Χρ. Κρητικός: «Χρωστάμε στην κοινωνία, να ανατρέψουμε την υπάρχουσα κατάσταση»

Ο νεαρός επιχειρηματίας Χρήστος Κρητικός ανοίγει τα χαρτιά του για τις επιχειρήσεις και το… πρώτο του βήμα στην πολιτική. Σε συνέντευξη που έδωσε στον Χρήστο Κοντό, για την εβδομαδιαία εφημερίδα «Ενεργός Πολίτης» μίλησε για όλα.

Αναλυτικά: « Συνέντευξη στον Χρήστο Κοντό 

1. Κ. Κρητικέ, ως άνθρωπος της αγοράς και μάλιστα σε ένα από τα πιο πετυχημένα γραφεία στο χώρο της. Πως είναι το κλίμα γενικά σήμερα στα Τρίκαλα; Βλέπετε να υπάρχει κάποια ανάκαμψη από την αρχή που ξεκίνησε η κρίση;

Για να σχολιάσει κάποιος την κατάσταση μιας Οικονομίας σε κρίση, όπως η δική μας, δεν πρέπει να αρκείται στο να βλέπει την κατάσταση αποσπασματικά, χρειάζεται να βλέπει και προοπτικά. Να βλέπει δηλαδή τι μας έρχεται στο επόμενο έτος και τα επόμενα μετά από αυτό.

Έτσι, ενώ παρατηρώ μια πρόσκαιρη αύξηση των συναλλαγών, το γεγονός ότι δεν συνδέεται με αύξηση των τζίρων και δεν ακολουθείται από αύξηση της επιχειρηματικής κερδοφορίας , μείωση της ανεργίας, αύξηση των μισθών των εργαζομένων, με κάνει να είμαι πολύ σκεπτικός ως προς τη διατηρησιμότητα αυτής της τάσης.

Σε αυτό το τελευταίο, με προβληματίζει πάρα πολύ το ότι δεν βρίσκεται λύση στο τεράστιο πρόβλημα της αδυναμίας πληρωμών του συσσωρευμένου ιδιωτικού χρέους. Σχεδόν κάθε οικογένεια έχει τουλάχιστον μια περίπτωση μέλους της που χρωστάει κάπου (Τράπεζα, Εφορία, Ασφαλιστικό Ταμείο, ΔΕΗ κα.). Προς το παρόν, άτυπα, η υπόθεση αυτή έχει «παγώσει». Όσο όμως δεν λύνεται οριστικά και ουσιαστικά, δεν μπορώ παρά να ανησυχώ για το οικονομικό και –κυρίως- κοινωνικό ρήγμα που θα προκληθεί, εφόσον ενεργοποιηθούν οι μέχρι σήμερα ισχύουσες διαδικασίες απόδοσης οφειλών, χωρίς δηλαδή να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα που επέφερε σε όλους μας η Κρίση.

1. Η αγορά ακινήτων σε ποιο σημείο βρίσκεται στα Τρίκαλα; Υπάρχει ενδιαφέρον ή μόνον οι Τρικαλινοί μετανάστες είναι αυτοί που αγοράζουν;

Φαντάζομαι ότι δεν θα σας εξέπληττα αν σας έλεγα ότι η αγορά ακινήτων στα χρόνια της Κρίσης καταβαραθρώθηκε.

Τα Τρίκαλα δεν κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τον μέσο όρο πτώσης τιμών όλων των άλλων  πόλεων της Χώρας μας.

Η οικονομική δυσχέρεια, το αβέβαιο πολιτικό περιβάλλον, η απουσία στεγαστικής πίστης (έχει σχεδόν μηδενισθεί η χορήγηση νέων στεγαστικών δανείων), ο ΕΝΦΙΑ, ο ΦΠΑ στις νεόδμητες οικοδομές, και άλλα πολλά, λιγότερο ή περισσότερο σπουδαία, δημιουργούν ισχυρά αντικίνητρα και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για άμεση επαναφορά της Αγοράς σε φυσιολογικότερα επίπεδα.

Άρα, το όποιο ενδιαφέρον  παρατηρείται για απόκτηση ακινήτου στις μέρες μας είναι κυρίως σποραδικό, δεν έχει διάρκεια.

