Ένοχος για ιδιαίτερα διακεκριμένη υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας άνω των 120.000 ευρώ από εντολοδόχο κρίθηκε χθες από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας ένας Τρικαλινός επαγγελματίας, ο οποίος απέσπασε 170.000 ευρώ από συντοπίτη του, επίσης επαγγελματία.
Ο παθών, που δραστηριοποιείται επαγγελματικά στα ορεινά των Τρικάλων, διατηρούσε -σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε»– για περισσότερα από 10 χρόνια φιλικές και οικογενειακές σχέσεις με τον κατηγορούμενο, ο οποίος δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην πόλη των Τρικάλων. Στο όνομα της φιλίας προφανώς και στις αρχές του 2011 ο κατηγορούμενος «είχε πολλάκις δηλώσει» στον παθόντα ότι -σύμφωνα και με το παραπεμπτικό βούλευμα- «έχει εμπειρία σε επενδύσεις χρηματικών ποσών και δη σε χρηματιστηριακά προϊόντα, οι οποίες πραγματοποιούνταν μέσω εταιρείας εξειδικευμένης σε τέτοιου είδους συναλλαγές, της οποίας τύγχανε μέτοχος και ο ίδιος» ο κατηγορούμενος, «με εξασφαλισμένη ετήσια απόδοση» και ειδικότερα 2% μηνιαίως (24 % ετησίως).
Έτσι, ο παθών την 1η Μαρτίου 2011 πείστηκε και κατέβαλε το χρηματικό ποσό των 40.000 ευρώ, «προκειμένου να το επενδύσει». Η συμφωνία των δύο πλευρών -σύμ- φωνα πάντα με το Βούλευμα – προέβλεπε, μεταξύ άλλων, ότι ο κατηγορούμενος θα απέδιδε στον παθόντα την απόδοση ανά δίμηνο. Έως και τον Σεπτέμβριο του 2012 ο παθών «έδωσε για «επενδυτικούς» λόγους στον κατηγορούμενο συνολικά το χρηματικό ποσό των 170.000 ευρώ και δη αρχικά το ποσό των 40.000 ευρώ με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του κατηγορουμένου και εν συνεχεία τμηματικά με καταβολές τοις μετρητοίς το ποσό των 130.000 ευρώ. Κάθε φορά που κατέβαλε κάποιο ποσό» ο παθών, «ο κατηγορούμενος του έδινε επιταγή λήξεως μετά από ένα δίμηνο, ποσού που αντιστοιχούσε στο καταβληθέν κεφάλαιο συν το συμφωνηθέν ποσοστό κέρδους και μετά την καταβολή του ποσοστού με τη λήξη του διμήνου» ο παθών «επέστρεφε στον κατηγορούμενο την επιταγή, την οποία ο κατηγορούμενος έσκιζε ενώπιον» του παθόντα. «Κάθε δίμηνο ο κατηγορούμενος έως και το φθινόπωρο του 2012 περίπου κατέβαλε» στον παθόντα «το συμφωνηθέν ποσοστό επί του κεφαλαίου, ενώ έκτοτε άρχισε να καθυστερεί την καταβολή του συμφωνηθέντος ποσοστού, με αποτέλεσμα» ο παθών «να ζητήσει από τον κατηγορούμενο στα τέλη του 2012 να του επιστρέψει όλο το κεφάλαιο των 170.000 ευρώ. Από τα τέλη του 2012 και έκτοτε ο κατηγορούμενος ισχυριζόμενος είτε ότι τα χρήματα είχαν δεσμευτεί από την Τράπεζα της Ελλάδος είτε ότι είχαν δεσμευθεί λόγω ελέγχου πόθεν έσχες, απέφευγε να επιστρέψει το χρηματικό ποσό, ενώ προέβη μόνο σε δύο καταβολές έναντι του κεφαλαίου και δη σε καταβολή 5.000 ευρώ στις 8/3/2013 και σε καταβολή 1.000 ευρώ στις 3/5/2013 κατόπιν συνεχών οχλήσεων» του παθόντα.
Στις 14/3/2013 συνετάχθη μεταξύ τους «έγγραφο, τιτλοφορούμενο «Ιδιωτικό Συμφωνητικό – Απόδειξη Μερικής Εξόφλησης», βάσει του οποίου ο κατηγορούμενος απο- δέχθηκε την οφειλή του» έναντι του παθόν- τα «και ανέλαβε την υποχρέωση να επιστρέψει το αναληφθέν ποσό των 170.000 ευρώ την 30ή/4/2013». Πράγμα που δεν συνέβη, με τον επαγγελματία να καταθέτει εξώδικο σε βάρος του άλλοτε φίλου του και η υπόθεση να λαμβάνει τελικά τη δικαστική οδό. Τα γεγονότα περιέγραψε χθες στην κατάθεσή του ο Τρικαλινός επαγγελματίας, όπως και συγγενικά του πρόσωπα. Ο κατηγορούμενος στην απολογία του αρνήθηκε την κατηγορία. Στο δε Βούλευμα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ο κατηγορούμενος «ένεκα σοβαρών προβλημάτων ρευστότητας» που αντιμετώπιζε το 2011 και «ένεκα της αδυναμίας του να δανειοδοτηθεί από τραπεζικά καταστήματα», αποτάθηκε στον παθόντα και «δανείστηκε τα χρήματα», τα οποία, μάλιστα, «με ιδιαίτερα υψηλό τόκο 2% μηνιαίως, το οποίο απέδιδε» ανά δίμηνο έως και τα τέλη του 2012. Κατά την ακροαματική διαδικασία χθες αναφέρθηκε, τέλος, ότι ο κατηγορούμενος διήγε πολυτελή βίο, με αφορμή και τις αγορές ακριβών αυτοκινήτων. Στο Βούλευμα αποσαφηνίζεται ότι «σε περίπτωση που ήσαν αληθείς οι ισχυρισμοί του κατηγορουμένου περί υποκρυπτόμενου τοκογλυφικού δανείου, δεν θα αναγνώριζε ο ίδιος την οφειλή του δυνάμει ιδιωτικού συμφωνητικού στις 14/3/2013», διευκρινίζοντας ότι «από κανένα έγγραφο δεν αποδείχθηκε η υποβολή μήνυσης για την αξιόποινη πράξη της τοκογλυφίας». Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση περί ενοχής, έκρινε ένοχο τον Τρικαλινό επαγγελματία, επιβάλλοντας ποινή φυλάκισης 4 ετών, με την έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη υπό τον όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.
Πηγή: εφημερίδα Ελευθερία