Ζούμε στην εποχή της εικόνας και της πληροφορίας και αυτό έχει επηρεάσει και την πολιτική. Κυριαρχεί, δυστυχώς, η δημιουργία εντυπώσεων και όχι το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής που σκοπό έχει να εφαρμόζει τις καλύτερες δυνατές λύσεις στα προβλήματα των ανθρώπων και της κοινωνίας. Όλες οι κυβερνήσεις πλέον, αλλά και τα κόμματα εξουσίας συμβουλεύονται ειδικούς στην επικοινωνία και τη στρατηγική για να πετύχουν καλύτερα αποτελέσματα. Όταν όμως η επικοινωνία ξεπερνάει κάποια όρια γίνεται συνειδητή παραπλάνηση . Δεν είναι μόνο ζήτημα ηθικής αλλά και δημοκρατικής λειτουργίας αφού το Σύνταγμα ορίζει ρητά ότι η εξουσία κάθε Κυβέρνησης πηγάζει από τον λαό τον οποίο οφείλει να υπηρετεί και όχι να τον εξαπατά.
Όταν ο κ. Μητσοτάκης ανέλαβε την εξουσία, αποφάσισε να ελέγξει τα κανάλια πληροφόρησης. Ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη για τον έλεγχο των ειδήσεων και αμέσως το στενό του και έμπιστο περιβάλλον που ο ίδιος ονόμασε «επιτελικό κράτος» έπιασε δουλειά. Έστησε ένα τεράστιο και πανελλαδικό δίκτυο ενημέρωσης πού κάνει καθημερινά πλύση εγκεφάλου στους Έλληνες προκειμένου η κοινή γνώμη να πιστέψει ότι το κυβερνητικό έργο είναι επιτυχημένο και ο πρωθυπουργός είναι άξιος ηγέτης.
Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις καθώς και οι δηλώσεις και οι ομιλίες του Πρωθυπουργού προβάλλονται πάντα ευνοϊκά από δημοσιογράφους και τηλεοπτικούς σχολιαστές που έχουν αναλάβει -προφανώς με το αζημίωτο- την κυβερνητική στήριξη. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι «ξέχασαν» ότι ο ρόλος τους είναι να ενημερώνουν αντικειμενικά τους πολίτες και να ελέγχουν τις Αρχές.
Θα ήταν ενδιαφέρον να ξέρουμε πόσο κοστίζει στον Έλληνα φορολογούμενο ο κυβερνητικός μηχανισμός προπαγάνδας. Μάλλον όμως δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Πρέπει όμως να παραδεχθούμε ότι η δουλειά -αν και βρώμικη- γίνεται πολύ επιστημονικά. Εφαρμόζονται κατά γράμμα οι βασικοί κανόνες που περιγράφονται με λεπτομέρειες στα εγχειρίδια του σύγχρονου πολιτικού μάρκετινγκ.
Κανόνας πρώτος: Αποσιώπηση.
Γεγονότα που έχουν πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση δεν γίνονται ποτέ πρωτοσέλιδα ούτε πρώτες ειδήσεις στα δελτία ειδήσεων αλλά «εξαφανίζονται» ή περνάνε στα ψιλά (π.χ. οικονομικά σκάνδαλα στα οποία έχουν εμπλακεί κυβερνητικά στελέχη).
Κανόνας δεύτερος: Διαστρέβλωση.
Όταν είναι αδύνατον να κρυφτεί η πραγματικότητα ο τρόπος που αυτή παρουσιάζεται στα δελτία ειδήσεων φροντίζει να σκεπάζει τις κυβερνητικές ευθύνες. Οι φιλοκυβερνητικοί σχολιαστές αναλαμβάνουν στη συνέχεια να δημιουργήσουν σύγχυση με σκοπό να θολώσουν το τοπίο και να εμποδίσουν τους πολίτες να βγάλουν συμπεράσματα που τσαλακώνουν την εικόνα της Κυβέρνησης ή του Πρωθυπουργού. Η διαστρέβλωση της αλήθειας γίνεται με ψέματα που περιέχουν συνήθως και μία δόση αλήθειας για να γίνονται πιο εύκολα πιστευτά.(π.χ. πανδημία – καμία αναφορά για τους λόγους που έχουμε τους περισσότερους θανάτους στον κόσμο).
