Πέρασε λοιπόν η νομοθεσία στην Βουλή με την ψήφιση από 147 βουλευτές για τη νομοθεσία περί δήλωσης φύλου στην ηλικία των 15 ετών. Δεν θα εξετάσουμε την ηθική μορφή της νομοθεσίας στο παρακάτω κείμενο, αλλά θα δούμε τι αντίκτυπο έχει στην πολιτική ζωή της χώρας μια τέτοια νομοθεσία την δεδομένη χρονική περίοδο.
Με 2μιση χρόνια στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε σε κανένα βαθμό πράξη την αριστερή του προεκλογική ρητορική και έχοντας πλέον ουσιαστικά σταθεροποιήσει την οικονομία, ακόμα και στον άσχημο βαθμό στον οποίο βρίσκεται, σιγά σιγά και με σταθερά βήματα αρχίζει να ασκεί την δική του αριστερή πολιτική πάνω σε θέματα θεσμικά, νομικά και σε κάποιες περιπτώσεις οικονομικά. Πρώτα ήταν το μάθημα των θρησκευτικών που απασχόλησε πριν από μήνες την κοινωνία και τώρα τις τελευταίες εβδομάδες το ζήτημα του φύλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δοκίμασε τις δυνάμεις του και θα λέγαμε πως ήταν μια προσωπική κόντρα με τον εαυτό του και το κατά πόσο ισχυρή μπορεί να θεωρείται η ηγεσία του. Και δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να το κάνει, αλλά σινάμα και πιο ριψοκίνδυνος. Την ίδια ώρα που ορισμένοι βουλευτές αμφιταλλαντεύονται στα εσωκομματικά του (πρόσφατη διαγραφή Χρυσόγονου), ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας κυβέρνηση ιδεολογικά μη συνεχούς συμμαχίας με τους ΑΝΕΛ (που όπως ήταν φυσιολογικό δεν ψήφισε το νομοσχέδιο), έπαιξε κορώνα γράμματα την ‘’θέση’’ του στο τιμόνι της χώρας, απαντώτας έτσι στις πιέσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Όσον αφορά τη Νέα Δημοκρατία τώρα, ούτε η ίδια ψήφισε το νομοσχέδιο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην θέλει να ρισκάρει και να χρησιμοποιήσει μια ακροδεξιά ρητορική στα έδρανα της Βουλής, πράγμα που τον καθιστά επιφυλακτικό όπως αντιλαμβανόμαστε σε θέματα φυλετικά, σεξιστικά και πιθανότατα θρησκευτικά, υποδεικνύοντας έτσι μια πιο φιλελεύθερη πορεία για το κόμμα. Μην σας φανεί παράξενο αν στις επόμενες δημοσκοπήσεις που θα λάβουν χώρα, δείτε την ψαλίδα ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να μεγαλώνει, καθώς όπως είναι φυσιολογικό με την έκταση που έχει λάβει το ζήτημα του νομοσχεδίου να έχει άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία, μια κοινωνία δομημένη πάνω σε κάποια ορισμένα έθιμα και αξίες που κατά τη γνώμη μου δεν θα εξιγχρονιστούν ποτέ, γεγονός που δεν θεωρώ άσχημο, καθώς κάποια χαρακτηριστικά του ελληνικού κράτους καλό θα ήταν να μείνουν αναλλοίωτα.
Φυσικά η κεντροαριστερά δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε περίοδο αναπροσαρμογής. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να δοκιμάσει να προκαλέσει σύγχυση στα εσωτερικά του με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δοκιμάζοντας την προοδευτικότητά του. Θεωρώ λάθος την ύπαρξη τόσων υποψηφίων για την ηγεσία του συγκεκριμένου κινήματος και για να πω και την αλήθεια δεν τους ξέρω και όλους. Θα πάρει χρόνο μέχρι το ΠΑΣΟΚ να ξαναβρεθεί στο δρόμο που ήταν πριν από κάποια χρόνια και μια λάθος κίνηση μπορεί να είναι καθοριστική για το ρου της ιστορίας του κόμματος. Βέβαια, παρά το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να είναι ένα κόμμα προοδευτικό με σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις, δεν πρέπει να παραλείψουμε το γεγονός πως οι ψηφοφόροι του ήταν ανέκαθεν άνθρωπο της μεσσαίες τάξης με λαϊκές και συντηριτικές αντιλήψεις. Άρα για το αποδιοργανωμένο ΠΑΣΟΚ, η συγκεκριμένη νομοθεσία θαρρώ πως έφερε αμηχανία στις τάξεις των μελών του, αλλά και φυσικά στους ψηφοφόρους του.
Άρα μπορούμε να πούμε πως η νομοθεσία ήταν ένα παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ για να ξεγυμνώσει του αντιπάλους του ή για να αρχίσει να θεσπίζει την αριστερή του ατζέντα σιγά σιγά και να κάνει την κοινωνία να την αφομοιώνει? Μπορούμε κάλλιστα να απαντήσουμε και ναι και όχι στην παραπάνω ερώτηση. Άποψή μου είναι πως ρίσκαρε και κέρδισε κάποια θετικά από την μία αλλά έχασε και από την άλλη. Η Νέα Δημοκρατία αμύνθηκε σωστά, αλλά το ΠΑΣΟΚ φάνηκε να ταλαντεύεται, όπως και οι ΑΝΕΛ. Παρόλα αυτά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας δεν πήρε με καλό μάτι τη νομοθεσία και πιστεύω πως τα αποτελέσματα θα φανούν στις επόμενες δημοσκοπήσεις.
Δήμος Παναγιώτης
Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας