Εξήντα πέντε ώρες διήρκεσε η τριήμερη εκδρομή του Συλλόγου Φίλων Σιδηροδρόμου Τρικάλων, εξήντα πέντε γεμάτες και πανέμορφες όμως ώρες.
Ξεκινήσαμε το πρωί της Πέμπτης για το Λειανοκλάδι για να επιβιβαστούμε στο δικό μας πριβέ τρένο.
Για πρώτη φορά και με πολύ κόπο καταφέραμε να μισθώσουμε τρένο στην Ελλάδα.
Το ταξίδι αυτό ήταν αφιερωμένο στον αποχαιρετισμό μιας από τις ιστορικότερες σιδηροδρομικές διαδρομές της χώρας μας, της ορεινής διάβασης του Μπράλου. Σε λίγους μήνες αναμένεται να δοθεί στην κυκλοφορία η νέα διπλή γραμμή μέσω Μώλου, οπότε ο Μπράλος θα περάσει οριστικά στην ιστορία.
Ξεκινήσαμε λοιπόν από το Λειανοκλάδι για να κάνουμε την πρώτη στάση στην θρυλική γέφυρα του Γοργοπόταμου, εκεί που σμίγει η ιστορία της χώρας με την ιστορία ων τρένων. Οι πιο τολμηροί περπάτησαν πάνω στην γέφυρα, ενώ άλλοι κατηφόρισαν στο μνημείο των πατριωτών που εκτελέστηκαν ως αντίποινα από τους κατακτητές.
Η δεύτερη στάση έγινε στο “μπαλκόνι” της Τραχίνας για να αγναντέψουμε από εκεί όλο τον κάμπο της Λαμίας έως τη Στυλίδα και την θάλασσα.
Περάσαμε την γέφυρα της Μανδρίτσας και στον σταθμό του Ασωπού διασταυρωθήκαμε με το τρένο που πήγαινε από την Αθήνα στην Καλαμπάκα.
Η τελευταία και πιο εντυπωσιακή στάση έγινε στην πανύψηλη γέφυρα της Παπαδιάς. Το τρένο μας άφησε στην μια άκρη της γέφυρας για να την διαβούμε πεζοί και μας ξαναπήρε στο άλλο άκρο. Και η πρώτη σιδηροδρομική διαδρομή μας τελείωσε με το πέρασμα από το τούνελ του Μπράλου, που με το πάνω από δύο χιλιόμετρα μήκος του, αποτέλεσε μέγα τεχνικό επίτευγμα για την πριν από 110 χρόνια εποχή που κατασκευάστηκε.
Στον σταθμό του Μπράλου μας περίμενε το πούλμαν για να μας πάει στο Δίστομο στο ιστορικό βυζαντινό μοναστήρι του Όσιου Λουκά.
Κι από κει διαβήκαμε τα βουνά της Ρούμελης για να πάμε για φαγητό στο πανέμορφο Γαλαξίδι. Το ταξίδι μας συνεχίστηκε προς το Αντίρριο, όπου όσοι είχαν όρεξη για περιπέτεια επέλεξαν να περάσουν πεζοί τη γέφυρα για να βρεθούμε στη συνέχεια όλοι μαζί για καφεδάκι στο Ρίο.
Στις εννέα το βράδυ φθάσαμε πια στην Αρχαία Ολυμπία, όπου και διανυκτερεύσαμε.
Η δεύετρη μέρα ήταν αφιερωμένη στον γύρο της Μεσσηνίας. Ξεκινήσαμε με την επίσκεψη στο παλάτι του Νέστορα και στη συνέχεια πήγαμε στο κάστρο της Πύλου, της Μεθώνης το μεσημέρι και της Κορώνης το απόγευμα για να καταλήξουμε κοντά στο δείλι στο γεμάτο με ζωντανές αναμνήσεις Πάρκο των Σιδηροδρόμων της Καλαμάτας. Κάναμε και μια βόλτα στην πόλη για να επιστρέψουμε αργά το βράδυ και πάλι στην Ολυμπία.
Η τελευταία μέρα ξεκίνησε με περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο, κάτω από μια πρωινή δυστυχώς μπόρα.
Και στη συνέχεια ταξιδέψαμε και πάλι με το τρένο ως τον Πύργο για να περάσουμε με το φέρι στο Αντίρριο για να πάμε στο Κρυονέρι Μεσολογγίου να ψάξουμε τις σιδηροδρομικές γραμμές του τρένου που κάποτε λειτουργούσε εκεί. Κι ακολούθησε το Μεσολόγγι με τις “πελάδες” στη λιμνοθάλασσα, τον κήπο των Ηρώων, αλλά και τον πανέμορφο και ανακαινισμένο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, αυτόν που διάλεξε ο Αγγελόπουλος για την πρώτη σκηνή του “Θίασου”. Και δεν αφήσαμε βέβαια το Αιτωλικό στο παράπονο, ήπιαμε κι έναν καλό καφέ στο Μέτσοβο, για να επιστρέψουμε γεμάτοι όμορφες εικόνες και αναμνήσεις λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ του Σαββάτου στα Τρίκαλα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο ευχαριστεί θερμά τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου για συμμετοχή τους στην εκδρομή μας.
Η επιτυχία της είναι για μας κίνητρο για να σχεδιάσουμε και στο μέλλον κι άλλες εξίσου όμορφες αποδράσεις.