Είναι πολλές οι διαδρομές που μπορεί να απολαύσει κάποιος στον Όλυμπο. Πέρα από τις κλασικές αναβάσεις στις ψηλές κορφές του, υπάρχει ένα πλήθος μονοπατιών συνήθως καλά σημαδεμένων που οδηγούν σε καταφύγια, ακολουθούν ρέματα και φαράγγια, οδηγούν σε δάση και λίμνες. Ναι, υπάρχουν και μικρές λίμνες (βάθρες) όπου καταλήγουν εντυπωσιακοί καταρράκτες. Ολα αυτά τα θαύματα της φύσης είναι προσβάσιμα σε κάθε άτομο με αρκετά καλή φυσική κατάσταση.
Πρωινό της Κυριακής λοιπόν, για άλλη μια φορά στο Λιτόχωρο, πύλη του Ολύμπου από την ανατολική πλευρά του. Ο ήλιος φωτίζει τα χιόνια στον Μύτικα και στο Στεφάνι, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας.
Η διαδρομή που επιλέξαμε ήταν πέρα από τις συνηθισμένες. Με αφετηρία την Αγία Παρασκευή στην άκρη του χωριού ακολουθήσαμε το μονοπάτι Γκόλνα – Καστάνα -Ενιπέας. Έντονα ανηφορικό μέσα σε πυκνό δάσος μικτής βλάστησης, μέχρι το μικρό οροπέδιο στη βάση της Γκόλνας. Πλησιάζουμε το υψόμετρο των χιλίων μέτρων, το Αιγαίο γυαλοκοπά στον ορίζοντα και το πράσινο διαλαλεί την άνοιξη. Εντυπωσιακές ορχιδέες στην ακμή τους, φτερωτά καλέσματα, ο ψίθυρος του Ενιπέα μακρυνός, έρχεται ως εδώ από του φαραγγιού το βάθος. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.