Η θετική πορεία του Συνεταιριστικού Ομίλου της Ε.Α.Σ. Τρικάλων επιβεβαιώθηκε από την παρουσίαση των απολογιστικών στοιχείων, της περασμένης χρήσης, στη Γενική Συνέλευση.
Η Γ.Σ. πραγματοποιήθηκε στην εκπνοή του περασμένου έτους.
Ο ισολογισμός του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μεταποίησης και Εμπορίας Αγροτικών Προϊόντων Τρικάλων που εγκρίθηκε ομόφωνα παρουσιάζει κέρδη ύψους 123.000 ευρώ διατηρώντας την καθαρή οικονομική του θέση.
Η συγκεκριμένη πραγματικότητα που αναδείχθηκε από τη Διοίκηση και τα Υπηρεσιακά Στελέχη του Συνεταιρισμού, σε συνδυασμό με την ιστορική, όπως τη χαρακτήρισε ο πρόεδρος του κ. Αχιλλέας Λιούτας, απόφαση για την επικύρωση του σχεδίου εξυγίανσης, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη του Συνεταιριστικού Ομίλου προς όφελος των αγροτών και συνολικά της τοπικής οικονομίας.
Ο κ. Λιούτας, στην ομιλία του, μεταξύ των άλλων ανέφερε:
« Η Ένωση και η συνέχεια αυτής που είναι ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Μεταποίησης και Εμπορίας Αγροτικών Προϊόντων Τρικάλων έχει δύο σημαντικούς σταθμούς, στα 90 χρόνια της ιστορίας της. Ο πρώτος είναι η ίδρυσή της το 1930 και ο δεύτερος η ιστορική απόφαση με αριθμό 4/2018 του Πολυμελούς Πλημμελειοδικείου Τρικάλων.
Είναι η απόφαση σταθμός με την οποία εγκρίθηκε το σχέδιο εξυγίανσης και η συμφωνία πιστωτών για τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Μεταποίησης και Εμπορίας Αγροτικών Προϊόντων Τρικάλων.
Με τη συγκεκριμένη απόφαση η Ένωση ξαναγεννήθηκε. Ήταν μια απόφαση που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα ήταν υπέρ μας. Θα τολμούσα να πω ότι το σύμπαν συνωμοτούσε εναντίον μας. Επί ημέρες και εβδομάδες πριν την ανακοίνωση της απόφασης υπήρχε ένας θόρυβος όχι μόνο στα Τρίκαλα αλλά και από το κέντρο, ότι η απόφαση θα είναι αρνητική. Ότι η Ένωση κλείνει και πως φιλέτα της, με πρώτο και καλύτερο το Εργοστάσιο Γάλακτος, θα τα πάρουν ιδιώτες και ότι εγώ θα καταστραφώ παίρνοντας στο λαιμό μου, όχι μόνο την οικογένειά μου, αλλά και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που εγγυήθηκαν τα δάνεια.
Η πίεση που δέχθηκα ήταν τεράστια. Φίλοι που γνώριζαν τι λέγονταν και τι παίζονταν στους διαδρόμους της εξουσίας με προειδοποιούσαν για το κακό που θα έρχονταν.
Θα είμαι ειλικρινής απέναντί σας. Ήταν η πιο μαύρη περίοδος της δεκαετούς προεδρίας μου στην Ένωση. Ωστόσο και τότε δεν το έβαλα κάτω. Πίστεψα στο θετικό σενάριο και στη γενναιότητα της ελληνικής δικαιοσύνης και δικαιώθηκα. Η απόφαση που ήρθε στις αρχές του περασμένου Μαρτίου έβαλε τέλος στα σενάρια της καταστροφολογίας.
Είναι μια απόφαση η οποία δεν έχει προηγούμενο για κανένα Συνεταιρισμό της χώρας.
Κούρεψε τα δάνεια της πρώην Αγροτικής κατά 80%.
Ρύθμισε τα δάνεια της Πειραιώς με ευνοϊκό επιτόκιο μεταθέτοντας σχεδόν το μισό απ’ αυτό σε μπαλούν για την επόμενη δεκαετία.
