Εσκιρτοβάτησαν πάλι αι καρδίαι μας… Και μούσκεμα στον ιδρώτα τα πλήθη παραληρούσαν ακούγοντας τον άγιο Τρίκκης να μεγαλουργεί επί 30΄ ενθυμούμενος τα χρόνια της νιότης του στη Θεσσαλονίκη και την αγάπη του για τη Μακεδονία…
Τι απόγευμα ήταν αυτό το χθεσινό Παναγίτσα μου;… Είχε και… ζέστα (που λέμε στα Τρίκαλα), λαμπάδιασε η πλατεία που σείονταν από τα πλήθη που φώναζαν για τη Μακεδονία…
Ήταν όλοι τους εκεί. Πατριώτες, ιεροψάλτες, παπάδες, καλόγριες, Βαρβαρούλες, πολιτευτές, φουστανελάδες, ο Μιχαλάκης, ο Σινάνης, ο Τζέη Αρ Μπάρδας, ο Βασίλης Αναγνωστόπουλος, ο Μεριβάκης, ο Μέμηλας, ο Μπαγιώτης, ο Κώστας ο Ράντος, ο Καρανάσιος, ο Ψύχος, ο Κουτσονάσιος ο ιατρός, το ιερό τοτέμ της Ν.Δ. Κώστας Τρέλλης, ο Μπατσίλας, ο Τρικάλης, ο Βλαχογιάννης, ο αντιπεριφερειάρχης Λάρισας Παπαδημόπουλος (… δε μας έφτανε ο Μιχαλάκης), ο καπετάν Κωνσταντής Πατέρας, πατήρ και υιός Λιούτας, ο αδελφόθεος Νάκης, ο Νίκος Γουγουλάκης, ο Μπάμπης Δεληλίγκας, ο Ταμήλος, ο Μιχάλης ο Λάππας, ο Αχιλλέας Αλεξίου, ο Σάκης ο Κάκιας, ο Τάκης ο Βασταρούχας, ο Βασίλης Κρανιάς, ο Μπλουγούρας με τον Κώστα Κέμο, τρεις νεωκόροι και εφτά ταμένες που έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν τον Κώστα Σκρέκα να τον ασπαστούν (… απουσίαζε εν Αθήναις και τον εκπροσώπησε ο Παιδοκούκης)…
Πολλούς άλλους ξεχνώ προφανώς, αλλά δε πειράζει… Όλοι εκλαύσαμεν πικρώς (… πόσο να αντέξει αυτή η έρμη η μέση για 30΄ ορθοστασία!!!) ακούγοντας τον Επίσκοπό μας να λέγει πόσο αγαπά τη Μακεδονία και να ενθυμείται τα χρόνια της νιότης του στη Θεσσαλονίκη…
Εσκιρτοβάτησαν αι καρδία μας και αι γλώσσαι μας εδοξολόγησαν όταν στο τέλος κάλεσε τα πλήθη σε Ιερά Αγρυπνία για τη σωτηρία των ψυχών, του έθνους και της Μακεδονίας!!!…
Και απήλθαμε όλοι ευτυχισμένοι και σφόδρα ικανοποιημένοι. Είχαμε κάνει το καθήκον μας για τη πατρίδα!!!…
Αγαπημένη μου… Όταν βλέπω, δεν το βλέπω και το βλέπω, όταν δε βλέπω. Το όνειρο…
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
