Απεργία 20 Νοέμβρη ομιλία Αρμάγου Δημήτρη, προέδρου του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων στην συγκέντρωση:
“ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΠΑΙΔΕΙΑ ,ΥΓΕΙΑ. ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ
Με αυτό το σύνθημα πραγματοποιείτε σήμερα η Γενική Πανελλαδική Απεργία. Σε δεκάδες πόλεις σε όλη την χώρα, εργαζόμενοι του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα πραγματοποιούν απεργιακές συγκεντρώσεις, στις οποίες συμμετέχουν η νεολαία, οι συνταξιούχοι , οι αγρότες, οι επαγγελματιες. Άνθρωποι των λαικών στρωμάτων που στενάζουν απο την συσσώρευση των προβλημάτων, ανθρωποι που αγανακτούν και εξοργίζονται απο την ασκούμενη κυβερνητική πολιτικη.
Η σημερινή απεργια είναι η συνέχεια μιας σειράς μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων που προηγηθηκαν σε διάφορους κλάδους όπως στους λιμενεργάτες, στους ναυτεργάτες , στους ντελιβεράδες, στους οικοδόμους, στον τουρισμό, στους εκπαιδευτικούς, στους υγειονομικούς και αλλού.
Είναι ταυτόχρονα, σταθμός και εφαλτήριο για νέες κινητοποιήσεις , συλλαλητηρια, απεργίες, εκδηλωσεις γιατί ο ταξικός αγώνας δεν σταματα, δεν τελειώνει.
Με το σημερινό σύνθημα ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΠΑΙΔΕΙΑ , ΥΓΕΙΑ ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ συμπυκνώνεται όλο το περιεχόμενο στον προσανατολισμό και στο διεκδικητικό πλαίσιο του Ε.Κ.Τρικάλων αλλά και συνολικά όλου του ταξικα προσανατολισμένου εργατικου κινήματος.
Ή κυβέρνηση , εφαρμόζει το δόγμα να χάσουν οι εργαζόμενοι για να κερδίσουν οι επιχειρηματικοι όμιλοι. Γιαυτό και σε κάθε άιτημα τών εργαζομένων για αυξήσεις στους μισθούς, για αυξήσεις στίς συντάξεις , για ελάφρυνση των φορολογικών βαρών, για προσλήψεις προσωπικού σε παιδεία, υγεία, για δημιουργία υποδομων που θα καλύπτουν λαικές ανάγκες, για αποζημιώσεις στους πλημμυροπαθείς και απο άλλες φυσικές καταστροφές, η απάντηση της κυβέρνησης είναι πάντα η ίδια , “θα δίνουμε όσο αντέχει ο προυπολογισμός” , “δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα” , “η οικονομία θα εκτροχιαστεί”, “οι δημοσιονομικοί ποροι δεν είναι απεριόριστοι”.
Την ίδια όμως στιγμή που αρνούνται να ικανοποιήσουν τα αιτήματα όσων αγωνίζονται και διεκδικούν το δίκιο τους, διαθέτουν δεκάδες δις ως ενισχυτικά πακέτα στους μεγάλους επειχηρηματικούς ομίλους, διαθέτουν δεκάδες δις για την συμμετοχή της ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ . Μονο για την συνδρομή στο ΝΑΤΟ δίνονται περίπου 7 δις τον χρονο , χωρια οι δαπάνες για τους εξοπλισμούς και την συμμετοχή της χώρας μας στα πολεμικά μέτωπα Ρωσίας-ΝΑΤΟ στο έδαδος της Ουκρανίας στον πόλεμο στήν μέση ανατολη απο το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ στους λαούς της Παλαιστίνης του Λιβανου, του Ιράν και αλλού. 500 χιλιάδες ευρώ τήν ημέρα στοιχίζει η αποστολή της φρεγάτας στην ερυθρά θαλσασσα για την διαφύλαξη των εφοπλιστικών συμφερόντων. Ολες αυτές οι δαπάνες, καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας μας, ισα – ίσα η κυβερνηση καλλιεργει τον εφησυχασμό με την πολιτική τών ήρεμων νερών στις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Η Επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα μας συνεχίζεται. Εμείς συνεχώς είμαστε οι χαμμένοι, ενώ οι ιδιοκτήτες των επιχειρηματικών ομίλων πλουτίζουν απο την δουλειά μας.
