Αυλώνος Χριστόδουλος: “Η υποδοχή του Μεσσία”

Μητροπολίτου Αὐλῶνος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

 

 

Θριαμβευτής “καθήμενος ἐπί πῶλον ὄνου”, ὅπως καί οἱ βασιλεῖς τῶν Ἰουδαίων, ὅταν γύριζαν νικητές ἀπό τούς πολέμους, μπαίνει στά Ἱεροσόλυμα ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Εἶναι ἀνάγκη, λοιπόν, ἐπιτακτική νά σταθοῦμε καί ’μεῖς σήμερα στή μεγάλη πύλη τῆς Ἱερουσαλήμ. Νά σταθοῦμε, γιά νά δοῦμε καί νά θαυμάσουμε, ἀλλά προπαντός νά διδαχθοῦμε τό βαθύτερο νόημα τῆς θριαμβευτικής εἰσόδου τοῦ Θεανθρώπου-Βασιλέως στήν πόλη τῶν Παθῶν Του.

 

           “Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος…ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ”

 

Κραυγάζει τό μανιασμένο πλῆθος. Ἐνθουσιασμός στήν καρδιά. Κλαδιά στά χέρια, σύμβολα τῆς νίκης. Φωνές στά χείλη. Ἐνδύματα στρωμένα στό δρόμο ἀπό ὅπου ἐπρόκειτο νά περάσει ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Τό παραλήρημα εἶναι ἀσυγκράτητο! Ὁ ἐνθουσιασμός εἶναι φανερός! Ἡ βοή συγκλονίζει τόν τόπο! Τά “ὡσαννά” σείουν τήν πόλη τῶν Προφητῶν.

Ἔρχεται! Ἔρχεται “ὁ Υἱός τοῦ Δαυΐδ” (Ματθ. 1,1), ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ! Αὐτός πού θά συντρίψει τούς Ρωμαίους, πού θά ἀπομακρύνει τή δυναστεία τοῦ Ἡρώδη καί θά καθίσει στό θρόνο τοῦ Δαυΐδ (Λουκ. 1,32). Αὐτός πού θά κυβερνήσει τό λαό Του καί θά χορτάσει τήν πεῖνα του. Αὐτός πού θά ὁπλίσει τά χέρια τοῦ λαοῦ Του γιά νά κατακτήσει πόλεις καί βασίλεια ἀλλοεθνῆ.

Ἔτσι φαντάζονταν οἱ Ἰουδαῖοι τόν Μεσσία. Μέ αὐτή τήν καρδιά πού ἔβραζε ἀπό ἀνάμεικτα αἰσθήματα καί ἀνεδαφικές ἐπιθυμίες τρέχει ὁ περιούσιος λαός νά ὑποδεχθεῖ τόν Μεσσία καί Λυτρωτή του.

Ὁ Θεάνθρωπος, ὅμως, μένει ἀπαθής καί ἀδιαφορος ἀπό ὅλες αὐτές τίς ἐκδηλώσεις. Δέν Τόν παρέσυρε ἡ ὁρμή τοῦ ὄχλου πού τόν ἤθελε γιά ἐπίγειο βασιλιά. Ὁ Ἰησοῦς μπροστά σέ ὅλα αύτά ἔμεινε σιωπηλός, πρᾶος καί ἀνέκφραστος. Χωρίς κανένα γνώρισμα ἐπίγειου κυριάρχη.

“Καθήμενος ἐπί πώλον ὄνου” περνάει τήν πύλη τῆς πόλεως. Ἐκεῖνος γιά τόν Ὁποῖον τό προφητικό στόμα εἶχε προείπει χιλιάδες χρόνια πρίν: “Μή φοβοῦ θύγατερ Σιών ἰδού ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι πραΰς, καθήμενος ἐπί πῶλον ὄνου” (Ζαχ. 9,9).

Ναί. Ὁ Μεσσίας ἔρχεται σήμερα θριαμβευτής, ἀλλά ὄχι σύμφωνα μέ τίς ἀντιλήψεις ἐκείνων πού Τόν ὑποδέχονται. Ὁ Μεσσίας δέν εἶναι ἐπίγειος βασιλιάς, ὅπως ἐκεῖνοι Τόν φαντάστηκαν. Βέβαια εἶναι βασιλιάς, ἀλλά ὄχι τῆς βίας καί τοῦ πολέμου, τοῦ μίσους καί τῆς σφαγῆς, τῆς καταδυνάστευσης καί τῆς δουλείας. Ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι:

 

Βασιλιάς τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς

 

Καί τό βασίλειό Του, Βασιλεία οὐράνια. Δέν ἐξουσιάζει ἐξωτερικά. Ἄπειρες φορές διεκήρυξε μπροστά στό λαό: “Ἡ Βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου” ( Ἰωάν. 18,36). Πολλές φορές ἐτόνισε ὅτι “ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστίν” (Λουκ. 17,21). Ναί. Βασιλεύει Ὁ Χριστός, ἀλλά βασιλεύει στίς καρδιές ἐκείνων πού Τόν ἀγαποῦν. Ἐκείνων πού Τόν δέχονται καί Τόν ἀναγνωρίζουν γιά Σωτήρα καί εὐεργέτη τῆς ὑπάρξεώς τους.

