Είναι ένα πείραμα στα πλαίσια μιας επιστημονικής μελέτης; Είναι η επιτακτική ανάγκη να σωθεί το δημόσιο σύστημα υγείας και γενικότερα η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου; Είναι η άγνοια της πραγματικότητας και των ολέθριων συνεπειών μιας τέτοιου είδους εφαρμογής; Είναι η απερισκεψία στα όρια της ανοησίας των ιθυνόντων;
Να διευκρινίσουμε αρχικά τι είναι η «Ανοσία της αγέλης». Μέσω της εσκεμμένης έκθεσης των μελών μιας κοινότητας στον ιό ή μέσω του εμβολιασμού, αναπτύσσεται η ανθεκτικότητα σε αυτόν για καθοριστική αποτροπή της διάδοσής του στον υπόλοιπο πληθυσμό. Στην περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας, ελλείψει αντίστοιχου εμβολίου για τον κορονοϊό, η εφαρμογή στηρίζεται αποκλειστικά στη μόλυνση μεγάλου αριθμού ανθρώπων για μείωση των συνεπειών της νόσου. Αναμένεται να μολυνθεί πάνω από το μισό του πληθυσμού, ώστε να αποκτήσει το σύνολο ανοσία σε μελλοντικά κρούσματα.
Χωρίς την έως τώρα λήψη δραστικών μέτρων πρόληψης και καταστολής, η κυβέρνηση Τζόνσον προσδοκά στην επιβράδυνση ακόμα και στη μείωση της εξάπλωσης του κορονοϊού. Μοναδική οδηγία η οικειοθελής παραμονή στο σπίτι των ηλικιωμένων κ όσων έχουν βήχα ή πυρετό. Στόχος η «προστασία των ηλικιωμένων» και η αύξηση της «ανοσίας της αγέλης». Εν ολίγοις «εκτίθενται οι υγιείς» και «προστατεύονται οι ηλικιωμένοι».
Παρόλο που η θεωρία αυτή βρίσκει αρκετούς επιστήμονες υποστηρικτές εντός της Βρετανίας, τόσους ώστε να εφαρμόζεται στο εσωτερικό της χώρας ως τρόπος διαχείρισης της πανδημίας, ακόμα περισσότερες είναι οι φωνές όσων διαφωνούν και αμφισβητούν ανοιχτά αυτού του είδους την προσέγγιση χαρακτηρίζοντάς την άκρως επικίνδυνη. Σύμφωνα με αυτούς δεν είναι εφικτός ο περιορισμός της άμεσης επιδημίας και είναι πιθανή η αύξηση των μολύνσεων και των θανάτων ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα. Ο κίνδυνος ελλοχεύει κυρίως εξαιτίας όσων δεν εμφανίζουν συμπτώματα· αυτοί μπορεί να προκαλέσουν σημαντική διασπορά του ιού. Αποδεδειγμένα η ανοσία της αγέλης αναπτύσσεται με μεγαλύτερη για το σύνολο του πληθυσμού ασφάλεια με τον εμβολιασμό.
Η Κίνα είναι το οφθαλμοφανές παράδειγμα όπου η διαχείριση της πανδημίας επετεύχθη μέσα σε δυόμισι περίπου μήνες με την κυβέρνηση να λαμβάνει αυστηρότατα μέτρα περιορισμού και τον πληθυσμό να επιδεικνύει ανεκτικότητα και προσαρμογή στην εφαρμογή τους. Ανάλογο πρόγραμμα εφαρμόζεται και στις άλλες χώρες που έχουν δεχτεί το χτύπημα του κορονοϊού. Η Ελλάδα επίσης από τα πρώτα ήδη κρούσματα έχει κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση τολμώντας να εφαρμόσει άμεσα δραστικά μέτρα καταστολής και κυρίως πρόληψης, για να βγούμε όσο το δυνατόν αλώβητοι από την πανδημία.
Απόστολος Αθ. Λαγάρας
Χειρουργός Ορθοπαιδικός
MSc «Διεθνής Ιατρική- Διαχείριση Κρίσεων Υγείας» Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών