Τα όσα ζήσαμε σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές και πανελλαδικά, αλλά και στη δικιά μας μικρά πατρίδα, φέρνουν μοιραία στο μυαλό μας το «αόρατο χέρι» του Άνταμ Σμιθ, το οποίο πάντα έρχεται να διορθώσει ακραίες ανισορροπίες και στη ζωή και στην οικονομία, μα κυρίως στην πολιτική…
Το Αόρατο Χέρι είναι μια μεταφορά που χρησιμοποίησε ο Άνταμ Σμιθ για να περιγράψει την αρχή της πεφωτισμένης ιδιοτέλειας. Σήμερα αυτή η αρχή συνδέεται με τον ψυχολογικό εγωισμό. Στον «Πλούτο των Εθνών», ο Άνταμ Σμιθ ισχυρίζεται ότι, μέσα στο σύστημα του καπιταλισμού, ένα άτομο που δρα για το προσωπικό του συμφέρον τείνει να προωθεί και το συμφέρον της κοινότητας του. Αυτήν την αρχή την απέδωσε στον κοινωνικό μηχανισμό που αποκαλούσε Αόρατη Χείρα…
Αυτή η Αόρατη Χείρα μοιάζει να παρενέβη σ’ αυτές τις εκλογές προσγειώνοντας από την αλαζονεία τους, τόσο τοπικούς άρχοντες, όσο και κυρίως τους κυβερνώντες και τον ίδιο τον Μητσοτάκη που μόλις 3 μήνες μετά την κυριαρχία του στις εθνικές εκλογές είδε να χάνει Αθήνα, Θεσσαλονίκη και πέντε περιφέρειες, μεταξύ των οποίων και τη δικιά μας στη Θεσσαλία…
Το ράπισμα είναι ισχυρό και ηχηρό και ελπίζω να το αντιληφθούν μέσα στην αλαζονεία τους και κυρίως να καταλάβουν ότι δε θα παίζουν πάντα μόνοι τους, όπως μέχρι τώρα κάνουν…
Βασικά και μόνοι τους να είναι να καταλάβουν όλοι και κεντρικά και τοπικά ότι ο κόσμος πνίγεται στην παλαιοκομματική τακτική του εκβιασμού του εκλογικού σώματος και αντιδρά στέλνοντας τον καθένα σπίτι του…
Αγαπημένη μου… Κλείνω με την υπενθύμιση ότι Von Mises, στην Ανθρώπινη Δράση ισχυρίζεται ότι ο Σμιθ πίστευε πως το αόρατο χέρι ήταν ουσιαστικά το χέρι του Θεού. Και ο Θεός ποτέ δεν ευλογεί το άδικο…