Ὅ,τι πιό πνευματικό, ὅ,τι πιό ἅγιο καί ὅ,τι πιό ἱερό ἔχει μέσα του ὁ ἄνθρωπος, αὐτό εἶναι κτῆμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτό συνιστά τή Βασιλεία Του, γι’ αὐτό κανείς δέν μπορεῖ νά τό κυριέψει ἤ νά τό ἀλλοιώσει, ἐφόσον ἀνήκει στόν Κύριο.

Χρειάζεται, ὅμως, μία παρατήρηση. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέσα στόν ἄνθρωπο καί κανένας δέν μπορεῖ νά τήν ἁλώσει. Καί ὅμως! Ὑπάρχει ἕνας κίνδυνος. Ὑπάρχει ἕνας καί μοναδικός ὕπουλος ἐχθρός πού εἶναι ὄχι ἐξωτερικός, ἀλλά ἐσωτερικός. Αὐτός ὁ ἐχθρός εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός μας. Ὁ κατώτερος ἑαυτός μας πού ἐπιστρατεύει τίς ἀδυναμίες, πού ὀργανώνει τά πάθη, πού συμμαχεῖ μέ τόν αἰώνιο ἀντίδικο καί ἐχθρό τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τόν διάβολο, γιά νά συντρίψει τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Αὐτό τό κάνει, γιά νά μᾶς ἀποξενώσει ἀπό τήν κατάσταση τῆς πραγματικῆς εὐφορίας πού δημιουργεῖ μέσα μας ἡ ἐξουσία τῆς Βασιλείας τοῦ Χριστοῦ. Ὅσοι ἀπό τούς πολίτες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ προδίδουν τόν Ἰησοῦ Χριστό, αὐτοί χάνουν τή Βασιλεία Του.

 

Ὅσο δύσκολα κερδίζεται, τόσο εὔκολα χάνεται ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ

 

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ βασιλιάς τῶν ἀνθρώπινων καρδιῶν, δέν συμβιβάζεται μέ τήν ἀπάτη, δέν ἀνέχεται τό μῖσος, δέν ἐπιθυμεῖ τήν κλοπή. Δέν μπορεῖ νά ἔχει στή Βασιλεία Του πιστούς μέ κίβδηλο περιεχόμενο! Μέ ζωή παραδομένη στήν ἀσωτία καί τήν ἁμαρτία. Ἡ ἁμαρτία εἶναι καθεστώς ἀντίθετο ἀπό αὐτό τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Εἶναι κυριαρχία τοῦ σκότους ἡ ἁμαρτία, ἐνῶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι κυριαρχία τοῦ Φωτός, τῆς Ἀλήθειας, τῆς Δικαιοσύνης, τῆς Ἀγάπης, τῆς Εἰρήνης.

Γιά νά ἔχει συνεπῶς, ὁ ἄνθρωπος μέσα του τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά τόν διακρίνουν ὅλα της αὐτά τά γνωρίσματα. Νά βασιλεύει στίς σκέψεις του, στίς αἰσθήσεις του, στό νοῦ του, στίς ἐνέργειές του ὅλες ὁ Ἰησοῦς Χριστός! Διότι, ὅταν βασιλεύει ὁ Χριστός μέσα στόν ἄνθρωπο, τότε καί οἱ πράξεις του καί τά καθημερινά του ἔργα θά φανερώνουν τό γεγονός καί τήν ἀλήθεια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Κανένας ἀνθρώπινος νόμος καί καμμιά ἀνθρώπινη ἐξουσία δέν μπορεῖ νά ἐγγυηθεῖ τίς ἀξίες τῆς ζωῆς, γιατί εἶναι δωρεές τοῦ Χριστοῦ. Ἡ εὐτυχία καί ἡ χαρά, ἡ ἀγάπη καί ἡ δικαιοσύνη, ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα εἶναι κατακτήσεις τῆς ψυχῆς. Προνόμια καί “καταστάσεις” τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Μόνον κάτω ἀπό τό βλέμμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά πραγματοποιήσει τίς μεγαλύτερες νῖκες καί κατακτήσεις.

Οἱ πολῖτες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ κατορθώνουν καί ὑποτάσσουν τά πάθη και συντρίβουν τή μικρότητα καί ἐξαφανίζουν τήν κακία καί σπάζουν τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί πετοῦν ἐλεύθεροι στούς πνευματικούς αἰθέρες. Γι’ αὐτό ἄς δοῦμε ὄχι σάν τούς Ἰουδαίους τή σημερινή θριαμβευτική πορεία τοῦ Θεανθρώπου, γιατί στήν “πόλη” τῆς ψυχῆς μας ἔρχεται νά μπεῖ ὁ Κύριος. Καί ἔρχεται μέ τή διάθεση νά στήσει σ’ αὐτήν τή Βασιλεία Του.

Χρειάζεται προσοχή. Νά μή μᾶς παρασύρει ἡ έπιφάνεια τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῶν Παθῶν πού ἐγκαινιάζει ἀπό σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία. Ὁ Θεάνθρωπος θέλει τίς καρδιές μας. Τίς σκέψεις μας, τόν ἐσωτερικό μας κόσμο νά τά χριστοποιήσει. Νά γίνουν ἕνας “κόσμος” μέσα στόν κόσμο τῆς Βασιλείας Του.

Γι’ αὐτό μέ νήψη ψυχῆς ἄς προσευχηθοῦμε στό Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ψυχῆς νά ἔρθει καί νά κατασκηνώσει μέσα μας.

Ὦ, Κύριε, ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου. (Ματθ. 6,10).

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;