χει γενέθλια σήμερα η Αριάδνη Σπανάκη. Και τί καλύτερο δώρο να ζητήσει από ένα εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Κλείνει τα 20 της χρόνια και…έκοψε την τούρτα της στη μακρινή Πορτογαλία. Μαζί με την Αιμιλία Τσουλφά, μια αθλήτρια – μύθο για το χώρο. Πώς τα φέρνει η μοίρα και ο αθλητισμός: η Ελλάδα μετά το χρυσό μετάλλιο της Σοφίας Μπεκατώρου και της Τσουλφά το 2004 στην Αθήνα, θα έχει πάλι εκπροσώπηση στα 470, μετά 17 χρόνια, πάλι με την Αιμιλία και την Σπανάκη πλέον.
Η Αιμιλία Τσουλφά που για την Σπανάκη, αποτελεί το ίνδαλμά της. Το πρότυπό της. Η πρωταθλήτρια που ήθελε να μοιάσει. Εδώ και δυο χρόνια κοντά, την έχει κάθε μέρα μαζί στο σκάφος, να ονειρεύονται και να προγραμματίζουν από κοινού. Αν αυτό δεν είναι Θεού δώρο, τί είναι;
Η Αριάδνη Σπανάκη, μίλησε νωρίτερα σήμερα στο sports3.gr από τη Βιλαμούρα της νότιας Πορτογαλίας για την τεράστια επιτυχία της πρόκρισης στους ΟΑ του Τόκιο. Δεν πρέπει να κοιμήθηκε από χθες το απόγευμα που εξασφάλισε το εισιτήριο. Πρέπει να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
–Το Αριάδνη από που προέκυψε;
–Οι γονείς μου λατρεύουν τα ονόματα της Αρχαιότητας. Αριάδνη – Παρασκευή εγώ (Παρασκευή η γιαγιά), Οδυσσέας ο αδελφός μου , επίσης αθλητής Ιστιοπλοΐας και στον Ι.Ο.Πειραιά και αυτός.
–Σπουδάζεις Ναυπηγός στο Μετσόβειο
–Δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα κάνω κάτι μακριά από τη θάλασσα. Θέλω να ασχοληθώ με τον σχεδιασμό των πλοίων.
-Οι γονείς είχαν ή έχουν σχέση με τον αθλητισμό;
–Η μητέρα μου Λιάνα κατάγεται από την Αθήνα, ο πατέρας μου Νίκος από την Κρήτη. Και οι δύο έκαναν ιστιοπλοΐα, ανοιχτής θάλασσας. Αυτοί με πρωτοπήγαν στην αρχή να κάνω κολύμβηση, αλλά μόλις γνώρισα την ιστιοπλοία στον Ι.Ο.Πειραιά, είπα «αυτό το άθλημα είναι για μένα».
–Και ξεκίνησες…
–Δειλά δειλά στην αρχή, ήταν δύσκολα. Θυσίασα πολλά πράγματα. Παιδάκι στη Β’ Γυμνασίου πήγαινα, που ξεκίνησα από τα Οπτιμιστ, και δεν είχα Σαββατο-κύριακο ελεύθερο, ούτε ελεύθερο χρόνο. Όλα για την ιστιοπλοΐα. Καθημερινές προπονήσεις. Είχα όμως πρόγραμμα, και πέτυχα να καταφέρω να συνδυάσω το άθλημα με το σχολείο.
–Άρχισαν και οι επιτυχίες
–Στα όπτιμιστ, σημείωσα δεύτερη ευρωπαϊκή νίκη. Στα 420 μετά, μαζί με την Μαρία Τσαμοπούλου, πήραμε μετάλλιο στο πανελλήνιο. Συνέχισα με την Μυρτώ Παπαδοπούλου, και στα ευρωπαϊκά κάτω των 17 ετών, κατακτήσαμε δυο χρυσά, επίσης τον παγκόσμιο τίτλο και τη δεύτερη θέση στην Ευρώπη στις γυναίκες. Τον Μάρτιο του 2019, στην Ενοσίμα που θα φιλοξενήσει και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, συμμετείχαμε στο Παγκόσμιο και αυτή ήταν η τελευταία κοινή μας παρουσία.
–Και μετά ήρθε η Τσουλφά…
–Ναι. Ένα απόγευμα, ο προπονητής μου Ανδρέας Παπαδόπουλος με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: θα σε ενδιέφερε να ξεκινήσεις προπονήσεις μαζί με την Τσουλφά; Μου έπεσε το τηλέφωνο από τα χέρια. Η Τσουλφά είναι για μένα το πρότυπο μου. Τί να συζητήσω; Με το πρότυπό μου; Ξεκινήσαμε λοιπόν για τον μεγάλο στόχο της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τον Νοέμβριο του 2019 πήραμε μέρος στο Eurolymp με δυο εβδομάδες προπόνηση. Και όμως πήγαμε κοντά στις Μπόζη – Κλωναρίδου που επίσης είχαν τον ίδιο στόχο των Ολυμπιακών Αγώνων. Μετά μπήκε στη ζωή μας ο κορονοϊός και το πρόγραμμα έγινε άνω κάτω. Το 2020 μετά το lockdown και την καραντίνα, επιστρέψαμε και προσπαθήσαμε να βρούμε πάλι αυτό που είχαμε αρχίσει να χτίζουμε.
–Μέχρι που ήρθε η πολυπόθητη πρόκριση
–Στη Βιλαμούρα ήρθαμε τρίτη φορά τώρα. Τις προηγούμενες δύο για προετοιμασία, καθίσαμε από δύο εβδομάδες. Στο άθλημα μας όσο περισσότερο γνωρίζεις το χώρο, τόσο καλύτερα. Πρέπει να εξοικειώνεσαι σε πολλά πράγματα και καταστάσεις. Ο αγώνας που δώσαμε ήταν πολύ δύσκολος. Υπήρχε πίεση σε όλα τα πληρώματα, καθώς για πέντε χώρες αποτελούσε εσωτερική πρόκριση στους Ολυμπιακούς. Τα καταφέραμε όμως και είμαι πολύ χαρούμενη.
–Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι σε λίγους μήνες πρώτα ο Θεός θα είσαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες μαζί με μια χρυσή ολυμπιονίκη;
–Όχι, δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Δεν έχω καταλάβει ακόμα τί έχει συμβεί! Οι Ο.Α. αποτελεί για κάθε αθλητή όνειρο ζωής, στόχο ζωής. Και εγώ ,μόλις τα κατάφερα.
–Το πρώτο τηλεφώνημα, εύκολα καταλαβαίνει κανείς από ποιά έγινε
–Μόλις άνοιξα το κινητό, ήταν βεβαίως η μητέρα μου. Έκλαιγε….
–Με την Μαρία Μπόζη και την Ραφαηλίνα Κλωναρίδoυ μιλήσατε;
–Βεβαίως, τα κορίτσια αμέσως ήρθαν, μας έδωσαν συγχαρητήρια, μας ευχήθηκαν,., Έχουμε πολύ καλή επαφή. Και μην ξεχνάτε, πως αυτές οι δύο έφεραν το εισιτήριο της κατηγορίας 470 για τη χώρα με τη διάκριση τους το 2018 στη Δανία.
sports3.gr
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
