Ο Βαγγέλης Ζαφείρης, ο άνθρωπος με το προσωνύμιο «Ράμπο» που συνέδεσε το όνομά του, με την Αυτοδιοίκηση, τον Αθλητισμό, τον Εθελοντισμό, την Προσφορά, την Κοινωνία, δίνοντας σκληρές μάχες και επιτυγχάνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα επιθυμητά αποτελέσματα, δεν βρίσκεται πιά στην ζωή.
Δυστυχώς σ’ αυτή τη σκληρή μάχη που έδωσε εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα με την επάρατο νόσο, δεν κατάφερε να βγει νικητής, αφήνοντας την τελευταία του, πνοή, σε ηλικία 79 ετών.
Άνθρωπος με δύναμη και σθένος, ακόμη και μετά τη διάγνωση της ασθένειας, αντιμετώπιζε το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρούσε, με περίσσιο θάρρος, όπως εξάλλου αντιμετώπιζε κάθε είδους θέμα και ζήτημα που ερχόταν αντιμέτωπος, ο ίδιος και η τοπική κοινωνία.
Έδωσε μια γενναία μάχη, όπου δυστυχώς η ασθένεια τον λύγισε, κόβοντας το νήμα της ζωής του.
Άνθρωπος δυνατός, όπως αναφέρθηκε, βαθιά θρησκευόμενος με έντονη αίσθηση του χιούμορ. Άνθρωπος της αλήθειας, που απεχθανόταν το ψέμα και την υποκρισία, φροντίζοντας πάντα να είναι πάντα με την πλευρά της κοινωνίας, προσπαθώντας να δώσει λύσεις στα προβλήματα.
Πέραν της μεγάλης αγάπης που ένιωθε για την οικογένεια του, που ευτύχισε να καμαρώσει και να ανδρώσει, δεν έκρυβε την αγάπη για την πατρίδα, την αυτοδιοίκηση, τον αθλητισμό, τον εθελοντισμό.
Από νεαρή ηλικία υπηρέτησε στο Στρατό, ως Αξιωματικός και για μεγάλο διάστημα στις Ειδικές Δυνάμεις για να του δοθεί στο χωριό του, το προσωνύμιο «Ράμπο» που τον ακολουθούσε ως την δύση της ζωής του. Λίγο μετά την αποστρατεία του από τις Ένοπλες Δυνάμεις και κατά την μόνιμη διαμονή του στην κοινότητα της Οιχαλίας ήρθε να ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση και τα κοινά. Δημοτικός Σύμβουλος, με την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, στον πρώην Δήμο Οιχαλίας και στη συνέχεια δημοτικός σύμβουλος στο νέο διευρυμένο Δήμο Φαρκαδόνας. Διετέλεσε αντιδήμαρχος, ενώ συμμετείχε σε επιτροπές του Δήμου Φαρκαδόνας, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό για να δει το Δήμο, την περιοχή στη θέση που άξιζαν. Άνθρωπος που μιλούσε με αλήθειες, δεν δίσταζε να μεταφέρει θέσεις και απόψεις και να τις υποστηρίξει, ασχέτως αν αυτές δεν έβρισκαν σύμφωνους κάποιους.
Μεγάλη υπήρξε και η αγάπη του για την ποδοσφαιρική ομάδα της Οιχαλίας, τον «Διγενή» την οποία πίστεψε και αγάπησε, διατελώντας παίκτης και προπονητής.
Θερμός υποστηρικτής των αδυνάτων, συμβάλλοντας με κάθε τρόπο στην ανακούφιση των προβλημάτων, λάτρης του Εθελοντισμού, συμμετέχοντας σε κοινωνικές δράσεις και πρωτοστατώντας σε εκδηλώσεις προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία, όπως στη εθελοντική προσφορά αίματος και στη δωρεά οργάνων.
Η Οιχαλία πλέον αλλά και ο Δήμος Φαρκαδόνας, ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει μια ισχυρή προσωπικότητα. Έναν άνθρωπο που συνέδεσε το όνομα του, με την προσφορά, έναν άνθρωπο, που ειδικά η Οιχαλία δεν θα τον ξεχάσει ποτέ, όπως φυσικά και το έργο του.
krinilive.gr