“Όταν οι αναμνήσεις γίνονται περισσότερες από τά όνειρα, τό τέλος είναι κοντά”… Άννα Διαμαντοπούλου.
Μία από τίς βασανιστικές-ιδεολογικές αναζητήσεις μου,υπήρξε αναμφισβήτητα,μία απάντηση στό ερώτημα.Τί είναι προοδευτικό?
Μετά κόπου γνώσεως,είχα καταλήξει σέ μία φράση του Αντρέ Μπρεττόν:προοδευιτκό είναι,ότι τό διαπερνά -ρίγη από τό Μέλλον.
Αλλάζοντας κατεύθυνση στό παραπάνω απόφθεγμα,τής Άννας Διαμαντοπούλου,μπορούμε νά έχουμε μία άλλη προσέγγιση τής έννοιας τού προοδευτικού :προοδευτικό είναι,όταν τά όνειρα ξεπερνούν τίς αναμνήσεις μας.
Ζούμε αναμφισβήτητα στην εποχή της πολυπλοκότητας.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης καί των υπόγειων διαδρομών τών παραγωγικών σχέσεων.Η Οικονομία ομνύει ,πίστη καί υπακοή,στήν κυριαρχία τών αγορών καί ανεπαισθήτως οδηγηθήκαμε ,από Κοινωνία με αγορά,σε Κοινωνία τής αγοράς.Αποσιωπάται πλήρως ό ρόλος τού κεφαλαίου στίς κοινωνικές σχέσεις,οι κοινωνικές ανισότητες θεριεύουν,ακόμα και ο κ.Μητσοτάκης ,θιασώτης τών αγορών,εκπλήσσεται από τα «ουρανοκατέβατα κέρδη τών παραγωγών ενέργειας—επιστολή στήν πρόεδρο της Ε.Ε.».
Ζούμε στήν εποχή τού σχεδόν απόλυτου κενού,στή εποχή τού Ατομικισμού,τής απαξίωσης τών συλλογικοτήτων.στήν εποχή τών φαντασιώσεων καί τών ψευδαισθήσεων ,στήν εποχή τού Πολίτη-θεατή,στήν εποχή τών προσομοιώσεων.
Μέσα στήν έρημο τής υπέρ -πληροφόρησης,ή έλλειψη τών μεγάλων αφηγήσεων ,η απαξίωση τών ενσώματων κοινοτήτων (κόμματα,Αυτοδιοίκηση ,Συνδικαλισμμός κ.λ.π.),οδήγησαν τόν άνθρωπο ,σε αδυναμία κατανόησης της σύγχρονης πολυπλοκότητας.
Η παράδοση της ενημέρωσης,στίς άψυχες καί ασώματες διαδικτυακές κοινότητες,όπου κυριαρχεί η απλούστευση,τό ιδεολογικό καί πολιτικό κενό,ενίσχυσαν τήν απαισιοδοξία,χάθηκε η ελπίδα καί η προσμονή γιά ένα καλίτερο αύριο.Η απονοηματοδότηση,η απαξίωση τών ονείρων καί τού αγώνα γιά τό καλίτερο ,οδήγησαν στήν κυριαρχία τής νοσταλγίας καί των αναμνήσεων.Μεγάλο κομμάτι τής παγκόσμιας κοινωνίας,στρέφεται στό παρελθόν,στόν εθνικισμό καί στά ζητήματα ταυτότητας,απέναντι στόν κοσμοπολιτισμό καί την παγκοσμιοποίηση.Ποκίλες μυθοπλασίες παρουσιάζονται ,ως πραγματικότητα,η πολιτική ανάλυση καί πολλές πολιτικές προτάσεις προσλαμβάνουν υπερβατικό -σωτηριολογικό χαρακτήρα(ο Μωυσής Πρωθυπουργός καί ο συγκεντρωτισμός,η κατάργηση τού μνημονίου μέ ένα νόμο, ο μύθος της αυτορρύθμισης καί τού ανταγωνισμού της αγοράς).
Προβάλλεται ο φενακισμός τού κομματισμού καί η νοσταλγική ευφορία τού παρελθόντος(πού ήσουν Άννα,τί έκανες τόσα χρόνια,ο Λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά),ο στείρος καταγγελτικός αντιμητσοτακισμός (κάποιοι δέν κατάλαβαν,ότι στη Μεταδημοκρατία,δέν είναι ο Μητσοτάκης ,ο ελέφαντας στό δωμάτιο τής Πολιτικής),ως σύγχρονος πολιτικός λόγος.
Στήν εποχή της πολυπλοκότητας,χρειάζεται Γνώση,εμπειρία,σχέδιο καί όραμα,κατανόηση τών αντιθέσεων στή λειτουργία τής κοινωνίας καί τού σύγχρονου κόσμου),επικοινωνιακή δεινότητα ,πίστη στή συλλογικότητα γιά νά φωτίσεις τό μονοπάτι,τής επιστροφής τής Πολιτικής,της επιστροφής τής Πολιτικής στίς ενσώματες Κοινότητες.
Καί γιά νά βαδίσεις τό μονοπάτι τής επιστροφής,μέ προοδευτικό πρόσημο ,χρειάζεται αφοσίωση στούς πυλώνες τής ανθρώπινης προόδου:
Συμμετοχή τών Πολιτών,
Δωρεάν Δημόσια Παιδεία,
Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,
καί προοδευτική φορολογία(γιά τήν χρηματοδότηση τού κοινωνικού κράτους).
Στή Χώρα μας,μετά τήν χρεωκοπία τής κυβερνώσας Αριστεράς καί τήν κατάρευση τής Μητσοτακικής Μωυσιάδας,είναι ολοφάνερο τό πολιτικό κενό.
Θά μπορέσει τό ΠΑΣΟΚ νά καλύψει τό πολιτικό κενό?
Σέ μεγάλο βαθμό θά εξαρτηθεί από την επιλογή της Κυριακής.
Τρίκαλα 2/10/2024,Χρήστος Αντ.Λάππας,πρ.Δήμαρχος Τρικκαίων.