1. Πάμε λίγο και στην γενικότερη οικονομική κατάσταση. Πως βλέπετε τα πράγματα; Ενστερνίζεστε την αισιοδοξία της κυβέρνησης, αλλά και των δανειστών που βλέπουν ανάπτυξη και έξοδο στις αγορές;

Οφείλω να επισημάνω ότι ως προς την «αισιοδοξία της Κυβέρνησης, αλλά και των δανειστών», τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Οι δανειστές, κάθε άλλο παρά αισιόδοξοι είναι για ανάπτυξη και έξοδο στις Αγορές. Χαρακτηριστικά σημειώνω πώς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην τελευταία του έκθεση μειώνει όλους τους στόχους για Ανάπτυξη στην Ελλάδα έως το 2022, από εκεί και πέρα προβλέπει ότι η Ανάπτυξη θα είναι αναιμική και θα κυμαίνεται κοντά στο 1%, ενώ για πολλοστή φορά προτρέπει σε ενίσχυση των μεταρρυθμίσεων.

Η Κυβέρνηση από την άλλη, θεωρεί ότι η ανάπτυξη θα έρθει στηριζόμενη κυρίως στο ότι η φοροδοτική και εισφοροδοτική ικανότητα των πολιτών θα είναι ανεξάντλητη –που δεν είναι- και πως με έναν μαγικό τρόπο κρουνοί ρευστότητας από το εξωτερικό θα στραφούν για επενδύσεις στην αφιλόξενη για ιδιωτική πρωτοβουλία Ελλάδα –που δεν συμβαίνει-.

Είναι λοιπόν σίγουρα κάτι, το γεγονός ότι η νυν Κυβέρνηση πέρασε από τις εφηβικές αναζητήσεις της περί νταουλιών και Αγορών στον ενήλικο πολιτικό ρεαλισμό της επίτευξης οικονομικών στόχων και τήρησης δεσμεύσεων. Από αυτό όμως το σημείο, στο να κατορθώσει να κάνει την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία, με βιώσιμους και θεμελιωμένους ρυθμούς ανάπτυξης,  η απόσταση είναι τεράστια και –όσο κι αν θα το ήθελα- δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος ότι θα καταφέρει να τη διανύσει.

1. Κατά τη γνώμη σας, στα Τρίκαλα τι θα πρέπει να γίνει ώστε ακόμη και μέσα στην κρίση να καταφέρει να ανασυγκροτηθεί ο νομός;

Οι πόροι που κατευθύνονταν από την Κεντρική Διοίκηση για αναπτυξιακές υποδομές ήταν πάντα σπάνιοι και περιορισμένοι σε σχέση με άλλους νομούς.

Επίσης, σημειώνω ότι δεν μας βοηθάει το γεγονός ότι ο νομός μας είναι από τους ελάχιστους στην Ελλάδα που δεν βρέχεται από θάλασσα, υπό την έννοια ότι δεν έχουμε δυνατότητες για τον «εύκολο» θερινό εσωτερικό (και εξωτερικό) Τουρισμό.

Με αυτά τα δεδομένα, για να μιλήσουμε για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, οφείλουμε αρχικά να συμφωνήσουμε σε έναν ενιαίο στρατηγικό σχεδιασμό, με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του νομού μας και με προτεραιοποίηση στόχων.

Κοινώς, να κατασταλάξουμε σε ένα όραμα πχ. δεκαετίας για το νομό Τρικάλων. Τι θεωρούμε ότι μπορούμε να υποστηρίξουμε και να γίνουμε εθνικοί (και διεθνείς) πρωταθλητές; Την ανάπτυξη χειμερινού τουρισμού; Θρησκευτικού; Γεωργίας; Μήπως να μετατραπεί ο Νομός σε Κόμβο Τεχνολογίας και Επιστημονικής Έρευνας;

Αφού καταλήξουμε, από εκεί και έπειτα ο δρόμος είναι πιο βατός καθώς μπορούμε να υιοθετήσουμε και να βελτιώσουμε καλές πρακτικές από το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο στερέωμα. Σε αυτόν τον άξονα εξάλλου, θα έχει νόημα και η εντατικοποίηση των ενεργειών μας προς την Κεντρική Κυβέρνηση για την –έστω- μερική αποκατάσταση της αδικίας στην κατανομή πόρων.

 

1. Όλο αυτό το διάστημα όπου γίνεται η… επιλογή των στελεχών της Ν.Δ. τόσο για την στελέχωση του κόμματος όσο και του ψηφοδελτίου, ακούστηκε εντόνως το όνομά σας. Αξίζει σήμερα ένας νέος άνθρωπος και μάλιστα ένα πετυχημένος επαγγελματίας να ασχοληθεί με την πολιτική;

Σήμερα, η διατήρηση της κοινωνικής και διαγενεακής ειρήνης εμφανίζεται ολοένα και δυσκολότερη, η οικονομική ευμάρεια των πολλών (που ήταν πάντα το ζητούμενο), δείχνει να αποτελεί μια ιστορική ανάμνηση.

