Κρούσμα του ιού του Δυτικού Νείλου στο Βαλτινό

Ο ιός του Δυτικού Νείλου (West Nile virus) είναι ένας ιός που ανήκει στην οικογένεια των φλαβοϊών (Flaviviridae) και προκαλεί μια νόσο που μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή μορφή. Ο ιός αυτός μεταδίδεται κυρίως μέσω των κουνουπιών, τα οποία μολύνονται όταν τσιμπάνε μολυσμένα πουλιά και στη συνέχεια μεταφέρουν τον ιό στους ανθρώπους και άλλα ζώα.

Μετάδοση και Συμπτώματα

• Μετάδοση: Ο ιός μεταδίδεται στους ανθρώπους κυρίως μέσω των τσιμπημάτων από μολυσμένα κουνούπια του γένους Culex. Ο ιός δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω απλής επαφής, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις μετάδοσης μέσω μετάγγισης αίματος, μεταμόσχευσης οργάνων, και από τη μητέρα στο παιδί κατά την εγκυμοσύνη ή το θηλασμό.
• Συμπτώματα: Οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται με τον ιό του Δυτικού Νείλου δεν αναπτύσσουν συμπτώματα. Περίπου το 20% των μολυσμένων ατόμων μπορεί να εμφανίσει ήπια συμπτώματα όπως πυρετό, κεφαλαλγία, μυϊκούς πόνους, ναυτία και εξάνθημα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, που αποτελούν περίπου το 1% των μολύνσεων, μπορεί να προκύψει νευρολογική νόσος, όπως εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα, η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα, ειδικά σε ηλικιωμένα άτομα ή άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Πρόληψη και Αντιμετώπιση

• Πρόληψη: Δεν υπάρχει εμβόλιο για τον ιό του Δυτικού Νείλου για τους ανθρώπους, οπότε η πρόληψη επικεντρώνεται κυρίως στην αποφυγή των τσιμπημάτων από κουνούπια. Συνιστάται η χρήση εντομοαπωθητικών, η τοποθέτηση σητών στα παράθυρα, η αποφυγή υπαίθριων δραστηριοτήτων κατά τις ώρες υψηλής δραστηριότητας των κουνουπιών (νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα), και η αποστράγγιση στάσιμων νερών όπου τα κουνούπια αναπαράγονται.
• Αντιμετώπιση: Η θεραπεία για τον ιό του Δυτικού Νείλου είναι συμπτωματική και υποστηρικτική, καθώς δεν υπάρχει ειδικό αντιιικό φάρμακο για την αντιμετώπιση της νόσου. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία σε νοσοκομείο για εντατική φροντίδα και υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών.

Επιδημιολογία

Ο ιός του Δυτικού Νείλου εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ουγκάντα το 1937 και από τότε έχει εξαπλωθεί σε πολλές χώρες, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Στην Ελλάδα, τα πρώτα κρούσματα καταγράφηκαν το 2010, και από τότε ο ιός εμφανίζεται συχνά, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο.

Η πρόληψη και η ενημέρωση του κοινού για τον κίνδυνο του ιού του Δυτικού Νείλου είναι κρίσιμες για τον περιορισμό της εξάπλωσής του και την προστασία της δημόσιας υγείας.