Ο βραβευμένος με Νόμπελ, γεννημένος στην Ιαπωνία, Βρετανός συγγραφέας Καζούο Ισιγκούρο αναφέρει, χαρακτηριστικά, στο μυθιστόρημά του “Τότε που ήμαστε ορφανοί”: “Εδω στην Αγγλία, ακόμη και σε μια τέτοια μεγαλούπολη βλέπεις κισσούς να αναρριχώνται στις προσόψεις ωραίων σπιτιών”. Πρέπει να αναφέρεται σε παρόμοια σπίτια και προσόψεις με αυτές που περιγράφει η Hilary Mantel στο φανταστικό διήγημά της υπό τον τίτλο “Η δολοφονία της Μάργκαρετ Θάτσερ”, όταν μεταφέρει στον αναγνώστη την εικόνα του δρόμου όπου έλαβε χώρα η διηγηματουργική δολοφονία της Σιδηράς Κυρίας, έναν λογοτεχνικό, εξωχρονικό, Αύγουστο του 1983, σαν έναν “δρόμο με σπίτια ψηλά, προσόψεις λείες και λευκές σαν του πάγου, τα κεραμίδια τους στο χρώμα του μελιού…Την άνοιξη οι κερασιές πετούν τα εκτυφλωτικά άνθη τους. Και όταν ο άνεμος απογυμνώνει τα πέταλα, χείμαρροι από ανοιχτό ροζ κατακλύζουν, στρώνουν τα πεζοδρόμια, σαν να απόμειναν από γαμήλια γιορτή γιγάντων”.
Μάλλον, όμως, γαμήλια γιορτή νάνων θα ήταν αυτή που σχεδίαζε για το τέλος του μηνός στους κήπους της εξοχικής πρωθυπουργικής κατοικίας στο Τσέκερς, βοριοδυτικά του Λονδίνου, ο Μπόρις Τζόνσον, καθυστερώντας, επ’ αυτού, την παραίτησή του από το Πρωθυπουργικό αξίωμα. Αντίθετα, όπως γράφει ο Μάικλ Ονταάτζε στον “Άγγλο ασθενή”: “στους ασιατικούς κήπους μπορούσες να κοιτάζεις βράχους και να φαντάζεσαι νερό, να βλέπεις μία γαλήνια λίμνη και να πιστεύεις πως ήταν σκληρή σαν πέτρα. Αυτή όμως [αναφερόμενος στην Κάθριν Κλίφτον και όχι στην εκλεκτή της καρδιάς του Μπόρις Τζόνσον, Κάρι Σίμοντς] ήταν μια κοπέλα που είχε μεγαλώσει μέσα σε κήπους υγρούς, με λέξεις όπως ήταν ο κισσός και ο σκαντζόχοιρος”. Αυτή ακριβώς η μεταφορική αντίστιξη όχι μόνον βλάστησης αλλά και βιο-κουλτούρας μεταξύ Αγγλίας και Ιαπωνίας μετουσιώνεται παραστατικά στις δηλώσεις παραίτησης του Μπόρις Τζόνσον και του Σίνζο Άμπε.
“Δεν μπορώ να κάνω ούτε ένα λάθος στις αποφάσεις μου και οφείλω να είμαι αντάξιος της εμπιστοσύνης του λαού και για αυτό αποφάσισα να παραιτηθώ” είχε δηλώσει ο -αληθινά- δολοφονημένος πρώην Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε, σε μία από τις δύο παραιτήσεις του από τον Πρωθυπουργικό θώκο. Σε άλλη χρονική στιγμή είχε δηλώσει πως: “Έχω νιώσει την αποτυχία ως πολιτικός και για αυτόν τον λόγο είμαι έτοιμος να κάνω τα πάντα για την Ιαπωνία”.
“Hasta la vista baby”, είπε στην τελευταία “Πρωθυπουργική” του ομιλία στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, ο παραιτηθείς Πρωθυπουργός, αλλά εσαεί “ηθοποιός” Μπόρις Τζόνσον.
“Hasta la vista baby”, είχε πει ο ηθοποιός Άρνολντ Σαρτζενέγκερ στον “Εξολοθρευτή 2” και μετά εξελέγη Κυβερνήτης της Καλιφόρνια.
Τελικά, φαίνεται πως πράγματι: “Η πολιτική είναι ο τρόπος με τον οποίον αποφασίζουμε ποιος κερδίζει και ποιος χάνει. Και ανεξάρτητα από το αν μας αρέσει η όχι, συμμετέχουμε όλοι στο παιχνίδι αυτό”. Όπως βάζει ο Michael Dobbs τον Φράνσις Έρκχαρτ να λέει, διεκδικώντας με κάθε αριβίστικο μέσο τη βρετανική Πρωθυπουργία, στην αυθεντική, αγγλική εκδοχή του “House of cards”, πριν πάρει τη σκυτάλη ο Φρανκ Άντεργουντ, διαβαίνοντας το κατώφλι του Λευκού Οίκου, τον οποίον είδαμε να διεκδικεί, επίσης, με επιτυχία ο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά, τουλάχιστον όχι ακόμη, ο Σβαρτζενέγκερ….
Xρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc,PhD
Ψυχίατρος – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
Πρόεδρος ΔΣ ΚΕΘΕΑ
Μέλος Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας
chliapis@yahoo.gr
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
