“Προσευχή στον Εσταυρωμένο Κύριό μας”

Μητροπολίτου Αὐλῶνος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

 

Ἐσταυρωμένε Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ μας,

Σάν διψαμένη γῆ ἔμοιαζε ὁ κόσμος πρίν ἔλθεις. Ὁ ἄνθρωπος ἔνοιωθε μόνος μέσα σέ μιάν ἀπέραντη ἔρημο. Διαβάτης δίχως προορισμό. Ζοῦσε μέσα στή νύχτα τῆς ἀγνωσίας. Ἔψαχνε νά βρεῖ μιά πηγή ἀπ’το καθάριο νερό της νά δροσισθεῖ, νά ξεδιψάσει. Ἔψαχνε νά βρεῖ τόν Θεό του. Μάταια ὅμως.

Σέ ἀναζητοῦσε στά ὄρη, στους αἰθέρες, στίς θάλασσες, στή σκέψη. Μά δέν “ὑπῆρχες” πουθενά!.. Ἡ διανόηση καί ὁ στοχασμός δέν τοῦ γέμιζαν τό κενό. Οἱ θρησκεῖες μέ τά μυστήριά τους δέν τόν λύτρωναν. Ὁ δρόμος του δεν ἦταν ἐκεῖνος πού ὁδηγοῦσε σέ Σένα, ἀλλά στήν πλάνη, στό ἀδιέξοδο.

Γι’ αὐτό καί ἦρθες. Καί ὁ ἐρχομός Σου ἦταν ὅ,τι ἡ βροχή γιά τό ξερό χῶμα. Ὅ,τι ἡ αὔρα πού χαϊδεύει τά μαραμένα φύλλα. Ὅ,τι ἡ ὄαση στήν ἔρημο. Δέν ἦρθες, ὅμως σάν Θεός, γιατί τότε ποιό μάτι ἀνθρώπινο θά μποροῦσε νά Σέ ἀντικρύσει. Ποιά σάρκα γήϊνη θά στεκόταν μπροστά σου χωρίς νά ἀλλοιωθεῖ. Ποιά βέβηλη ψυχή θά ἄντεχε στήν ἁγιότητά Σου;

Ἦρθες σάν ἄνθρωπος!.. Γεννήθηκες καί Σύ, μεγάλωσες, μόχθησες, ἵδρωσες, πόνεσες!.. Θεός Ἐσύ δέν εἶχες ποῦ νά γείρεις τό κεφάλι. Ἔγινες ἕνα μέ τούς ἀνθρώπους. Αὐτή τήν ἀγάπη Σου γιά τόν ἄνθρωπο μόνο ἕνας Θεός εἶχε τή δύναμη νά τήν προσφέρει. Τόν βλέπεις νά ἀσωτεύει καί τοῦ ἀνοίγεις τά χέρια. Τόν δέχεσαι, τόν ντύνεις μέ τή στολή τήν “πρώτη”. Τόν κάνεις παιδί Σου.

Βλέπεις τήν πόρνη καί ἁπλώνεις τό θεϊκό Σου χέρι νά τήν στηρίξεις, νά τήν σηκώσεις ἀπό τήν πτώση της. “Ποιός εἶναι καθαρός ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἐκεῖνος νά ρίξει πέτρα σέ τούτη τή γυναίκα”. Αὐτά τά λόγια!… Ποιό στόμα ἀνθρώπινο θά εἶχε τή δύναμη νά τά προφέρει; Κι ἐκεῖ, στήν ἀγωνία Σου πάνω στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ Σου, ἀγάπη σκορποῦσες. Ἀγάπη γιά τό ληστή, ἀγάπη γιά τούς σταυρωτές Σου. “Πατέρα, ἔλεγες, κλεῖσε τά μάτια, μή βλέπεις τί κάνουν οἱ ἄνθρωποι σέ μένα, συγχώρεσέ τους”.

Ἀλλά τό μαρτύριό Σου Πλάστη καί Σωτήρα μας δέν τελείωσε ἐκείνη τήν ὥρα. Ἀπ’ τούς συγχρόνους Σου μέχρι τήν ἐποχή μας δέν ἔλειψαν οἱ σταυρωτές Σου. Νέρωνες καί Διοκλητιανοί Σέ μάχονται. Κέλσοι καί Παραβάτες Σέ πολεμοῦν. Ρενάν καί Βολταῖροι Σέ εἰρωνεύονται!.. Πανεπιστήμια ἀθεΐας ἱδρύονται στήν ἐποχή μας, γιά νά σταυρώσουν Ἐσένα. Ἐσένα πού τόσο ἀγάπησες τόν ἄνθρωπο.

