Τι είπε ο υπουργός Δημοσίων Έργων κατά την ομιλία του στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Λάρισας.
Όπως καταγράφει το trikalavoice.gr ο Κώστας Καραμανλής ήταν ξεκάθαρος όσον αφορά την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης για ολοκλήρωση του οδικού άξονα Κεντρικής Ελλάδος Ε-65, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι είναι και δικιά του πρώτη προτεραιότητα.
«Το μεγαλύτερο έργο για τη Θεσσαλία θα είναι φυσικά η κατασκευή του βόρειου τμήματος του Ε65 (Τρίκαλα – Εγνατία), μήκους 60 περίπου χλμ, που θα ενώσει το κατασκευασμένο τμήμα Ξυνιάδα –Τρίκαλα και το υπό κατασκευή τμήμα Λαμία – Ξυνιάδα του Ε65 με την Εγνατία Οδό» είπε και συμπλήρωσε: «Για τη χρηματοδότηση του έργου ο Παραχωρησιούχος και το Ελληνικό Δημόσιο έχουν έρθει σε επαφή με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού (DG-COMP) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις. Είναι από τα θέματα με τα οποία ασχολούμαι και προσωπικά, κατά τις επισκέψεις μου στις Βρυξέλλες και γενικότερα τις επαφές μου με την Ε.Ε. Η νέα μελέτη Κόστους Οφέλους έχει υποβληθεί και η DG COMP μάς ενημέρωσε ότι θα στείλει τα σχόλια της άμεσα».
Ο υπουργός ωστόσο άγγιξε και το ευαίσθητο θέμα του Αχελώου, δίνοντας σαφείς απαντήσεις: «Προφανώς το πρώτο και μεγάλο θέμα που σας απασχολεί –και δικαίως, γιατί είναι πολύ σοβαρό- είναι το θέμα του Αχελώου. Ξέρετε ότι απασχολεί σοβαρά και την κυβέρνησή μας. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, έγινε και μια ευρεία σύσκεψη στην οποία μετείχαν όλοι οι εμπλεκόμενοι Υπουργοί –γιατί δεν είναι θέμα μόνον ενός Υπουργείου.
Το ζήτημα δεν είναι απλό. Οφείλω να σας πω ότι μελετάμε όλες τις απόψεις και επανεξετάζουμε πολλές πτυχές του έργου. Άλλωστε, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας δημιουργούν συγκεκριμένο πλαίσιο και συγκεκριμένα περιθώρια για το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να γίνει. Γενικότερα μιλώντας, πολλά μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση, αλλά εκείνο που δεν έχει κανένα νόημα είναι να προχωρήσει αγνοώντας το ΣτΕ ή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε μπροστά μας κάποια συγκεκριμένα δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι η Θεσσαλία αντιμετωπίζει ένα σοβαρότατο και επείγον υδατικό και οικολογικό πρόβλημα, εξαιτίας της υπεραντλήσεως μη ανανεούμενων υπόγειων υδάτινων αποθεμάτων. Δεν μπορούμε να ενδιαφερόμαστε για το περιβάλλον και να το αγνοούμε αυτό, ούτε να συζητάμε για βιώσιμη ανάπτυξη και να μην λύνουμε ένα τέτοιο πρόβλημα. Το άλλο δεδομένο, για το οποίο δεν έχω ακούσει πειστικό αντίλογο, είναι ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με την ήπια μεταφορά από τον Αχελώο ποσότητας νερού μικρότερης από το 10% των υδάτων του ποταμού που ούτως ή άλλως χύνονται στη θάλασσα.
Και το τρίτο και αναμφισβήτητο δεδομένο είναι ότι για το σύνολο των έργων του Αχελώου μέχρι σήμερα έχουν δαπανηθεί πάνω από 650 εκατομμύρια ευρώ – τα οποία θα πάνε οριστικά χαμένα αν εγκαταλειφθεί πλήρως το έργο. Συγκεκριμένα, 352 για το φράγμα της Συκιάς που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα και άλλα 300 για το φράγμα της Μεσοχώρας, της ΔΕΗ, που έχει ολοκληρωθεί αλλά δεν έχει τεθεί σε λειτουργία.
Υπάρχει όμως και ένα δεδομένο ακόμα: Ότι το νέο σχέδιο διαχείρισης των υδάτων της λεκάνης απορροής Αχελώου που εγκρίθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος του 2017, προβλέπει μηδενική μεταφορά υδάτων προς τη Θεσσαλία. Μηδέν… Αυτό που πρέπει να γίνει, συνεπώς, είναι να εξετασθεί και διερευνηθεί η δυνατότητα τροποποίησης του υφιστάμενου σχεδιασμού του φράγματος Συκιάς, λαμβάνοντας υπόψη τις μελέτες για μία ήπια μερική μεταφορά υδάτων από τον Αχελώο.
Στην πράξη, αυτό που κάνουμε σήμερα, είναι ότι έχουμε δρομολογήσει τις εργασίες συντήρησης των ημιτελών έργων του Αχελώου και συγκεκριμένα του καθαρισμού των σηράγγων εκτροπής του φράγματος Συκιάς, της επισκευής της επένδυσής τους και των επεμβάσεων στην είσοδο – έξοδο της σήραγγας. Για τις εργασίες αυτές έχει δοθεί Περιβαλλοντική Απαλλαγή. Είμαστε σε διαδικασία ελέγχου των Τευχών Δημοπράτησης, ώστε γύρω στο τέλος Μαρτίου να δημοπρατηθεί το έργο, που είναι απαραίτητο για την αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής και την προστασία των υφισταμένων κατασκευών.
Πάντως βιώσιμη ανάπτυξη θα πει ότι πρέπει να λύσουμε το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, χωρίς φυσικά να δημιουργήσουμε πρόβλημα αλλού. Να προχωρήσει επιτέλους η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας κι η εξασφάλιση «στρατηγικού αποθέματος» νερού, αλλά και, συνολικά, να διασφαλιστεί το θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο.
Το βέβαιο είναι ότι το θέμα πρέπει να λυθεί μια και καλή. Με σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Και όταν έρθει στη Βουλή, θα πρέπει να τοποθετηθούμε όλοι μας –και όλα τα κόμματα- χωρίς «ναι μεν αλλά» και χωρίς υστεροβουλίες. Με μόνο κριτήριο το καλό του τόπου».