Η κυβέρνηση καθ υπόδειξη του κεφαλαιου συνεχίζει να προσθέτει νέα αντεργατικά νομοσχέδια, στα εκατοντάδες που ψηφίστηκαν απο όλες τις κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Το νομοσχέδειο του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθο και τις ΣΣΕ όχι μόνο επιδιώκει να ακυρώσει τόν ρόλο των συνδικάτων αλλά να νομοθετήσει έναν μόνιμο κόφτη για τους μισθούς τών εργαζομένων. Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθου θα γίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ των νόμων των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και των συμπληρωμάτων τους που συγκυβερνούσαν, ψήφισαν και εφάρμοσαν. Νόμοι που κατάργησαν τις ΣΣΕ και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, νόμοι που διαλλύουν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, 8ωρο- 5ημερο , θελουν να επιβάλουν το 6ημερο, την διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 10ωρα εως και 13ωρα, την απλήρωτη εργασία έως και μιάμιση ωρα την ημέρα.
Είναι νόμοι που έχουν νομιμοποιήσει την ασυδοσία των εργοδοτών στην επιβολή εξαντλητικών ωραρίων απλήρωτων υπερωριων, στην καθήλωση των μισθών.
Να θυμήσουμε οτι με πράξη υπουργικού συμβουλιου το 2012 ( συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ) σε ένα βράδυ οι κατωτατοι μισθοι μειώθηκαν κατα 22% και 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών. Ο μεσος μισθός κατέβηκε κατα 40%. Ε.Ε. , κυβέρνηση, εργοδότες, εχουν βάλει τις συμβάσεις στον πάγο. Οι εργοδότες αρνούνται να υπογράψουν συμβάσεις, θέλουν μόνο τον κατώτατο μισθό της Εθνικης Γενικής Συλλογικης Σύμβασης Εργασίας. Δεν είναι τυχαίο οτι το 2024 έχουν υπογραφει μόνο 8 εθνικές κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εργασίας εκ των οποίων υποχρεωτικές έχουν γίνει μόλις δύο. Το κριτήριο της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας σημαίνει για τους εργαζόμενους φθηνά μεροκάματα και μισθούς που φτάνουνε μέχρι τα μισά του μήνα. Την ίδια στιγμη οι εισηγμένες στο χρηματιστηριο εταιρείες συγκέντρωσαν πάνω απο 22 δις κέρδη τα δύο τελευταία χρόνια και οι τράπεζες πανω απο 3.5 δις το πρώτο 9μηνο του 2024.
Ταυτόχρονα εμπορευματοποιούν ακόμη περισσότερο την λειτουργία κρίσιμων τομέων όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ενέργεια , το νερό, η κοινωνική ασφάλιση , οι υποδομές και οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας για τις φυσικές καταστροφές.
Ερχόμαστε καθημερινα αντιμέτωποι με την υπερενταντικοποίηση της εργασίας που σε συνδυασμό με την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς προκαλούνται τραυματισμοί, θάνατοι ή μονιμα προβληματα υγείας ( μυοσκελετικά και άλλα) στους εργαζόμενους.
Εχουν τεράστιες ευθύνες οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η στάση τους όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσε τον βασικό σύμμαχο των κυβερνησεων για να περασει και να εφαρμοστει, ολο το αντεργατικο οικοδόμημα. Ουτε στα λογια δεν ζητησαν την καταργηση των αντεργατικων νομων και διαταξεων. Η λογικη τους ειναι, οτι εγινε-εγινε και αυτα δεν αλλαζουν. Προσαρμοζουν τα αιτηματα τους στους δημοσιονομικους στόχους της κυβέρνησης και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Κουβέντα δε λένε για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Καλλιεργούν την μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, ότι με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα και ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση κυβερνητικών σωτήρων.
Δεν χωράνε αυταπάτες. Τα τελευταία περίπου 15 χρόνια ζήσαμε πολλά. Ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις συνεργασίας, πολυκομματικές, “εθνικής σωτηρίας”, δεξιές, σοσιαλδημοκρατικές , αριστερές, μαζί με την Ε.Ε. συνδιαμόρφωσαν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο εναντίον μας. Με τους ανθρώπους τους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που εκφράζονται με την θλιβερή απαξιωμένη ηγεσία σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, είναι εκείνοι που όλοι μαζί στηρίζουν την στρατηγική του κεφαλαίου και των συμφερόντων του.
Ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε τη δική μας δύναμη, χωρίς να αναζητούμε σωτήρες και λύσεις από τα πάνω. Η πραγματική αντιπολίτευση διαμορφώνεται εδώ στους ταξικούς αγώνες. Σε ένα μαζικό, μαχητικό, ανασυνταγμένο, χειραφετημένο εργατικό λαικό κίνημα, πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Να μην δεχτούμε να πληρώσουμε την κρίση τους, να μην γίνουμε κρέας στα κανόνια τους, να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας”.