Κανόνας τρίτος: Συκοφάντηση.
Με αλαζονική συμπεριφορά η σημερινή κυβέρνηση απαξιώνει τις θέσεις και τις προτάσεις της αντιπολίτευσης. Ιδιαίτερα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ από τον οποίο αισθάνεται ότι κινδυνεύει, δεν χάνει ευκαιρία να κινητοποιήσει τον μηχανισμό προπαγάνδας για να επιτεθεί, συχνά με αστήρικτες κατηγορίες. Οι συκοφαντίες βέβαια, πάντα αποκαλύπτονται στην πορεία αλλά οι αρνητικές εντυπώσεις παραμένουν. Είναι προφανές ότι τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ έχουν εντολή να κάνουν την τρίχα (του ΣΥΡΙΖΑ) τριχιά ενώ την τριχιά (της Νέας Δημοκρατίας) να την παρουσιάζουν ως τρίχα! (Όποιος χρειάζεται παράδειγμα ας παρακολουθήσει με προσοχή τις ειδήσεις – οποιαδήποτε μέρα και σε οποιοδήποτε τηλεοπτικό κανάλι).
Κανόνας τέταρτος: Διώξεις.
Όσοι δεν συναινούν και αρνούνται να «συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» δέχονται πιέσεις και τρομοκρατούνται (για να μην ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και άλλοι),ακόμη και διώκονται με μεθόδους που θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα με αποτέλεσμα η χώρα να δυσφημείται στο εξωτερικό. (π.χ. Δίωξη δημοσιογράφων με αστείες κατηγορίες για «εγκληματικές» ενέργειες, παράνομες και αντισυνταγματικές υποκλοπές, ειδικό δικαστήριο για την Εισαγγελέα Διαφθοράς κα Τουλουπάκη που ενσυνείδητα ερευνούσε το σκάνδαλο novartis κλπ.)
Υπάρχουν και άλλα εργαλεία υποστήριξης που χρησιμοποιούνται έξυπνα:
Συχνή και εκτεταμένη προβολή εκείνων των ειδήσεων που προκαλούν φόβο και ανασφάλεια και αποδεδειγμένα συσπειρώνουν τους πολίτες γύρω από την υπάρχουσα κυβέρνηση (εθνικοί κίνδυνοι, δημόσια τάξη και ασφάλεια).
Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι δημοσκοπήσεις πού στην Ελλάδα είναι πολλαπλάσιες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Υποτίθεται ότι καταγράφουν τις διαθέσεις της κοινής γνώμης αλλά εμμέσως κατευθύνουν την πολιτική συμπεριφορά των ψηφοφόρων.
Ο μηχανισμός επικοινωνίας του καθεστώτος Μητσοτάκη έχει στόχο να παρουσιάζει στους πολίτες την πραγματικότητα μέσα από παραμορφωτικούς καθρέφτες για να πέσουν πιο εύκολα θύματα της παραπλάνησης και της εξαπάτησης. Ακούγοντας, ας πούμε, κάποιος τις ομιλίες του Πρωθυπουργού έχει την εντύπωση ότι μιλάει για κάποια άλλη χώρα. Η όλη προσπάθεια αποτελεί ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ των πολιτών με σκοπό να αρπάξει ξανά την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές. Ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει ότι μπορεί να νικήσει επειδή διαθέτει το βαρύ πυροβολικό της προπαγάνδας, αλλά πιθανότατα κάνει λάθος. Οι πολίτες που βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα καθημερινά δεν θα δεχτούν εύκολα να τους εξαπατήσει μία κυβέρνηση πού πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες και θα δώσουν την πρέπουσα απάντηση.
Και αρκετές φορές έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να τιμωρούν.
Χρήστος Σιμορέλης
Πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων