Ασύμμετρες απειλές… Σε μια χώρα… περίεργη (γενικώς) σαν τη δική μας, αυτές τις ώρες ας φέρουμε στο μυαλό μας τη ρήση φιλοσόφου του περασμένου αιώνα που έλεγε: «Αναρωτήθηκα γιατί κάποιος δεν έκανε κάτι. Μετά συνειδητοποίησα ότι αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ»…
Έχουν ευθύνες υπουργοί, δήμαρχοι, αρχηγοί αστυνομίας και πυροσβεστικής για όσα συνέβησαν στο Μάτι το μαρτυρικό βράδυ της Δευτέρας;… Προφανώς. Η «παραίτηση» και η ανάληψη ευθυνών, έστω και μεγαλυτέρων από αυτές που αναλογούν σε κάποιον, είναι μια πράξη που ισχύει στις προηγμένες χώρες, αλλά όχι στη δική μας…
Γιατί ακόμη και εκεί, στις προηγμένες χώρες όταν συμβαίνουν ακραία γεγονότα λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν οι «υπεύθυνοι». Ίσως μόνο να σώσουν περισσότερες ζωές. Αλλά εδώ βρισκόμαστε πάνω στα αποκαΐδια να μην έχει κανένας το θάρρος να αναλάβει ευθύνη, να μαλώνει ο ένας με τον άλλον και να συνωμοσιολογούν για… πράκτορες και ασύμμετρα φαινόμενα. Ήμαρτον δηλαδή…
Εμείς έχουμε ευθύνη;… Τα είπαμε και χθες (εδώ) τα επαναλαμβάνουμε και σήμερα. Προφανώς και έχουμε και μάλιστα μεγάλη. Δεν είναι ότι χτίζουμε όπου να ‘ναι ή ότι αφήνουμε το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου όταν βλέπουμε πως η πυρκαγιά πλησιάζει και προκαλούμε… μποτιλιάρισμα…
Είναι ακόμη κι ότι βλέπουμε τον κίνδυνο ή τη φωτιά εν προκειμένω να πλησιάζει και τι κάνουμε;… Selfie, αντί να τραπούμε σε φυγή!… Είναι δείγμα της αντίληψης των πραγμάτων που έχουμε και τι προτεραιότητες βάζουμε σαν κοινωνία… Γι’ αυτό, έστω και τώρα, ας συνειδητοποιήσουμε τι πρέπει να κάνουμε για να… αλλάξουμε. Για να μην έχουμε ξανά τέτοια εκατόμβη θυμάτων…
Αγαπημένη μου… Περίλυπος εστί η ψυχή μου…