Ρύθμισε τις οφειλές σε προμηθευτές προστατεύοντας την Ένωση έναντι κάθε είδους απαίτησης που έρχεται ακόμη και από μακρινό παρελθόν, όπως τα δάνεια των δημητριακών που δόθηκαν πριν από είκοσι και πλέον χρόνια.
Συνάδερφοι συνεταιριστές του ΣΑΣΟΕΕ στον οποίο μετέχω στην Διοίκηση, με ρωτούν ακόμη και σήμερα πως τα κατάφερα να πάρω μια τέτοια απόφαση. Δικηγόροι απ’ όλοι την Ελλάδα τηλεφωνούν είτε σε μένα, είτε στους νομικού μας, είτε ακόμη και στο δικηγορικό σύλλογο των Τρικάλων, ζητώντας πληροφορίες για το σχέδιο εξυγίανσης και τη δικαστική απόφαση. Καταφέραμε αυτό που δεν κατάφερε κανείς άλλος πριν από μας αυτό όχι τυχαία.
Πίσω απ’ αυτή την επιτυχία υπάρχει μια απίστευτη προσπάθεια. Χιλιάδες χιλιόμετρα και αμέτρητες επισκέψεις στην Αθήνα και όχι μόνο.
Βρήκα τους κατάλληλους συνεργάτες με τους οποίους τρέξαμε το σχέδιο και το σημαντικότερο!
ΚΑΤΑΦΕΡΑ να πείσω τα στελέχη της Τράπεζας ότι η Ένωση είναι βιώσιμη. Ότι μπορούμε να αφήσουμε πίσω όλες εκείνες τις παθογένειες που κρατούσαν πίσω τους Συνεταιρισμούς και λειτουργήσουμε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια χωρίς όμως, να απεμπολούμε τον συνεταιριστικό μας χαρακτήρα.
Χρειάστηκε να παλέψω με τα θηρία για να περάσει αυτή η συμφωνία. Όχι μόνο για να πείσω για το δίκαιο των επιχειρημάτων μας αλλά και να αποκαλύψω και να απομονώσω εκείνους που δεν ήθελαν τη συμφωνία. Τέτοιοι υπήρχαν ακόμη και εντός των μηχανισμών εκείνων που θα λαμβάνονταν οι κρίσιμες αποφάσεις.
Χρειάστηκε να χτυπήσω το χέρι στο τραπέζι στην Αθήνα, σε μια κρίσιμη σύσκεψη για να πέσουν οι μάσκες της συνομωσίας. Των εδώ λασπολόγων τους οποίους ήδη οδηγήσαμε στον Εισαγγελέα για τις συκοφαντικές επιθέσεις στην Ένωση και στο πρόσωπο μου και τους εκεί ανθρώπους τους στα μέσα λήψης των αποφάσεων. Έπαιξαν και έχασαν γιατί εμείς εκπροσωπούμε το δίκαιο κι αυτοί το άδικο.
Φίλες και Φίλοι,
Η επικύρωση της συμφωνίας για την εξυγίανση της Ένωσης αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την επιβίωσή της, ωστόσο δε φτάνει μόνο αυτή. Χρειάζεται περαιτέρω νοικοκύρεμα και συμμάζεμα το οποίο ήδη ξεκινήσαμε και θα συνεχίσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα. Μπορεί ο ισολογισμός να δείχνει κέρδη και καθαρή θέση αλλά δεν φτάνουν μόνο τα λογιστικά μεγέθη για να κρατηθεί όρθια η Ένωση.
Σε μια αγορά καθημαγμένη από την υπέρ-φορολογία και την έλλειψη ρευστότητας το κάθε λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο για οποιαδήποτε επιχείρηση. Πολύ δε περισσότερο για ένα Συνεταιρισμό ο οποίος δεν έχει στη διάθεσή του ούτε καν το στοιχειώδες εργαλείο της αύξησης του μετοχικού του κεφαλαίου για την ενίσχυση της κεφαλαιακής του επάρκειας.
Η απάντησή μας σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον ήταν άμεση. Εφαρμόσαμε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου εργαζομένων το οποίο μπορεί πρόσκαιρα, να δημιούργησε κάποια προβλήματα λόγω της ενωσιακής προίκας που προσπάθησαν να πάρουν μαζί τους κάποιοι απ’ αυτούς στα νέα τους επαγγελματικά εγχειρήματα, αλλά μακροπρόθεσμα έχει μόνο θετικές επιπτώσεις στην Οργάνωσή μας.
