικές διαταραχές, μεγάλη συζήτηση έχει γίνει για τη σχέση της σχιζοφρένειας και την παραβατική συμπεριφορά και το έγκλημα. Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι ψυχωτικοί ασθενείς έχουν ελάχιστα αυξημένη επίπτωση στην εγκληματική συμπεριφορά, αλλά αυτό στο συνολικό ποσοστό των εγκλημάτων είναι αμελητέο. Χαρακτηριστικά εγκλήματα, σπάνια όμως, είναι αυτά που γίνονται από ασθενείς με ακουστικές ψευδαισθήσεις. Επίσης, ασθενείς με σοβαρές ψυχωτικές καταθλίψεις είναι δυνατό να προβούν στις λεγόμενες επεκτεινόμενες αυτοκτονίες, δηλαδή να αυτοκτονήσουν αφού δολοφονήσουν πρώτα άλλους, θεωρώντας ότι τους σώζουν από κάποιο κακό που οι ίδιοι προκάλεσαν (αλτρουιστική δολοφονία). Και αυτές οι περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες.»
Ρωτήσαμε επίσης τον ψυχίατρο γιατί έχουν γίνει τόσο γνωστά αυτά τα περιστατικά δολοφονιών.
«Όπως προαναφέραμε, οι δολοφονίες από ψυχικά πάσχοντες είναι σπάνιες σε σχέση με το συνολικό αριθμό αυτών των εγκλημάτων. Επομένως, η σύνδεση τους με το έγκλημα είναι όντως στιγματιστική. Είναι όμως γεγονός, ότι πολλές φορές τέτοια εγκλήματα είναι «εντυπωσιακά» και κάνουν μεγάλη εντύπωση τόσο στα μέσα, τόσο και στην κοινή γνώμη. Έτσι, εγκλήματα για οικονομικές διαφορές, για ξεκαθάρισμα λογαριασμών κλπ μπορεί να διαλάθουν της μαζικής προσοχής, όμως μητροκτονίες, ή περιπτώσεις σαν τον πατέρα στη Νέα Σμύρνη και τη μητέρα που σκότωσε την κόρη της και αυτοκτόνησε γίνονται λόγω της σπανιότητάς τους πρώτες ειδήσεις.
Είναι τέλος σημαντικό να τονίσουμε, ότι αυτό που απασχολεί κυρίως τους ανθρώπους της ψυχικής υγείας δεν είναι τόσο οι παραβατικές-επιθετικές συμπεριφορές των ψυχικά ασθενών, αλλά οι αυτοκτονικές τους. Επομένως, το ζητούμενο είναι η προστασία τους και όχι ο φόβος.»
Αχιλλέας Οικονόμου
Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
