Η εμπειρία δεν αγοράζεται, λένε και στην πρόσφατη φονική κακοκαιρία και πλημμύρα το ρηθέν επιβεβαιώθηκε σε πλείστες περιπτώσεις. Μια από αυτές στον δήμαρχο Μαράβα ο οποίος επέδειξε πρώτον ψυχραιμία και δεύτερον αυτοθυσία…
Ο Daniel ήταν πάνω από οποιαδήποτε πρόβλεψη και οποιοδήποτε μέτρο πρόληψης. Το ζήσαμε, το νιώσαμε, το καταλάβαμε…
Είδαμε αυτοδιοικητικούς να τα χάνουν, είδαμε τα πάντα να χάνονται από μπροστά μας…
Στην Πύλη ο Μαράβας παρέμεινε ψύχραιμος. Με τους συνεργάτες του έκανε όσα έπρεπε προληπτικά και κυρίως τις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας βγήκε ο ίδιος έξω, διέσωσε ο ίδιος κόσμο, διένοιξε ο ίδιος δρόμους και κανάλια, αναζήτησε και έδωσε άμεσες λύσεις σε μείζονος σημασίας προβλήματα όπως οι πτώσεις γεφυρών και η αποκοπή των χωριών του ορεινού όγκου από τον υπόλοιπο Δήμο…
Νομίζω ότι την τελευταία εβδομάδα πρέπει να επέστρεψε για ελάχιστες ώρες σπίτι του, που και αυτό δοκιμάστηκε, κι αυτό για τα απαραίτητα…
Δικαίως… ανάβει κεράκι, για να μπορέσει να συνεχίσει με την ίδια δύναμη και το ίδιο πάθος…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε κι ο Γκάτσος «φέρτε μου τη θάλασσα να την προσκυνήσω, φέρτε μου τον ήλιο της να προσευχηθώ»…