Συνεχίζουμε το κυνήγι των παλαιών οφειλών πιο οργανωμένα και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Κι αυτό γιατί όσοι πιστώθηκαν είτε για να εκθρέψουν τα ζώα τους, είτε να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους και μας… έριξαν, όχι μόνο άφησαν πίσω τους οφειλές αλλά έκλεισαν οριστικά την πόρτα στην Ένωση για να μην τους κρατήσουμε τα οφειλόμενα
-Ανά δραστηριότητα τώρα, είδα από νωρίς το περιβάλλον που διαμορφώνονταν για το βαμβάκι και επεδίωξα, επί μήνες, συνεργασία για την εκκόκκιση με τη μέθοδο του φασόν βαμβακιού τόσο στο Μεγαλοχώρι αλλά κυρίως στο Νέο Μοναστήρι.
Τελικώς έγινε στο παραπέντε μια συμφωνία για την εκκόκκιση 10.0000 τόνων αλλά δεν εφαρμόστηκε παρά για το ένα τέταρτο αυτής, όχι πάντως με ευθύνη μας.
Σέβομαι και εκτιμώ τις συνεργασίες που κάνω και ο λόγος μου είναι συμβόλαιο αλλά δεν θα επιτρέψω ξανά να επαναληφθεί μια τέτοια κατάσταση.
Σας το λέω σήμερα εδώ ανοιχτά γιατί ξέρω ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους που έχουν ειλικρινή ενδιαφέρον για το καλό της Ένωσης. Φασόν θα κάνουμε τη νέα σεζόν που το βαμβάκι θα είναι και περισσότερο στον κάμπο αλλά θα κάνουμε μόνο με εκείνους που μπορούν να εγγυηθούν τα συμφωνηθέντα.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση φέτος δεν πήραμε πολύ βαμβάκι. Το πρόβλημα εντοπίστηκε κυρίως στο Νέο Μοναστήρι. Οι λόγοι ήταν πολλοί. Πρώτον ο πόλεμος από τους ιδιώτες. Μέχρι και τα σπορόκεντρα μας πήραν για να μην πάρουμε βαμβάκι. Οι ομάδες παραγωγών οι οποίες ωφελήθηκαν από μας τα προηγούμενα χρόνια και χτίστηκαν πάνω μας, πήγαν σε ιδιωτικά εκκοκκιστήρια με οδυνηρά για τα μέλη τους αποτελέσματα. Κακό του κεφαλιού τους…
Κυρίες και Κύριοι,
Φέτος κανείς βαμβακοπαραγωγός δεν μπορεί να έχει παράπονο από την Ένωση. Ήμασταν οι μοναδικοί που είχαμε τιμές ημέρας. Ήμασταν οι μοναδικοί που πληρώσαμε 54 και 55 λεπτά το κιλό τις οποίες πήραν και οι περισσότεροι παραγωγοί. Από την αρχή τη συλλογής βγήκα στα χωριά και μίλησα στους συναδέρφους αγρότες. Τους κάλεσα να φέρουν το βαμβάκι τους στην Ένωση και πως θα δικαιωθούν από το αποτέλεσμα. Όσοι με άκουσαν κέρδισαν, οι υπόλοιποι διαμαρτύρονται τώρα γιατί οι εκκοκκιστές το έκλεισαν στα 47 λεπτά. Ας πρόσεχαν…
Στα δημητριακά, είχαμε και φέτος παρουσία στην αγορά, αυτή που μας επιτρέπουν τα οικονομικά μας αλλά και τα πραγματικά δεδομένα. Ακολουθήσαμε προσεκτική πολιτική στην AGROVIZ επενδύοντας στα φυράματα τα οποία αφήνουν και τα περισσότερα κέρδη στην οργάνωση. Το καλαμπόκι θέλει μεγάλα κεφάλαια και εμείς δεν τα έχουμε. Πάντα όμως, είμαστε στη διάθεση των παραγωγών και προσφέρουμε ανταγωνιστικές τιμές στο καλαμπόκι της παρακαταθήκης.
