Μπορείς να τρέξεις αλλά δεν μπορείς να κρυφτείς από την αλήθεια του κόσμου τούτου… Και κάπως έτσι ένα φθινοπωρινό πρωινό η mama Soula έμεινε να συζητάει με τον πρωτοκορυφαίο δημοτικό σύμβουλο Μουζακίου και περιχώρων Χρήστο Κουτρομάνο για τον σοσιαλισμό και το κοινό μας μέλλον…
Βασικά η φρεσκοχτενισμένη mama Soula, με αυτό το χαρακτηριστικό «καρμπολαχανέ» μαλλί που έγινε θρύλος κάποτε στη Βουλή (… όταν τα ‘χωνε στον ΓΑΠ) ήθελε πολύ να ακούσει τα σχέδια του Κουτρομάνου, το πλάνο του για την ανάπτυξη του Δήμου Μουζακίου…
Κι εκείνος, λιτός, δωρικός, χομπίστας της τα ανέλυσε ωραία, μίλησε για νέο κοινωνικό συμβόλαιο (… αυτά παθαίνεις άμα έχεις το ΠΑΣΟΚ μέσα σου), για ίσες ευκαιρίες για όλους, για ευκαιρίες στα νιάτα και θαλπωρή στα τιμημένα γηρατειά…
Κι ύστερα η mama Soula αναστέναξε κι αυτή η πονεμένη και μονολόγησε για τα χρόνια του Σημίτη, τα ωραία εκείνα χρόνια της ραγδαίας ανάπτυξης, της ευημερίας του λαού, των ίσων και πολλών ευκαιριών για όλους…
«Ξέρεις Χρήστο» του είπε «δεν μπορώ να είμαι χαρούμενη χωρίς τον Σημίτη. Θα περιμένω υπομονετικά, μέχρι ο λαός να καταλάβει»…
Αγαπημένη μου… Κάθε παντού είναι εδώ και κάθε πάντοτε είναι τώρα, που έλεγε και ο Δάντης…