Σε όλα αυτά, πρέπει να προσθέσουμε την έλευση της γενιάς μου, της γενιάς η οποία (σύμφωνα με όλους τους δείκτες) έχει λάβει κατά μέσο όρο την περισσότερη εκπαίδευση από κάθε άλλη γενιά στο παρελθόν, της γενιάς όμως που φαίνεται να μην έχει πρόσβαση σε θεμελιώδη δικαιώματα όπως αυτό της αξιοπρεπούς εργασίας ή αυτό της δυνατότητας συντήρησης οικογένειας.

Το χρωστάμε όλοι στην Κοινωνία μας να ανατρέψουμε αυτήν την κατάσταση και, υπό αυτή την έννοια, όχι μόνο αξίζει, αλλά επιβάλλεται να ασχολείται ένας νέος σήμερα με την πολιτική.

Προσωπικά λοιπόν το θέμα μου δεν είναι πώς θα επιβεβαιωθούν οι φήμες, αλλά το πώς θα φτάσουμε η γενιά μου να μην θεωρεί την αποχή από την πολιτική ως την απάντηση στην αδικία και τον αποκλεισμό που βιώνει. Η λύση όμως δεν είναι η αποχή, η λύση είναι η συμμετοχή.

Αυτή η ενασχόληση με την πολιτική είναι που με προκαλεί και μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Πολιτική για την ουσία λοιπόν, πολιτική για λύσεις. Η πολιτική για την πολιτική ως αυτοσκοπός δεν με εκφράζει, ούτε είναι για εμένα η πολιτική υποκατάστατο της εργασίας ή άλλη μορφή επαγγελματικής αποκατάστασης.

Όσο για τις καθαυτές φήμες, ο χρόνος φέρνει πάντα τις καλύτερες απαντήσεις.

1. Σε εξέλιξη το συνέδριο της Ν.Δ. στο οποίο παρευρίσκετε. Είναι αυτό που περιμένατε; Βλέπετε να αλλάζουν τα πράγματα στο κόμμα σας και να δημιουργούνται προσδοκίες για κάτι διαφορετικό;

Η αλήθεια είναι ότι παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τόσο τις προσυνεδριακές διαδικασίες που προηγήθηκαν όσο και το καθεαυτό 11^ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.

Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εξελίσσεται διαρκώς γιατί ήταν και είναι πάντα ανοιχτό στη γόνιμη κριτική, αναζητούσε και αναζητά την αυτοκριτική των στελεχών του, μπορεί να υιοθετεί νέες ιδέες από όλα τα στρώματα της Κοινωνίας, μαθαίνει και βελτιώνεται.

Σήμερα, μέσα από μια σύγχρονη διαδικασία όπου τον κεντρικό ρόλο τον είχε ο πολίτης μέσα από τις απαντήσεις του σε ερωτηματολόγια, οριοθετήθηκαν στόχοι για την επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Οι στόχοι αυτοί είναι ρεαλιστικοί και η επίτευξή τους θα σημάνει την ικανοποίηση της προσδοκίας για την επικράτηση του αυτονόητου στην καθημερινή μας ζωή: Ελευθερία και Αλληλεγγύη.

Η Συμφωνία Αλήθειας που προτείνεται φαίνεται ικανή να οδηγήσει την Κοινωνία μας στην Ελλάδα που οι περισσότεροί μας επιθυμούμε, ή, όπως το έθεσε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του, «να μεταβούμε από την Ελλάδα των επιδομάτων στην Ελλάδα των ευκαιριών».

1. Να κλείσουμε τη συνέντευξη με μια πιο προσωπική ερώτηση. Από τον χώρο της βιοχημείας που σπουδάσατε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σε μια επιχείρηση που μόνο με οικονομικά έχει να κάνει, τομέας που τώρα μάλιστα κάνετε και μεταπτυχιακό. Μεγάλη αλλαγή δε νομίζετε;

Μα αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σύγχρονων επαγγελματικών απαιτήσεων. Η μεταπήδηση από τομέα σε τομέα ανάλογα με την πορεία των εργασιών του καθενός.

Θα σας πω επίσης ότι ένα υπόβαθρο σε θετική επιστήμη, όπως η Βιοχημεία, είναι πάντα ισχυρός σύμμαχος στη διαμόρφωση εταιρικής κουλτούρας.

Τέλος, δε σας κρύβω ότι στους άμεσους εταιρικούς σχεδιασμούς μας, «τρέχουμε» μια υπόθεση όπου οι συγκεκριμένες γνώσεις αναμένεται να φανούν ιδιαιτέρως χρήσιμες. Ανεξαρτήτως όμως αυτού, δεν μπορώ να χαρακτηρίσω την επιχειρηματική μου ενασχόληση ως «αλλαγή» στην επιστημονική μου ιδιότητα, αλλά πολύ περισσότερο ως «επόμενο βήμα» στην επαγγελματική μου ζωή.

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;