Η εξαιρετικά απόκρημνη και δύσβατη μέχρι πρόσφατα τοποθεσία της εντυπωσίαζε από πάντα τον επισκέπτη, ο οποίος εξ όλων των πλευρών καθορών ιλιγγιά προ του χαίνοντος βαράθρου, κατά την έκφραση του μακαριστού μητροπολίτη Ιεζεκιήλ. Η μονή βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια Κουμπουριανών, ενός από τους μεγαλύτερους οικισμούς της Αργιθέας στο παρελθόν και σχεδόν ερήμου σήμερα. Ήδη στα 1454/55, στην πρώτη οθωμανική απογραφή διέθετε 108 οικογένειες, στοιχείο που σημαίνει ότι ο οικισμός χρονολογείται στη βυζαντινή περίοδο, όπως και οι περισσότεροι οικισμοί της Αργιθέας. Για την ίδρυση της μονής οι παλαιότερες πληροφορίες που διαθέτουμε προέρχονται από ένα πατριαρχικό σιγίλλιο του 1677, που εξέδωσε ο Οικουμενικός πατριάρχης Διονύσιος Δ’ (1667 – 1679). Σύμφωνα με αυτό, το μονύδριο Κοιμήσεως Θεοτόκου στα Κουμουριανά επανιδρύθηκε (αναστηλώθηκε εκ βάθρων) από τον ιερομόναχο Ανανία, ο οποίος ζήτησε και πέτυχε να κηρυχθεί σταυροπηγιακό, πράγμα που παραπέμπει στην ύπαρξη της μονής πριν από την χρονολογία έκδοσης του σιγιλλίου. Διαφορετική εκδοχή διέσωσε η παράδοση, σύμφωνα με την οποία η μονή ιδρύθηκε από δύο αδελφούς ιερομονάχους, τον Αθανάσιο και τον Παρθένιο, οι οποίοι προέρχονταν από τη μονή Αγίου Χαραλάμπους στη γειτονική Στεφανιάδα. Κατευθυνόμενοι για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, βρήκαν τη θαυματουργή εικόνα σε σπήλαιο κάτω από τη μονή και οδηγήθηκαν από αυτή στην ίδρυσή της.
Δείτε φωτογραφίες και αναλυτικά όλη τη ιστορία της Μονής ΕΔΩ.
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
