ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ!!!… Οι Μπλουγουραίοι, οι άνθρωποι που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας του Ελληνικού εμπορίου, εξακολουθούν να μας κάνουν να κλαίμε…
Ποιος δεν έπαιξε στα «αλογάκια» του πολυκαταστήματος Μπλουγούρα στην Κονδύλη σε εκείνα τα ωραία χρόνια της δεκαετίας του ΄70 και του ΄80;… Ποιος δεν έτρεξε στους ορόφους αναζητώντας παιχνίδια για τα Χριστούγεννα; Ποιο κοριτσόπουλο (… της εποχής) δεν πήρε σχολική ποδιά, κασετίνες και σάκες από τους Μπλουγουραίους;…
Ποιος έφηβος (… της εποχής) δεν πήρε καζάκα από εκεί (… ο Καρανάσιος την έχει ακόμη!!!)… Ποια κυρία δεν ντύθηκε στα καλά της, δεν πήρε συνολάκια και ταγέρ από εκεί;… Φευ…
Κάποτε στην Ελλάδα ήταν το «Μινιόν» και ο «Λαμπρόπουλος» στην Αθήνα και ο «Μπλουγούρας» στα Τρίκαλα… Έτσι είναι, να τα λέμε αυτά…
Σχεδόν… μισό αιώνα μετά οι Μπλουγουραίοι εξακολουθούν να μας κάνουν να κλαίμε. Ο νεαρός (… λέμε τώρα) και εμφανώς αδυνατισμένος Χρήστος Μπλουγούρας συνεχίζει την παράδοση διοικήσεως του Εμπορικού Συλλόγου των Τρικάλων, κρατώντας τις παρακαταθήκες του πατριάρχου της οικογενείας, του γίγα-τσέπης Ηρακλή Μπλουγούρα…
Εδάκρυσαν τα πλήθη στις βραβεύσεις του Εμπορικού Συλλόγου Τρικάλων προχθές. Και ο ιστορικός του μέλλοντος θα κάθεται εκεί πάνω στα Μπλουγουρέικα, έξω απ’ τα Στουρναρέικα, θα ατενίζει το άπειρο και θα γράφει για όσα άλλαξαν στις ζωές μας… Αμήν!…
Αγαπημένη μου… Θα ‘ρθει μια μέρα που η ζωή θα αλλάξει, εμείς δεν θα είμαστε εδώ, αλλά δεν πειράζει, αρκεί που θα μας θυμηθούν, θα πουν πως κάποτε ζήσαμε κι εμείς…