Μά δέν σέ μάχονται μόνον οἱ ἐχθροί Σου. Σέ πολεμοῦν καί οἱ φίλοι Σου, ἐκεῖνοι πού φέρουν τό ὀνομά Σου. Σέ πολεμᾶμε ἐμεῖς μέ τή ζωή μας. Μέ τή ζωή μας πού πορεύεται ἀντίθετα ἀπό τό λόγο Σου, ἀπό τό μίλημά Σου. Καί τοῦτος ὁ πόνος εἶναι ἐποδυνώτερος ἀπό τόν πόνο πού ἔνιωθες σάν Σοῦ φοροῦσαν τ’ ἀκάνθινο στεφάνι. Σέ καρφώνανε στό ξύλο. Σάν Σέ ποτίζανε χολή καί ὄξος.

Καί ὅμως Μεγάλε Μυσταγωγέ τῆς σωτηρίας μας εἴμαστε παιδιά Σου!..Ἁμαρτωλοί μέν, ἀλλ’ ὄχι καί κακοί πού δέν μποροῦμε νά μποῦμε στό νόημα τῶν παθημάτων Σου. Εἴμαστε ἄνθρωποι μέ σάρκα ἀδύνατη πού πέφτει, πού λυγίζει, πού γονατίζει. Ναί, εἴμαστε φίλοι Σου. Ρίξε ἕνα βλέμμα κάτω ἀπ’ τό Σταυρό καί ἰδές! Ὅλα δακρύζουν. Φύση καί ἄνθρωποι!.. Γι’ αὐτό Χριστέ τοῦ Σταυροῦ μεῖνε μαζί μας.        

Τό φίδι πού μᾶς ἔδηξε, Μεγάλε Πελεκάνε, στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, μᾶς μόλυνε τό αἷμα τῆς καρδιᾶς μας. Καί ἦρθες Ἐσύ μέ τόν Σταυρό Σου καί ἔκανες τή σωτηρία “μετάγγιση”. “Ὥσπερ πελεκάν…” μᾶς πρόσφερες τό ἀντίδοτο “τοῦ μή ἀποθανεῖν”. Διψοῦμε καί ’μεῖς, διψοῦμε οἱ ἁματωλοί γιά Σένα. Πνιγόμαστε μέσα στά κύματα τῶν πειρασμῶν σάν τόν Πέτρο. Κάνε νά ἠρεμήσει ἡ θάλασσα ξανά σάν τότε. Κάνε νά ’ρθεῖ ἡ εἰρήνη Σου ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Νά γαληνέψουν οἱ λαοί. Νά ἠρεμήσει ἡ ταραγμένη ἐποχή μας. Καί ὁ Σταυρός Σου νά εἶναι τό σύμβολο καί ἡ σημαία τῆς ἑνότητάς μας.

Χριστέ τοῦ Σταυροῦ μπῆκες στόν Τάφο. Μπόρεσε, ὅμως, ὁ θάνατος νά κρατήσει τή Ζωή; Ἀναστήθηκες… Ἀνάσταση ζητοῦμε καί ’μεῖς Κύριε… Μέσα μας ἔχουμε ἕναν τάφο. Εἶναι θαμμέννη ἡ ψυχή μας κάτω ἀπό τόν ὄγκο τῆς πολυποίκιλης ἁμαρτίας. Ἀνάστησέ μας Κύριε… Κάνε νά κυλιστεῖ ὁ λίθος ἀπό μέσα μας καί νά ἀνοίξει ὁ τάφος. Νά βγεῖ ἡ ψυχή μας ἀναστημένη. Ν’ ανοίξει τά φτερά της καί νά πετάξει στά οὐράνια. Νά συναντήσει Ἐσένα. Ν’ ἀγκαλιαστεῖ μαζί Σου. Νά μείνει αἰώνια κοντά Σου μέ τό Σταυρό Σου κλεισμένο μέσα Της.

Αὐτό εἶναι τό αἴτημά μας Ἐσταυρωμένε Κύριέ μας Ἰησοῦ Χριστέ. Δέξου το καί ἀνάστησέ μας.  

      

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;