Στη ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗ, η συρρίκνωση είναι εμφανής. Ο τζίρος μειώθηκε. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό γιατί μειώθηκαν και επισφάλειες. Τα… δανεικά και αγύριστα πλέον τέλειωσαν για την Ένωση. Θέλουμε συνεργασία μόνο με εκείνους που αναλαμβάνουν την ευθύνη να μας παραδώσουν την παραγωγή τους.
Η λειτουργία του Εριοπλυντηρίου της Μεγάρχης είναι επιφυλακτική. Πλένουμε μόνο όσο μαλλί μπορούμε να διαθέσουμε στην εγχώρια κυρίως αγορά. Δεν υπάρχουν λεφτά για πέταμα.
Ας έρθω τώρα στην Οξοποιία. Αυτό που έγινε τον τελευταίο χρόνο σ’ αυτή δεν έχει προηγούμενο. Μπήκε μια σειρά σε όλα τα επίπεδα. Είναι η πρώτη φορά που λειτουργεί σαν οργανωμένη βιομηχανία και τολμώ να πω ότι η Οξοποιία θα είναι η νέα ΤΡΙΚΚΗ, ως προς την ανάπτυξη, τα επόμενα χρόνια.
Άφησα τελευταίο το Εργοστάσιο Γάλακτος παρότι είναι πρώτο στις καρδιές μας. Θέλω να το πω εδώ ενώπιων σας. Η ΤΡΙΚΚΗ έβαλε πλάτη για να παραμείνει ζωντανή η Ένωση. Δε γινόταν όμως, διαφορετικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που έρχομαι σε σύγκρουση με τα στελέχη μας εκεί που λένε «εσείς» και «εμείς». Δεν υπάρχει το «εσείς» και το «εμείς». Είμαστε το ίδιο και το αυτό.
Αν απειλούνταν η Ένωση, δεν θα υπήρχε ούτε και η ΤΡΙΚΚΗ, τουλάχιστον ως συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία. Και το έχω πει. Δεν νοείται η ΤΡΙΚΚΗ παρά ως συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία.
Πέρα από την όποια συνδρομή, η ΤΡΙΚΚΗ πλήρωσε και την επιτυχία της συμφωνίας εξυγίανσης της Ένωσης. Ο εκκαθαριστής που πλέον είναι η εταιρία pqh, λόγω του ότι έχασε πάνω από έξι εκατομμύρια ευρώ από το κούρεμα στύλωσε τα πόδια της για τη ρύθμιση ενός μικρού σχετικά δανείου του Εργοστασίου.
Και εκεί όμως, βρήκαν τα… κλειδιά και ξεκλείδωσα τη συμφωνία με ευνοϊκά επιτόκια η οποία σε λίγες εβδομάδες θα είναι γεγονός.
Παράλληλα, αναγκαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις της ΜΑΜΒΟ η οποία με τη ρύθμιση του 2014 είχε στα χέρια της επιταγές της ΤΡΙΚΚΗ και προσπάθησε να εκδώσει διαταγές πληρωμής παρότι είχε εισπράξει περισσότερα από εκείνα που προβλέπονταν βάση της συμφωνίας πιστωτών. Η αντίδραση της νομικού μας Νίκης Παπαγεωργίου ήταν άμεση και ήδη βρισκόμαστε στα δικαστήρια για να προστατευθούμε οριστικά.
Μόνο που οι συγκεκριμένες ενέργειες είχαν μια παράπλευρη απώλεια. Τον Αχιλλέα Λιούτα αφού είχα βάλει προσωπική εγγύηση στη συμφωνία με τη ΜΑΜΒΟ και παρότι το δικαστήριο έδωσε προσωρινή διαταγή στην ΤΡΙΚΚΗ, άφησε εκτεθειμένο εμένα.
Φίλες και φίλοι,
Σας περιέγραψα καθαρά και ξάστερα την πραγματικότητα στην Ένωση. Πήρατε μια μικρή έστω ιδέα για τον αγώνα που δίνουμε σε όλα τα δύσκολα μέτωπα, όλα αυτά τα χρόνια. Ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος. Με τη δική σας στήριξη. Με τη δική σας εμπιστοσύνη. Για το καλό της Ένωσης και των αγροτών».
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
